مورد اول: بستگی دارد که جهت شتابِ جسم در خلاف جهت حرکت باشد یا خیر...مثلا چتر بازی که به تندی حدی اولیه رسیده و چتر خود را باز میکند و بعد از مدتی به تندی حدی ثانویه میرسد، از بازه زمانیِ باز شدن چتر تا رسیدن به تندی حدی ثانویه در حال کاهش ارتفاع است اما از آنجایی که شتاب در خلاف جهت حرکت است، حرکت کندشونده بوده و تندی در حال کاهش است.
این که فکر کنیم چون انرژیِ پتانسیل جسم در حالِ کاهش است پس انرژی جنبشیِ جسم لزوما یا افزایش می یابد یا ثابت می ماند تصور غلطی است. ممکن است نیروی اتلافی ما خیلی بیشتر از انرژی پتانسیلِ کاهش یافته باشد، در این صورت انرژی جنبشی هم باید کاهش بیابد.
مورد دوم: نیروی اصطکاک همواره یک نیروی مقاوم است. بله! حتی موقع راه رفتن. اگر موقع راه رفتن اصطکاک یک نیروی مقاوم نبود و در جهت نیروی وارد شده بر سطح زمین بود، آنگاه پای ما به عقب حرکت کرده و سر میخوردیم. پس اینجا هم حتی اصطکاک یک نیروی مقاوم اما محرک است(چرا که ما قبل از وارد شدنِ این نیرو ساکن بوده ایم) پس اینجا هم اصطکاک مخالفت خود را نشان میدهد و نمیگذارد به عقب حرکت کنیم و چون در ابتدا هم ساکن بوده ایم پس رو به جلو حرکت میکنیم.
نهایتا نتیجه میگیریم هیچ یک از موارد صحیح نیستند.