اشتباه فکر میکنی اگر بخاطر ...

[Ra.ha]

مخالفم
درسته که پول و آینده شغلی مهمه اما علاقه هیچوقت کم اهمیت نیست حتی تو ایران
خیلی وقتا علاقه هست که باعث میشه ادم سختی راهو به جون بخره حتی از سختیا ممکنه لذت هم ببره افراد خلاقی هستن که چون علاقه داشتن به کاری که انجام میدادن درآمد زیاد هم از کارشون کسب کردن
در کل اصلا خوب نیست آدم بره سراغ کاری که بهش علاقه ای نداره و فقط به خاطر پول کار کردن درست نیست و به آدم ضربه وارد میشه
هرچند که بعضی وقتا هم پا تو راهی میذاری که اولش میلی بهش نداری ولی برحسب عادت یا آشنایی و مهارت تو اون زمینه علاقه مند هم میشی و آدما علایقشون هم در گذر زمان تحت تاثیر محیط یا عوامل دیگه تغییر پذیره
خلاصه این که خوبه تناسب رعایت بشه نه اینور بوم نه اونورش

ایران پر از آدماییه که مثل من با علاقه یه رشته رو انتخاب کردن والان سرخورده شدن
حرف شما درسته اما فقط درمورد کسایی که علاقشون پزشکی/دندون/دارو ورشته های این چنینی باشه.یعنی هم پوله هم علاقه.وگرنه علاقه ای که ازش نتونی درآمدی کسب کنی به هیج دردی نمیخوره.
احتمالا هنوز وارد دانشگاه نشدی که حرفامو درک کنی وهنوز تو رویا سیر می کنی.
استاد من دکترای رشتمون رو داره(از دانشگاه تهران).ولی الان داره با حقوق ماهی ۴.۵ تومن سر می کنه‌.۴.۵ تومن برای کسی که اینهمه سال درس خونده عملا یعنی هیچ.یعنی حقوقش با کارگر روزمزدی که درس نخونده یکیه.

[_Joseph_]

گفتم که اشتباهم اینه که نمی دونم اشتباهم چیه و الان فهمیدم که اشتباهم چیه !
آره به قول خودتون انرژی و انگیزه هم همیشه پایدار نیست و چه بسا این انرژی مثبت طبق اصل پایستگی انرژی تغییر بکنه بشه انرژی منفی ! ولی خب قبول دارین واسه شروع هررررررر کارییییی نیاز به انگیزه و انرژی هست ؟! و آخه مگه کسی هست که بدون انگیزه به هدفش رسیده باشه خب عزیز، هرکسی برای اولين بار جنازه ببینه احساس اسهال و استفراغ می کنه دیگه به خاطرسختی های مسیر نباید بیخیال همه چی شد و قید همه چیو زد! این یعنی بی عرضه بودن و بی جنم و بی مسئولیت بودن... من فقط یه چیزو می دونم اونم اینه که باید به جنگ سختی ها و ناملایمات رفت. نه اینکه با یه سختی کوچولو، بگی نه بابا من اینکاره نیستن بیخیال! ضمنا این تفکرات من نه تابوعه نه نخ نماعه. اینا فقط نظرات منن ...
هرچند که شاید من زیادی رویاپردازی می کنم . حتما اون مستندی که گفتید رو نگاه می کنم (راه قریب ). این قریبش هم چه ایهامی داره

بله همینطوری که گفتم این انرژی و انگیزه بسیار خوبه ولی اگر با شناخت همراه باشه و قطعا همینطوری که میگید هست و باید سختی کشید ولی باز هم سختی کشیدن بدون شناخت باعث میشه بعد از رسیدن به هدف اون هدف براتون رنگش رو ببازه و این میتونه ضربه روحی بزرگی رو به فرد وارد کنه
من مخالف نرفتن و رفتن به رشته های پزشکی نیستم و اتفاقا خودم هم طالبش ام ولی به نظرم این رشته بر خلاف دیگر رشته ها نیاز به شناخت بسیرا فراتر داره قبل از ورود بهش که امیدوارم با سبک سنگین کردن به این شناخت برسید و راه درست رو انتخاب کنید نه تنها شما بلکه همه حتی خود من

[ژوپیتر]

بله همینطوری که گفتم این انرژی و انگیزه بسیار خوبه ولی اگر با شناخت همراه باشه و قطعا همینطوری که میگید هست و باید سختی کشید ولی باز هم سختی کشیدن بدون شناخت باعث میشه بعد از رسیدن به هدف اون هدف براتون رنگش رو ببازه و این میتونه ضربه روحی بزرگی رو به فرد وارد کنه
من مخالف نرفتن و رفتن به رشته های پزشکی نیستم و اتفاقا خودم هم طالبش ام ولی به نظرم این رشته بر خلاف دیگر رشته ها نیاز به شناخت بسیرا فراتر داره قبل از ورود بهش که امیدوارم با سبک سنگین کردن به این شناخت برسید و راه درست رو انتخاب کنید نه تنها شما بلکه همه حتی خود من

کاملا درسته . انگیزه توام با شناخت ، شناخت توام با انگیزه ... ممنونم
انشاءالله که هممون بهتریییییییییییییین نتیجه رو بگیریم .

[dr.eliot]

[mohammd222]

ممنون بابت تگ (برام سوال شد چطور یکی منو یادش بود)
با اینکه سن زیادی ندارم (19) و هنوز خیلی تجربیات و دیده ها مونده که ببینم، با اجازه نظر خودم رو میگم
اشتباه فکر میکنیم اگر فکر کنیم هنوز قرن 19 هست و چیزی مثل علاقه اولویت داره
دنیا داره به سمت تخصص میره، توی کشوری مثل ایران که نجاری و نقاشی و... هنر و مهارت حساب میشه توی خارج تخصصه
تحصیلات و تحقیق لازمه (موارد کمی هست که بدون اونم رسیدن به جایی ولی کم) حداقل برای کشور های درحال توسعه
علاقه مهم هست، اما نه به عنوان اولویت اول. همونطور که سلبریتی تحصیل نکرده معروف داریم (هرچند کم) سلبریتی تحصیل کرده معروف داریم (بیشتر از قبلی)

اشتباه هست اگر فکر کنیم فکر کردن به پول و پرستیژ نماد طمع هست، پول رو باید به عنوان ابزار دید نه هدف و پرستیژ رو به عنوان نقطه ای (بهتر) برای شروع
اشتباهه اگر منتظر انگیزه بمونیم
و چیزی که جدیدا خیلی برام تاثیر داشته، اشتباهه اگر کتاب نخونیم

[Little_girl]

ممنون بابت تگ
راستش من در حدی نیستم که بخوام حرفی بزنم ولی تجربیاتم رو میگم و امیدوارم به درد بخوره
الان رسیدم به سن 20سالگی به عقب که فکر میکنم میگم واو چی فکر میکردم چی شد
موندم پشت کنکور گفتم نه من میخونم ال میکنم بل میکنم ولی کلی مشکلات ریخت رو سرم هی گره هی گره افتاد تو زندگیم و من تنها کاری که کردم غصه خوردن بود هیچ کاری نمیکردم استوپ کرده بودم به عقلم اون زمان نمیرسید بابا همه مشکل دارن ولی اونایی موفقن که به مشکلاتشون غلبه میکنن و خودشونو میکشن بالا الان که ده نزدیک کنکور اینارو فهمیدم ولی دیگه هیچ کاری از دستم برنمیاد
اینو فهمیدم که علاقه مهمه خیلی هم مهمه ولی علاقه ای که واسش تلاش کنی نه اینکه ازش فرار کنی چون سخته و شرایطم خوب نیست اینو فهمیدم که آدم از اشتباهاتش درس میگیره و بزرگ میشه
من مادرم بهیاره یعنی عملا تو محل کارش بزرگ شدم یعنی کاملا با آگاهی انتخاب رشته کردم پس فهمیدم علاقه ی بدون تلاش یعنی هیچی
الانم هیچی ندارم هیچی

[Hisen]

ایران پر از آدماییه که مثل من با علاقه یه رشته رو انتخاب کردن والان سرخورده شدن
حرف شما درسته اما فقط درمورد کسایی که علاقشون پزشکی/دندون/دارو ورشته های این چنینی باشه.یعنی هم پوله هم علاقه.وگرنه علاقه ای که ازش نتونی درآمدی کسب کنی به هیج دردی نمیخوره.
احتمالا هنوز وارد دانشگاه نشدی که حرفامو درک کنی وهنوز تو رویا سیر می کنی.
استاد من دکترای رشتمون رو داره(از دانشگاه تهران).ولی الان داره با حقوق ماهی ۴.۵ تومن سر می کنه‌.۴.۵ تومن برای کسی که اینهمه سال درس خونده عملا یعنی هیچ.یعنی حقوقش با کارگر روزمزدی که درس نخونده یکیه.

دقیقا پول پزشکی و دارو کجا بود؟ چرا بدون اطلاعات صحبت میکنید؟رسیدن به درآمد در 40 سالگی موفقیته؟؟؟
من اخیرا با کلی دانشجو و فارغ دارو صحبت کردم ، باور کنید حتی یکیشون هم نبود که از وضع موجود شکایت نکنه و خیلی پشیمون و ناراضی بود .
دندونپزشکی رو حقیقتا نمیدونم .

[Ra.ha]

دقیقا پول پزشکی و دارو کجا بود؟ چرا بدون اطلاعات صحبت میکنید؟رسیدن به درآمد در 40 سالگی موفقیته؟؟؟
من اخیرا با کلی دانشجو و فارغ دارو صحبت کردم ، باور کنید حتی یکیشون هم نبود که از وضع موجود شکایت نکنه و خیلی پشیمون و ناراضی بود .
دندونپزشکی رو حقیقتا نمیدونم .

بحث سر اینه که بقیه رشته ها حتی همون ۴۰سالگی هم به درآمد نمیرسن.
اونا ناراضین چون توقع درآمد صد میلیونی داشتن ورسیدن به درآمد بیست سی میلیون.

[unlucky]

دقیقا پول پزشکی و دارو کجا بود؟ چرا بدون اطلاعات صحبت میکنید؟رسیدن به درآمد در 40 سالگی موفقیته؟؟؟
من اخیرا با کلی دانشجو و فارغ دارو صحبت کردم ، باور کنید حتی یکیشون هم نبود که از وضع موجود شکایت نکنه و خیلی پشیمون و ناراضی بود .
دندونپزشکی رو حقیقتا نمیدونم .

از بازاریا. توی هر صنفی...
از کارمندا توی هر شرکتی...
از خویش فرماها... ارایشگرا. راننده ها...

و حتی از کارفرماها که خودشون صاحب کارگاه و کارخونه هستن هم اگر از وضعیتشون سوال بپرسید میبینی همه با نارضایتی صحبت میکنن.

شما بوده از یه مغازه دار بپرسی وضعت چطوره بگه شرایط عالیه ؟

اکثریت یا بیشتر از چیزی که دارن میخوان
یا تبلیغات منفی برای صنف خودشون میکنن که بعدا رقیب های بیشتری پیدا نکنن
یا هر دلیل دیگه ای

چیزی که مشخصه اینه که این رشته ها با هر ایرادی که داشته باشن از رشته های دیگه شرایط بهتری دارن.

[indomitable]

خلاصه اینکه به چیزی علاقه داشته باشید که توش پول هم باشه دیگ
وقتی برنج کیلویی فلان تومن،دوتا کتاب بخری ۵۰۰ تومن میشه علاقمو کجای دلم بذارم؟؟؟
وقتی خانواده میگن امسال سال اخریه که کنکور میدی(دومی) وقتی که میگن شدی آینه ی دقمون،علاقمو کجای دلم بذارم؟
وقتی که منت پول کتابارو ،خورد و خوراکو میزنن تو سرم،علاقمو کجای دلم بذارم؟
الان باید فکر پول دراوردن و از این فلاکت دراومدن باشم یا به فکر علاقم؟
این شعر هم دیگ حالمو خوب نمیکنه،،،میترسم بمیرم پول کفن نداشته باشم،،،،
"تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه"

"پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه"!

[unlucky]

وقتی خانواده میگن امسال سال اخریه که کنکور میدی(دومی) وقتی که میگن شدی آینه ی دقمون،علاقمو کجای دلم بذارم؟
وقتی که منت پول کتابارو ،خورد و خوراکو میزنن تو سرم،علاقمو کجای دلم بذارم؟
الان باید فکر پول دراوردن و از این فلاکت دراومدن باشم یا به فکر علاقم؟

عه
دخترا هم به فکر پول دراوردن و اینا هم هستن ؟
این حرفا هم بهتون میزنن!

فکر میکردم اینا فقط مشکل پسراس

[indomitable]

عه
دخترا هم به فکر پول دراوردن و اینا هم هستن ؟
این حرفا هم بهتون میزنن!

فکر میکردم اینا فقط مشکل پسراس

اره داداش
مملکتی که توش هم گردن دختر میزنن هم پسر مثله میکنن دیگه ارزششون برابره،
دوتاییشونم باید هرچی زودتر مستقل بشن:/

[rayden]

ببین متاسفانه از یه جایی به بعد (حداقل تو ایران) دیگه واسه خودت و علاقت زندگی نمیکنی (یا نمیتونی زندگی کنی ) البته دقت کنین منظورم بهونه اوردن و اینا نیس
فقط میگی راحت شم از این وابستگی و مستقل بشم
(البته این موضوع برای کسایی صدق میکنه که اطرافیانشون دم به دقیقه میزنن تو روی آدم که وای تا الان هیچی نشدی بعد از اینم هیچی نمیشی اینهمه خرجت کردیم تو چیکار کردی وفلان و بهمان )
من خودم موقع انتخاب رشته دبیرستان عاشق ریاضی فیزیک بودم
می خواستم اگه خداخواست معماری بخونم تو دانشگاه چون عاشقش بودم (و هنوزم هستم)حتی همه کتابای رشته ریاضی رو هم کامل بررسی کرده بودم
ولی خب واکنش بقیه چه بود؟می تونین حدس بزنین
"اینهمه فارغ التحصیل بیکار معماری ندیدی؟" "میخوای خودتو تو رشته ریاضی پیر کنی؟"
"ریاضی سخته و کلاساش تشکیل نمیشه و مدرسه ات نزدیک نیست و فلان" و هزار دلیل دیگه برای نرفتن به ریاضی

خلاصه اینکه لعنت به نظام آموزشی ایران فقط همینو می تونم بگم
که به هیچ دانش آموزی رحم نکرد
و فقط بلده تو مغز دانش آموز اینو بکنه که "رشته های پزشکی و دندون و اینا" خیلی پرستیژ داره و فردا همه بهت احترام میزارن و میشی آقای دکتر و ماهی صد میلیون پول درمیاری و یه مشت حرف مفت...
بعد همینایی که باعث شدن الان تو زندگی دست و پا بزنی خودشون میان میگن خستمون کردی دیگه حتی نمی تونی درست حسابی درستو بخونی
و اخرشم میشه تحقیر و تخریب شخصیت و شکستن غرورت
ینی ارزو میکنی زمین قورتت بده ولی یه سری حرفا رو نشنوی
تو بعضی از شرایط دیگه نمیتونی بی خیال باشی نسبت به این حرفا
فقط زخمت میکنه و تمام

خلاصه کلام اینکه علاقتونو برین ولی حساب شده یعنی بدونین قراره با علاقتون چیکار کنین و اصلا اخرش چی میخواد بشه
یه بار فقط زندگی میکنین پس نخواین کپی یکی دیگه بشین
و به این حرف های مفت و کلیشه ای درمورد رشته های تجربی اهمیت ندین اگه علاقتون اون سه تا رشته نیس

چیزی به اسم قسمت و اینا هم وجود نداره
شما خودتون سرنوشت و داستان زندگیتونو رقم میزنین

ای کاش اونموقع یکم دل و جرئت دنبال کردن علاقمو داشتم

[_Joseph_]

ختم کلام

[Little_girl]

ببین متاسفانه از یه جایی به بعد (حداقل تو ایران) دیگه واسه خودت و علاقت زندگی نمیکنی (یا نمیتونی زندگی کنی ) البته دقت کنین منظورم بهونه اوردن و اینا نیس
فقط میگی راحت شم از این وابستگی و مستقل بشم
(البته این موضوع برای کسایی صدق میکنه که اطرافیانشون دم به دقیقه میزنن تو روی آدم که وای تا الان هیچی نشدی بعد از اینم هیچی نمیشی اینهمه خرجت کردیم تو چیکار کردی وفلان و بهمان )
من خودم موقع انتخاب رشته دبیرستان عاشق ریاضی فیزیک بودم
می خواستم اگه خداخواست معماری بخونم تو دانشگاه چون عاشقش بودم (و هنوزم هستم)حتی همه کتابای رشته ریاضی رو هم کامل بررسی کرده بودم
ولی خب واکنش بقیه چه بود؟می تونین حدس بزنین
"اینهمه فارغ التحصیل بیکار معماری ندیدی؟" "میخوای خودتو تو رشته ریاضی پیر کنی؟"
"ریاضی سخته و کلاساش تشکیل نمیشه و مدرسه ات نزدیک نیست و فلان" و هزار دلیل دیگه برای نرفتن به ریاضی

خلاصه اینکه لعنت به نظام آموزشی ایران فقط همینو می تونم بگم
که به هیچ دانش آموزی رحم نکرد
و فقط بلده تو مغز دانش آموز اینو بکنه که "رشته های پزشکی و دندون و اینا" خیلی پرستیژ داره و فردا همه بهت احترام میزارن و میشی آقای دکتر و ماهی صد میلیون پول درمیاری و یه مشت حرف مفت...
بعد همینایی که باعث شدن الان تو زندگی دست و پا بزنی خودشون میان میگن خستمون کردی دیگه حتی نمی تونی درست حسابی درستو بخونی
و اخرشم میشه تحقیر و تخریب شخصیت و شکستن غرورت
ینی ارزو میکنی زمین قورتت بده ولی یه سری حرفا رو نشنوی
تو بعضی از شرایط دیگه نمیتونی بی خیال باشی نسبت به این حرفا
فقط زخمت میکنه و تمام

خلاصه کلام اینکه علاقتونو برین ولی حساب شده یعنی بدونین قراره با علاقتون چیکار کنین و اصلا اخرش چی میخواد بشه
یه بار فقط زندگی میکنین پس نخواین کپی یکی دیگه بشین
و به این حرف های مفت و کلیشه ای درمورد رشته های تجربی اهمیت ندین اگه علاقتون اون سه تا رشته نیس

چیزی به اسم قسمت و اینا هم وجود نداره
شما خودتون سرنوشت و داستان زندگیتونو رقم میزنین

ای کاش اونموقع یکم دل و جرئت دنبال کردن علاقمو داشتم

داستان من برعکس شماست خانوادم میگفتن برم ریاضی چون مادرم بهیاره و میگفت که حتی اگه پزشک هم باشی بازم سروکارت با بیماریاست ومحیز کارت تمیز نیست راستم میگفت چون من همیشه تو اون محیز بودم به واسطه ی شغل مادرم و میدونم چجوریه وی بازم پافشاری کردم رو علاقم یک هفته قهر کردم تا بذارن بیام تجربی ولی الان فقط تنها حسرتم اینه که چرا درس نخوندم منکه رشتمو دوست داشتم را باید هنوزم رو نقطه ی صفر باشمو هیچ کاری نکرده باشم تا الان