مشاعره...

[Leciel]

ماییم که بی قماش و بی سیم خوشیم
در رنج مرفهیم و در بیم خوشیم

[Mr.Moein]

من به غمگین ترین حالت ممکن شادم
تو به آشوب دلم ثانیه ای فکر نکن

[rz1]

نوش خودم زهر سراپا غمت

بیشترش کن که کمم با کمت

"خوب ترین حادثه میدانمت

خوب ترین حادثه میدانی ام ؟"

[_mobi_]

​ما در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست

عالمی داریم در کنج ملال خویشتن

[Wisteriaa]

نهال بودم و در حسرت بهار ! ولی
درخت می شوم و شوق برگ و بارم نیست

[Amin.A.p]

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را
(مولوی)

[AceTaminoPhen]

آن عزیزی که سپردی به منش / میسپارم به ننش بهر اخلاق بدش

[Wisteriaa]

شانه هایم تاب زلفت را ندارد ، پس مخواه
تخته سنگی زیر پای آبشاری بشکند

[Amin.A.p]

دیروز ز همه عالم خبرم بود
امروز چنانم که ندارم خبر از خود

در عشق تو از من اثری بیش نماندست
نزدیک شد آن دم که نیابم اثر از خود
(هلالی جغتایی)

[Wisteriaa]

در مقامات تحیر جای استدلال نیست
عقل می خواهد که من هرگز نفهمم چیستم

[Nine]

میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است

[Amin.A.p]

تا تو را جای شد ای سرو روان در دل من
هیچ کس می نپسندم که به جای تو بود
(سعدی)

[MMdibi]

بـنــاهــای آبــاد گـــــردد خــــراب / ز بـــاران و از تــــابـــش آفـــتــــاب
پی افـکنـدم از نظـم کـاخـی بـلـنـد / کـه از بـاد و بـاران نــیــابـد گــزنـد
بـریـن نـامـه بـر عـمـرهــا بـگـــذرد / بـخوانـد هـر آن کس که دارد خرد
بسـی رنـج بـردم بـدیـن سـال سـی / عـجـم زنـده کـردم بـدیـن پـارسی
جـهان کرده­ ام ازسخن­ چون­ بهشت / از این بیش تخم سخن کس نکشت
چـو ایـن نامـور نامه آمـد بـه بـن / ز مـن روی گیـتـی شـود پـر سُـخُـن
نمـیرم از این پس که من زنده ­ ام / کـه تـخــم سـخـن را پـراکـنـده ­ام
هرآن کس که دارد هـُش­و رای­ و دیـن / پـس از مـرگ ، بـر من کند آفرین

حکیم ابوالقاسم فردوسی (به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی)

[Wisteriaa]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

[Amin.A.p]

رحم کن بر ما سیه بختان که با آن سرکشی
شمع در شب ها بدست آرد دل پروانه را
(صائب)