حیاتی لطفا نظر بدید _کنکور برای بار ششم یا رفتن به دانشگاه

[Mahdi7070]

ولی،بیشترشان نمی دانند...!


این جمله،در تورات،انجیل،قرآن و خیلی از کتب برجسته دیگر آورده شده و یکی‌ از بهترین و کامل ترین جملاتی است که بشر تا به امروز به خود دیده است!

البته نظام طبیعیت بر این قانون استوار است!
اگر این جمله را درک کنی،میفهمی بحث ،توجه به اظهار نظرات و وقت گذاشتن سر اثبات خود به خیلی از افراد،کاری بیهوده و پوچ است.

چون قرار نیست همه بفهمند!
قرار نیست همه موفق شوند،خیلی ها وارد دانشگاه می شوند و فکر می‌کنند این،موفقیت است! اما باز هم اکثر این افراد،موفق نمی شوند!

برای اینکه در تاریخ ماندگار شوی،باید شجاع باشی!شجاعت تغییر داشته باشی،تغییر نسبت به خیلی از کسانی که اطراف تو هستند!
شجاعت شنیدن هزاران حرف مختلف را داشته باشی و بدون اهمیت به این حرف ها،مسیر خود را ادامه دهی!

اگر اکثریت می‌دانستند،هیچ وقت شهرت افرادی مثل تتلو،دنیا جهانبخت و افرادی از این دست،از فردی مثل پروفسور توفیق موسیوند بیشتر نبود!

انتخاب با توست،که دنبال راهی باشی که اکثریت می پسنند و فردی معمولی شوی،یا دنبال راهی که تو را به قله های وجودت در این جهان می رساند!

انتخاب با توست...

پ.ن:متن مال من نیست ولی متن خوبیست { من هم ادم مذهبی نیستم}

جوزف لطفا پیویتو باز کن

[AmirMorningstar]

من فقط یه نکته میتونم بگم و اونم اینه که شدنیه. شما اگر یک سال بمونی و برای ۱۴۰۱ کنکور بدی قطعا میتونی پزشکی قبول بشی. ولی شرایط داره؛ میتونی به مدت یک سال هر روز ۱۰ الی ۱۲ به طور مستمر درس بخونی؟ میتونی به برنامه ریزی متعهد باشی؟
اصلا علاقه داری به پزشکی؟
اگر شرایط بالا رو نداری که انتخاب رشته کن. اگر داری و میتونی یه سال دیگه بمون.

اگر علاقه داشتی یه مقدار راجب این شیش سال توضیح بده که دقیقا چیکار کردی. درس میخوندی؟ استراتژی داشتی؟ دلیل شکست هاتو میدونی؟ از هر کدوم از شکست هات نکته ای یاد گرفتی؟

[_Joseph_]

صاحب تاپیک ، "نظر" خواسته و ایشون و شما و بنده هم "نظرمون" رو اعلام کردیم. قرار نیست به هم بتوپیم. هرکس یه زاویه دیدی داره. از زاویۀ دید من(چه غلط چه درست)، این خانم 5 سال از عمرش رو فرصت داشت یه تصمیم درست بگیره یا برای کنکور تلاش کنه ولی نکرد! کاری به استثناها و ... هم ندارم، سختی های کنکور دربرابر سختی های رشته پزشکی تو ایران و شرایط کاری و تحصیلیش ناچیزه! کسی که نتونه یه سال واسه کنکور سختی بکشه، توی پزشکی هم نهایتا میشه یه پزشک کارنابلد که تکلیفش روشنه.
راجع به مهاجرت هم بنده حرفی ندارم، بدیهیات رو همه میدونن.
درنهایت نظر شما هم محترم...

شما تفاوت نظر - قضاوت - توصیه
رو شرح دهید و بعدش هم نوشته ها رو بخوانید ببینید به کدامیک بیشتر شبیه هستند
بعدش هم شما با یک کنکور میزان موفقیت یک پزشک رو چجوری ارزیابی میکنید؟؟ خیلی از برتنری پزشکهای ما که در تاریخ ماندگار شده اند اصلا رتبه کنکور تاپ و 1 نداشتند و دانشگاه های مرکز هم نبودند . نمیشه تو ایده آل ها زندگی کرد دوست من .
موفق باشید

[thanks god]

واقعا که چقدر خوب نر میدید شما / بدون مدرک و ...
دوستم که 4 سال کنکور ایران قبول نشد رفت ترکیه و پزشکی قبول شد ترمی حدودای 50 ملیون هزینه اش میشد که اینقدر خوب درس خوند و شاگرد اول کلاسشون شد و دانشگاه بورسیه کردش / کورسهایی که سخت تر دانشگاه های ایران هم هست اونهم با مشکلاتی که توی مهاجرت بود و .... ولی خوند و شد
حتی یک قاضی هم نمیتونه 100 درصد قضاوت درستی داشته باشه اونوقت شما ها چرا اینقدر خوب قضاوت میکنید و حکم میدید ؟؟

من نظرم اینه ک ایشون برای رشته فرهنگیان مناسب تر هست تا پزشکی ، جدا از مزیت های دانشگاه فرهنگیان

درضمن مشخصه وقتی فرد ترمی 50 میلیون خرج میکنه ، بیشتر حواسش جمع باشه و بهتر مطالعه کنه ، شاید اگه دوست شما همین ایران قبول میشد به این سطح از پیشرفت نمیرسید { درضمن هنگامی که فرد تا این حد پیگیر رشته پزشکی هست مشخصه استعدادی در اون رشته داشته و نیومده با من و شما مشورت کنه }

خب فرضا این شخص یکسال دیگه از عمرش رو همینطور تلف کرد ، آخرش که چی؟ اگه الان بره فرهنگیان از نظر بنده به مراتب بهتر از اینه که حتی سال بعد پزشکی قبول بشه مخصوصا برای خانم ها ، ی زندگی ریلکس و بدون استرس و عالی

[n3gin2000]

سلام دوستان من هدفم پزشکی بوده(هست)
امسال سال ۵م کنکورم بود
رتبه های کشوریم به این ترتیب هستن
۶۰ هزار سال۹۶
۲۷ هزار سال ۹۷ و۹۸ البته ۹۸ یکم بهتر
۱۶۷۰۰سال ۹۹
۱۶۱۰۰سال ۱۴۰۰
الان می تونم بینایی و شنوایی و.. برم اما خب چندان علاقه ی ندارم گزینه که بیشتر مد نظرمه فرهنگیانه چون بعد پزشکی بهش علاقه دارم
اما واقعا نمیدونم چه تصمیمی بگیرم
تا حدی خسته م و سال ۱۴۰۰ نتونستم خوب تلاش کنم در حد همون ۹۹
و خب از یه طرف حس میکنم واقعا به پزشکی علاقه دارم اما خب از فرهنگیان هم بدم نمیاد اما احساس میکنم حس رضایت ندارم یعنی خوبه برام موقعیت مناسبیه علاقه نسبی هم دارم میشه کنارش به سایر ابعاد زندگیم هم برسم و بهش بی علاقه هم نیست اما حس میکنم اون رضایت اصلی که من بهترین خودم هستم رو ندارم
علاوه بر این شرایط کنکور ۱۴۰۴و۱۴۰۳ تقریبا مشخص نیست که برم یه رشته ی وبگم بعد ۴ سال میام کنکور میدم یا انصراف میدم
و اینکه خب نمیدونم ۱۴۰۱ واقعا میتونم ادامه بدم به هرحال شرایط سختیه برای ۶ سال درگیر کنکور بودن
ممنون میشم نظرتون بگید وراهنمایی کنید

ولی فرهنگیان شرایط سنیش تا22سال هستش شمااحتمالا کنکوراولتون سال95بوده؟یعنی الان باید23سالتون باشه پس شرایط پذیرشش روندارید ب
ه گزینه های دیگتون فکرکنید

[_Joseph_]

من نظرم اینه ک ایشون برای رشته فرهنگیان مناسب تر هست تا پزشکی ، جدا از مزیت های دانشگاه فرهنگیان

درضمن مشخصه وقتی فرد ترمی 50 میلیون خرج میکنه ، بیشتر حواسش جمع باشه و بهتر مطالعه کنه ، شاید اگه دوست شما همین ایران قبول میشد به این سطح از پیشرفت نمیرسید { درضمن هنگامی که فرد تا این حد پیگیر رشته پزشکی هست مشخصه استعدادی در اون رشته داشته و نیومده با من و شما مشورت کنه }

خب فرضا این شخص یکسال دیگه از عمرش رو همینطور تلف کرد ، آخرش که چی؟ اگه الان بره فرهنگیان از نظر بنده به مراتب بهتر از اینه که حتی سال بعد پزشکی قبول بشه مخصوصا برای خانم ها ، ی زندگی ریلکس و بدون استرس و عالی

اولا در پاسخ به قضاوت شما من گفتم که این استدلالی که میکنید هر کسی 5 سال نتونست 4 کتاب کنکور بخونه نمتونه بره و پزشکی و کتاباش رو بخونه دوستم رو مثال عرض کردم نه چیز دیگر

دوما من کی باشم که بگم عمرش رو تلف میکنه و .... عمر خودشه و عمرش رو هم من ندادم براش . شاید من بگم عمرت رو تلف نکن و ... ولی ایشون 1 سال که هیچ 2 ال دیگر هم کنور بدهند و حتی قبول هم نشوند ولی بعد از 20 سال و 10 سال و ... حتی از من و شما موفق تر و خوشبخت تر و خوشحال تر باشند و یا حتی قبول بشوند و .... نمیشه آینده رو پیش بینی کرد و ...
در مورد زاویه دیدتون هم من مشکلی ندارم فقط نظر شما رو نقد کردم نه چیز دیگر

پی نوشت : بحث و نتیجه و نقد و ... لزومی ندارد به نتیجه منجر شود بحث همیشه پویاست و نظرات و نقد همیشه باز هست شخص سومی هر دو دیگاه را میشنود و نظری سوم میدهد در تمکیل نظر دو شخص اول و بحث ادامه پیدا میکند . بحث رفته رفته پخته تر میشود /

[_Joseph_]

ولی فرهنگیان شرایط سنیش تا22سال هستش شمااحتمالا کنکوراولتون سال95بوده؟یعنی الان باید23سالتون باشه پس شرایط پذیرشش روندارید ب
ه گزینه های دیگتون فکرکنید

# شخص سوم

[thanks god]

ولی،بیشترشان نمی دانند...!


این جمله،در تورات،انجیل،قرآن و خیلی از کتب برجسته دیگر آورده شده و یکی‌ از بهترین و کامل ترین جملاتی است که بشر تا به امروز به خود دیده است!

البته نظام طبیعیت بر این قانون استوار است!
اگر این جمله را درک کنی،میفهمی بحث ،توجه به اظهار نظرات و وقت گذاشتن سر اثبات خود به خیلی از افراد،کاری بیهوده و پوچ است.

چون قرار نیست همه بفهمند!
قرار نیست همه موفق شوند،خیلی ها وارد دانشگاه می شوند و فکر می‌کنند این،موفقیت است! اما باز هم اکثر این افراد،موفق نمی شوند!

برای اینکه در تاریخ ماندگار شوی،باید شجاع باشی!شجاعت تغییر داشته باشی،تغییر نسبت به خیلی از کسانی که اطراف تو هستند!
شجاعت شنیدن هزاران حرف مختلف را داشته باشی و بدون اهمیت به این حرف ها،مسیر خود را ادامه دهی!

اگر اکثریت می‌دانستند،هیچ وقت شهرت افرادی مثل تتلو،دنیا جهانبخت و افرادی از این دست،از فردی مثل پروفسور توفیق موسیوند بیشتر نبود!

انتخاب با توست،که دنبال راهی باشی که اکثریت می پسنند و فردی معمولی شوی،یا دنبال راهی که تو را به قله های وجودت در این جهان می رساند!

انتخاب با توست...

پ.ن:متن مال من نیست ولی متن خوبیست { من هم ادم مذهبی نیستم}

اگه بحث رو فلسفی کنیم که شما حتی رئیس جمهور و بزرگترین رهبر جهان هم بشی ، باز یک روز میمیری ، ی روزم جهان تموم میشه ، همه تلاش ها پوچ و بی فایدس ، چ اسمت صفحه به صفحه تاریخ بیاد ، چه نیاد

پس باید الان که هستی ثانیه به ثانیه زندگی کنی و لذت ببری...

[_Joseph_]

اگه بحث رو فلسفی کنیم که شما حتی رئیس جمهور و بزرگترین رهبر جهان هم بشی ، باز یک روز میمیری ، ی روزم جهان تموم میشه ، همه تلاش ها پوچ و بی فایدس ، چ اسمت صفحه به صفحه تاریخ بیاد ، چه نیاد

پس باید الان که هستی ثانیه به ثانیه زندگی کنی و لذت ببری...

دقیقا و دقیقا به خاطر همین هست که زندگی رو نباید بر اساس قضاوتهای دیگران چید /:

[_Joseph_]

جوزف لطفا پیویتو باز کن

چشم

[thanks god]

اولا در پاسخ به قضاوت شما من گفتم که این استدلالی که میکنید هر کسی 5 سال نتونست 4 کتاب کنکور بخونه نمتونه بره و پزشکی و کتاباش رو بخونه دوستم رو مثال عرض کردم نه چیز دیگر

دوما من کی باشم که بگم عمرش رو تلف میکنه و .... عمر خودشه و عمرش رو هم من ندادم براش . شاید من بگم عمرت رو تلف نکن و ... ولی ایشون 1 سال که هیچ 2 ال دیگر هم کنور بدهند و حتی قبول هم نشوند ولی بعد از 20 سال و 10 سال و ... حتی از من و شما موفق تر و خوشبخت تر و خوشحال تر باشند و یا حتی قبول بشوند و .... نمیشه آینده رو پیش بینی کرد و ...
در مورد زاویه دیدتون هم من مشکلی ندارم فقط نظر شما رو نقد کردم نه چیز دیگر

پی نوشت : بحث و نتیجه و نقد و ... لزومی ندارد به نتیجه منجر شود بحث همیشه پویاست و نظرات و نقد همیشه باز هست شخص سومی هر دو دیگاه را میشنود و نظری سوم میدهد در تمکیل نظر دو شخص اول و بحث ادامه پیدا میکند . بحث رفته رفته پخته تر میشود /

من بر پایه منطق برای ایشون تصمیم گیری کردم ♥

هیچ چیز در جهان قطعی نیست

[_Joseph_]

من بر پایه منطق برای ایشون تصمیم گیری کردم ♥

هیچ چیز در جهان قطعی نیست

بله مشخصه

[Mahdi_plus]

سلام دوستان من هدفم پزشکی بوده(هست)
امسال سال ۵م کنکورم بود
رتبه های کشوریم به این ترتیب هستن
۶۰ هزار سال۹۶
۲۷ هزار سال ۹۷ و۹۸ البته ۹۸ یکم بهتر
۱۶۷۰۰سال ۹۹
۱۶۱۰۰سال ۱۴۰۰
الان می تونم بینایی و شنوایی و.. برم اما خب چندان علاقه ی ندارم گزینه که بیشتر مد نظرمه فرهنگیانه چون بعد پزشکی بهش علاقه دارم
اما واقعا نمیدونم چه تصمیمی بگیرم
تا حدی خسته م و سال ۱۴۰۰ نتونستم خوب تلاش کنم در حد همون ۹۹
و خب از یه طرف حس میکنم واقعا به پزشکی علاقه دارم اما خب از فرهنگیان هم بدم نمیاد اما احساس میکنم حس رضایت ندارم یعنی خوبه برام موقعیت مناسبیه علاقه نسبی هم دارم میشه کنارش به سایر ابعاد زندگیم هم برسم و بهش بی علاقه هم نیست اما حس میکنم اون رضایت اصلی که من بهترین خودم هستم رو ندارم
علاوه بر این شرایط کنکور ۱۴۰۴و۱۴۰۳ تقریبا مشخص نیست که برم یه رشته ی وبگم بعد ۴ سال میام کنکور میدم یا انصراف میدم
و اینکه خب نمیدونم ۱۴۰۱ واقعا میتونم ادامه بدم به هرحال شرایط سختیه برای ۶ سال درگیر کنکور بودن
ممنون میشم نظرتون بگید وراهنمایی کنید

ببینید سال آینده آخرین سالیه که تاثیر معدل بالا و شرایط عجیب غریب نداره، من خودم پارسال رتبه کشوری زیرگروه یکم ۲۳۰۰۰ بود ولی امسال با کمتر از ۶ ماه مطالعه تونستم رتبه کشوریم رو ۴۰۰۰ بکنم، پس میشه.
ببینید شرایط خانواده و محیط چطوریه ، سال بعد در بدترین حالت همین رتبتون رو میارید و چیزی رو از دست نمی دید.
نظر من رو بخواید یه سال بمونید و تمام تلاشتون رو بکنید

[Baran98]

شما متاسفانه بدرد رشته های پزشکی و پیراپزشکی نمیخورید و به نظرم فرهنگیان بهترین گزینه برای شماست

رشته های پزشکی معمولا برای فردی مناسبه که تلاش مستمر داره و هدفمند عمل میکنه ، چون فردی که نتونه بعد از 5 سال ، 8 تا درس رو درست بخونه ، مطمعنا درس های پزشکی براش سنگینه

من جای شما بودم بی درنگ پارسال میزدم فرهنگیان ، امسال حتما برو ♥

ببخشید یکم رک صحبت کردم ، آخه باید واضح صحبت کرد اونم تو این شرایط

تا اینجا که نظرتون گفتین برام محترمه چون نظر خواهی کردم اما از اینجا به بعد که من با یه رتبه سنجیدید اصلا ‌.... محض اطلاعتون من بارها کتاب های پزشکی دیدم ودرک کردم ....محض اطلاعتون کلی مقام علمی از جشنواره های خوارزمی و... دارم محض اطلاعتون جز دسته تیز هوشم طبق ازمون های مختلفی که دادم در مورد تلاش هم شاید کاستی های داشتم که اونم وابسته به شرایطم بوده الزاما کسی که تلاش میکنه پزشکی قبول نمیشه مثال واضحش کلی افراد که یا انتقالی خارجن یا ..... اما اینکه خودم تردید دارم برای موندن و رفتن وخواستم نظرات مختلف بررسی کنم صرفا برای فاصله گرفتنه .....

[Baran98]

اما درمورد تک تک دوستانی که نظر دادند یا در اینده میان نظر میدن یا شایدبعدها این نظرات میخونن من از پشت کنکور موندنم پشیمون نیستم (چون انتخاب خودم بوده صحیح یا غلط کاری بوده که فکر کردم برام بهتره) هیچ وقت خودم با عددنسنجیدم قطعا یه اشتباهاتی داشتم که نتیجه دلخواهم نگرفتم
اما اینکه نظر خواستم برای این بود که دید های مختلف رو ببینم از تفکر بقیه هم استفاده کنم و بهترین تصمیم بگیرم شاید ده یا بیست سال بعد احساس کنم پشت کنکور موندن تصمیم درستی نبوده اما مطمئنم فقط به صورت یه نقده از ادمی با دید بازتر نه پشیمونی ونه حسرت وشاید وارد یه رشته دیگه بشم و بفهمم چقدر بهش علاقه مندم شاید سال بعد یا سالها بعد کنکور بدم و به پزشک موفقی تبدیل بشم اما در هر صورت زندگی ادامه داره همه مون هر لحظه باید تصمیم های مختلفی بگیریم واز بقیه گاها کمک بگیریم
که داند بجز ذات پروردگار که فردا چه بازی کند روزگار
امیدوارم همه موفق باشیم شماهم اگر در شرایط من قرار گرفتید سعی کنید در نهایت با کمک بقیه با توجه به شرایطتون تصمیمی بگیرید که ازش راضی باشید به خدا توکل کنید و امیدوار باشید وبرای هدفتون تلاش کنید