افسردگی و اضطراب یا توهم

[zehiii]

سلام دوستان شبتون خوش نمیدونم تاپیک دیروز منو راجب اشتباهایکه کردم خوندید یا نه ولی من بلاخره بعد سال ها تصمیم گرفتم خود واقعیم باشم برا رسیدن به هدفم گفته بودم که نمیام اینجا فعلا ولی دلم نیومد این خبر ندم که امروز برا اولین بار درست درس خوندم و خیلی حس خوبی دارم حدودا 8 ساعت بعد رفتم از اونجاییکه خوندم تست آزمون زدم واقعا عالی بود ولی درکنار این حس خوب و تلاش برا هدفم یه حالت غمی تو دلم هست حس افسردگی نمیدونم توهمه یا واقعی ولی از درون مضطربم و مدام تپش قلب میگیرم من کلا به حالتی رسیدم که مدام خودمو سرزنش میکنم بابت همه کارام انگار که دوست دارم کاش دوباره برگردم عقب به حدی رسیدم که حتی کوچکتربن اشتباه کودکیمم داره آزارم میده و خودمو مستحق بدترین مجازات میدونم شاید بگید بهتره برم پیش روانشناس ولی اولا شهر ما روانشناس خوب نداره دوما من فرصت رفتن پیش روانشناس ندارم اصلا موقعیتش نیسکه برم فقط نمیدونم چطور فعلا این افکارمو بذارم کنار و کل تمرکزمو بذارم رو درس

[itsamirn]

سلام دوستان شبتون خوش نمیدونم تاپیک دیروز منو راجب اشتباهایکه کردم خوندید یا نه ولی من بلاخره بعد سال ها تصمیم گرفتم خود واقعیم باشم برا رسیدن به هدفم گفته بودم که نمیام اینجا فعلا ولی دلم نیومد این خبر ندم که امروز برا اولین بار درست درس خوندم و خیلی حس خوبی دارم حدودا 8 ساعت بعد رفتم از اونجاییکه خوندم تست آزمون زدم واقعا عالی بود ولی درکنار این حس خوب و تلاش برا هدفم یه حالت غمی تو دلم هست حس افسردگی نمیدونم توهمه یا واقعی ولی از درون مضطربم و مدام تپش قلب میگیرم من کلا به حالتی رسیدم که مدام خودمو سرزنش میکنم بابت همه کارام انگار که دوست دارم کاش دوباره برگردم عقب به حدی رسیدم که حتی کوچکتربن اشتباه کودکیمم داره آزارم میده و خودمو مستحق بدترین مجازات میدونم شاید بگید بهتره برم پیش روانشناس ولی اولا شهر ما روانشناس خوب نداره دوما من فرصت رفتن پیش روانشناس ندارم اصلا موقعیتش نیسکه برم فقط نمیدونم چطور فعلا این افکارمو بذارم کنار و کل تمرکزمو بذارم رو درس

ببین این یه واقعیته که تو تا اینجای زندگیتو از دست دادی و دیگه برنمیگرده این یه واقعیته و من اصلا دوست ندارم انکارش کنم. اما میتونی اینجوری فک کنی که اون مدتی که گذشته اصلا زندگی واقعی تو نبوده و خودت نبودی پس اگه ذره ای تغییر کردی میتونی جوری فرض کنی که انگار اصلا الان متولد شدی . در مقابل گذشته دو تا راه داری یا ببوسی بزاریش کنار و برای بقیه زندگیت بجنگی که اون حداقل به بطالت نگذره یا اینکه اجازه بدی از الان به بعد همونجوری که قبلا بودی زندگی کنی و داغ رسیدن به هدفات برای همیشه تو دلت بمونه

[مینا0_0]

چی میگن بهش یه جنگجو غمگین میگن به این حالت فکر کنم
کتاب باز صحبت های اقای مجتبی شکوری رو گوش بدید .
از نظر خودمم ک همین ک خوندی خوبه!
تو ک میتونی نه ساعت _هشت ساعت بخونی پس برنامه ک مینویسی بودجه بندی رو بزار رو مثلا ۷ ساعت .. وقتی نه ساعت بخونی حالت بهتر میشه
برای کارهای کوچیک کوچی ک انجام میدی جایزه بزار برا خودت و اصلا به اخر کنکور فکر نکن ؛ فکر کن روتین زندگیت مطالعه این کتاباس... ارتباطتت رو با و فضای مجازی قطع کن ..
راستی از روش یاشار پیش رفتی؟ نتیجه کوتاه مدتش چطور بود؟ منم نوشتم دیشب . حالا امروز دیگه شروع کردم !

[مریم ۲۰۰۳]

سلام عزیزم
اگر اون اشتباهات رو انجام نمیدادی ، تجربه نداشتی ک الان چطوری ۸ ساعت بخونی ، منم مثل شما هستم دو سه ساله زندگیم رو ب خودم زهر کردم ک واسه کنکور بخونم ولی آخرشم زیاد نخوندم و تست هم خیلی کم کار کردم ولی با خودم میگم اگر اون اشتباهات نبود من الان این درک رو از زندگی و درس خوندن نداشتم

[sea]

منم مشکل مشابه شما رو دارم چندین بارهم به روانپزشک و..روانشناس .مراجعه کردم منتها مشکلم حل نشد ه!!
ولی تواین بین به یه نتیجه ای رسیدم که بهترین کار اینه بتونی بین گذشته بد الان و آینده یه تعادلی برقرار کنی !!اگه ما کاملا گذشته منفی رو فراموش کنیم و یه دیوار بین امروز و گذشته بکشیم ممکنه بازم تکرارش کنیم!!!
در حقیقت باید از گذشته فقط درس عبرت گرفت تا نذاری دوباره تکرار بشه منتها جای سختش که خود منم بسیار درگیرشم خودسرزنشی هست و اینکه نمیتونم خودم رو ببخشم و وارد مرحله عمل شم و این افکار خودشون یه مانع بزرگ به برای حرکت من ه و متاسفانه این چرخه مدام داره تکرار میشه !!!!

[WickedSick]

الان پیام رو ادیت میکنم، رزرو*
Edit:
خب برای اوایل هرکرای این مسئله خیلی بیعیه و ممکنه اتفاق بیفته
میتونی تراپیست بری..ولی به نظرم اولش روی خودت کار کن، هدفتو بشناس، از خودت آزمون بگیر، اینجور اعتماد بفنست بالا میره و در نتیجه این اضطراب و افسردگی هم به تبعش کمتر میشه.

[Mobin.]

سلام دوستان شبتون خوش نمیدونم تاپیک دیروز منو راجب اشتباهایکه کردم خوندید یا نه ولی من بلاخره بعد سال ها تصمیم گرفتم خود واقعیم باشم برا رسیدن به هدفم گفته بودم که نمیام اینجا فعلا ولی دلم نیومد این خبر ندم که امروز برا اولین بار درست درس خوندم و خیلی حس خوبی دارم حدودا 8 ساعت بعد رفتم از اونجاییکه خوندم تست آزمون زدم واقعا عالی بود ولی درکنار این حس خوب و تلاش برا هدفم یه حالت غمی تو دلم هست حس افسردگی نمیدونم توهمه یا واقعی ولی از درون مضطربم و مدام تپش قلب میگیرم من کلا به حالتی رسیدم که مدام خودمو سرزنش میکنم بابت همه کارام انگار که دوست دارم کاش دوباره برگردم عقب به حدی رسیدم که حتی کوچکتربن اشتباه کودکیمم داره آزارم میده و خودمو مستحق بدترین مجازات میدونم شاید بگید بهتره برم پیش روانشناس ولی اولا شهر ما روانشناس خوب نداره دوما من فرصت رفتن پیش روانشناس ندارم اصلا موقعیتش نیسکه برم فقط نمیدونم چطور فعلا این افکارمو بذارم کنار و کل تمرکزمو بذارم رو درس

کلا ادما یه باگی دارن که وقتی راجب چیزی خیلی حس خوب یا خوشحال پیدا میکنن ذهنشون بهشون میگه نکنه این چیز اشتباهه؟ نکنه الکیه؟
تو درسو بخون . کم کم میبینی همه این حسا کنار میرن . عین دوچرخه سواری . باید همیشه درحال حرکت باشی . اگه وایستی دوچرخت میوفته رو زمین