نوشته اصلی توسط
NiNi
سلام بچه ها.
کم و بیش میشناسین منو از بس که غر زدم اینجا. 24 سالمه، امسال هشتمین سال پشت کنکوریمه. درس خوان نیستم، طوری که سال قبل روانشناسی آزاد ثبت نام کردم ولی نتونستم بخونم. تنبلی میکنم، اضطراب شدید دارم، صبح تا شب سرم تو گوشی و لپ تاپه، الکی ول میچرخم. با پدرم قهرم و خودمو تو اتاق حبس میکنم مبادا که درباره درسم باهام حرف بزنن. میدونن که نمیخونم. بهشون دروغ گفتم که امسال میخوام پایه ام رو تقویت کنم و سال بعد برم خارج بخونم. ولی میدونم که بازم قراره ول بچرخم. میدونم که نمیخونم. از یک طرف فکر میکنم روانشناسی یا هر رشته ای غیر از پزشکی و دندانپزشکی برای من تو این سن خجالت آور و بی فایده است، انگار عمرمو الکی سوزوندم این همه سال. از یک طرف هم مطمئنم اگه برم خارج هم نمیتونم بخونم چون پایه ام ضعیفه. خانواده ام میگن همین امسال برم. من که ریاضی اول ابتداییم رو یادم رفته حتی. من نمیتونم بهشون بفهمونم من واقعاً به این یکسال برای تقویت خودم احتیاج دارم. من خیلی تحمل کردم بچه ها. من مشکلات زیادی دارم که کسی درک نمیکنه و همین همه چی رو بدتر کرده. فکر کنم واقعاً دیگه چاره ای جز تموم کردن زندگیم ندارم. فقط اومدم به همه تون بگم. خواهش میکنم پشت کنکور نمونید. تحت هر شرایطی با کنکور اولتون برین دانشگاه و خداحافظ.