اوفینا
نوشته اصلی توسط AceTaminoPhen
من از هر انگشتم یه هنز میریزه ، کیه که جمع کنه هدر نره.
روزگاریست در این کشور غم دیده دگر جوش نیست
روزگایست که استامینوفن بر درد دگر درمان نیست
چه خوش گفت رستم به اسفندیار
در دیاری که در او نیست کسی یار کسی ، مُسکن دگر کارساز نیست
تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست
تا بندهٔ تو شده‌ست تابنده شده‌ست
زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست
تو را من چشم در راهماوفینا
تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست
تا بندهٔ تو شده‌ست تابنده شده‌ست
زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست
شباهنگام
که میگرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم.
شباهنگام، درآن دم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
درآن نوبت که بندد دست نیلوفری به پای سرو کوهی دام
گرم یادآوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از از عمر چه ماند باقی
مهر است و محبت است و باقی همه هیچ
مــاه مــن نــیـسـت در ایـن قـافـلـه راهـش نـدهـیـد
کــاروان بــار نــبــنــدد شــب اگـر مـاهـش نـیـسـت
یــاد ایــام جــوانـی جـگـرم خـون مـیـکـرد
خـوب شـد پـیـر شـدم کـم کم و نسیان آمد
دسـتـی کـه در فـراق تـو مـیـکـوفـتم به سر
بــاور نــداشــتــم کــه بــه گـردن درآرمـت
تا تو مراد من دهی،کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی، من به خدا رسیده ام
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از از عمر چه ماند باقی
مهر است و محبت است و باقی همه هیچ
تــا کــی در انــتــظــار گـذاری بـه زاریـممیازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
بـاز آی بـعـد از ایـنـهـمـه چـشم انتظاریم
نـــازنـــیـــنـــا مـــا بـــه نـــاز تـــو جــوانــی داده ایــم
دیــگــر اکــنــون بــا جــوانــان نــازکــن بـا مـا چـرا
در حال حاضر 14 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 14 مهمان)
LinkBack URL
About LinkBacks
پاسخ با نقل قول
