دکتر امیررضا عارف

[Hisen]

محتوای این تاپیک را @Ali.psy سه سال پیش در تاپیکی دیگر در قسمت گفت و گو های آزاد همین انجمن ایجاد کرده بود اما متاسفانه از دید بسیاری دور مانده بود .

• رسیدیم به یکي از مثالهاي جالب، از آدم هایی که شخصیتشون رو در یک عدد ندیدند؛ پشت یک رتبه خوب کنکوری پنهان نشدند و قبولی در دانشگاه اوج موفقیت شون نبود...!☺_
  
  در این پست میخوام از فرد ی بنویسم که در حال حاضر در بزرگترین و مهم ترین مرکز تحقیقات سرطان دنیا ( موسسه دانا فاربر؛دانشگاه هاروارد؛ شهر بوستون/ امریکا )، مسوول تست داروهای جدید شیمی درمانی است!������_
• 
  
  محققی که در راه رسیدن به این جایگاه ممتاز و بی نظیر، الزاماً مسیر دانشگاه تهران، دانشگاه
  شریف،طلاي المپیاد و ... را نرفته است!������_
  
  كسي كه ابتدای حرکت و شروع مسیر موفقیتش
  اتفاقا شکست در کنکور سراسری بود!!������ ما ياد گرفته ايم كه كنكور نهايت آمال و آرزوهاي ما باشد؛ ياد گرفته ايم كه قبول نشدن در كنكور و در رشته دلخواه خانواده، يعني بدبختي و راه سخت و صعب العبور زندگي!_
  
  كاشكي برسد روزي كه فشار كنكور از روي خانواده هاي ايراني برچيده شود؛ مثل تمام كشورهاي پيشرفته دنيا...!!������_
  
  كاشكي هيچ وقت و هيچ وقت دانش آموزان ما اسير فشارهاي كلاسهاي كنكور، مشاوره هاي غلط و انتخاب هاي اجباري نبودند...!!!!������_
  
  اميدوارم نمونه اي كه در اين پست ميايد راهگشايي باشد براي مسير پيش روي شما
  -
  و اما " دكتر امير رضا عارف"
  محقق و دانشمند برجسته دانشگاه هاروارد؛������ امیررضا عارف همانند بسیاری از کودکان سرزمین دوست داشتنی مان، ایران، با آرزوی پوشیدن لباس سفید پزشکی و خدمت به همنوعانش، در یک خانواده کارمندی _ فرهنگی پرورش یافت._
• 
  
  با وجود تلاش های خودش و خانواده اش،
  صرفاً به دلیل مشکلات پیش بینی نشده شخصی، از ورود به رشته دلخواه و مورد علاقه اش (پزشکی) "جا ماند"
  و مجبور شد مسیر زندگی اش را از راهی دیگر ادامه دهد...
  در این که چه حکمتی در این "جا ماندن"
  به ظاهر تلخ وجود داشت، حکایت اردوان، دانشمند زرتشتی، ایرانی است که " هِنری ون دایگ" به زیبایی هرچه تمام تر در کتابِ
  "آن خردمند دیگر" بیان کرده است...☺ [ همه شما عزيزان را به مطالعه اين اثر فاخر دعوت ميكنم...]✌_
  
  امیر عزیز، پس از اتفاق به ظاهر تلخِ قبول نشدن در رشته پزشکی، مشغول تحصیل در رشته شیمی کاربردی شد؛ دانشگاه آزاد، واحد كرج!_
  
  امير رضا
  در سال 79 موفق به اخذ مدرک کارشناسي ميشود ولي در تصمیم گیری برای ادامه تحصیل در داخل کشور و یا خارج از وطن، مردد می ماند...������_ " مهاتما گاندی" معمار بزرگ دموکراسی در یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان_ هندوستان_ می گوید:
  
  
• در زندگی ما انسان ها لحظاتی وجود دارد که باید وارد عمل شوی. حتی اگر قرار باشد که بهترین عزیزان و دوستان خود را جا بگذاری... امیررضا هم در پاسخ به این ندای درون، راه سفر را برمی گزیند و به دور از پدر، مادر و تنها خواهرش و نیز در تلاش برای ادامه تحصیل و دنبال کردن آرزوی کودکی اش، به کشور سوئد و دانشگاه گوتنبرگ مهاجرت می کند.
  
  پس از یک سال و نیم زندگی در کشور سوئد و گذراندن دروس مورد نظر، برای انجام پروژه کارشناسی ارشد به دانشگاه کاونتری انگلستان منتقل میشود و سرانجام در سال 1384 با درجه عالی، در رشته شیمی تجزیه دارویی
  فارع التحصیل میگردد.
  
  امیر رضا یک بار دیگر برای ورود به رشته پزشکی تلاش میکند، اما به دلیل نداشتن پشتوانه مالی کافی مجددا از ادامه تحصیل در رشته پزشکی باز ماند!
  او این بار مسیر پیشرفت خود را با گرفتن پذیرش دوره دکترا در رشته " سنتز مواد آلی" از دانشگاه کرنفلیدانگلستان ادامه می دهد... کوتاه مدتی پس از آغاز دوره دکترا، امیر رضا عارف در برابر یک لحظه بزرگ و استثنایی قرار میگیرد.
  لحظه ای ناب، دلخواه و منحصربه فرد!
  
  نادر ابراهیمی خالق رمان معروف و کم نظیر " آتش بدون دود " می نویسد : " هرگز هیچ لحظه ایی عظیم تر از آن لحظه که می آید نیست. لحظه های بزرگ، می آیند؛ اما به گذشته نمی روند.
  هیچ لحظه بزرگی متعلق به گورستان نیست.
  لحظه ها به ما می رسند، ما را در میان میگیرند،
  اندکی نزد ما درنگ میکنند، اگر لیاقت بهره گیری شرافتمندانه از آن را داشته باشیم به دادمان می رسند و اگر نداشته باشیم ، طبق قانون طبیعی لحظه های بزرگ ، واپس
  می نشینند برای مدت ها تا کی !
  آنها عقب گرد میکنند، شتابان و در انتظار انسانِ لایق می مانند..."
  به دلیل کاملا تصادفی، امیررضا در مقابل یک پروژه بزرگ، جذاب و کم نظیر در رشته پزشکی قرار میگیرد و این همان لحظه تاریخی بود که او را به دنیای زیبای زیست شناسی و پزشکی پیوند زد.
  
  عنوان پروژه پیشنهادی " کاربرد نانو تکنولوژی در فن آوری زیستی سلول های بنیادی " بود که بطور خاص ساخت داربست سلولی انتخابی برای بیماران قطع نخاعی را از طریق تمایز سلول های بنیادی هدف قرار داده بود .
  وقتی امیر رضا عارف رسیدن به آرزوی کودکی اش را در انجام این پروژه می بیند، تمام انرژی و وقت خود را صرف انجام دقیق و کم نقص آن می کند و سر انجام در سال 1387 موفق به اخذ مدرک دکترای خود از دانشگاه کرنفیلد انگلستان میشود._
  در همان سال پایان نامه دکترای وی به عنوان بهترین پایان نامه انتخاب شده و به صورت کتاب چاپ میشود.
• مقالات متعددی نیز از این پژوهش در مجلات معتبر علمی به چاپ میرسد تا اینکه در سال 2008 در کنفرانس بین المللی نانوتک در بوستون امریکا دعوت به سخنراني میشود.
  حضور در این کنفرانس مهم و سخنرانی در آن موجب میشود تا دکتر عارف در کمتر از سه ماه بعد، موفق به گرفتن پذیرش در دوره فوق دکترا از موسسه فناوری ماساچوست(MIT) شود.
  دکتر عارف در دانشگاه MIT با یکی از استادان بزرگ، معروف و پر انگیزه "مهندسی زیست پزشکی" به نام " پروفسور راجرکم" شروع به کار میکند. در همان ابتدای کار، دکتر عارف متوجه انگیزه
  کم نظیر استادش در زمینه تحقیقات سرطان میشود.
  پروفسور راجر تنها دخترش را در سن 20 سالگی بر اثر بیماری سرطان از دست داده بود و انگیزه های فراوانی برای تحقیق و پژوهش در زمینه درمان بیماری سرطان داشت.
  پروفسور راجر کم، با توجه به علاقه مندی دکتر عارف، وی را به عنوان مدیر یکی از پروژه های مهم و کلیدی خود منسوب میکند. در این پروژه هدف نهایی، ایجاد محیطی سه بعدی در آزمایشگاه بود که بتوان در آن محیط، رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کرد.
  این پروژه بزرگ، که بخشی از آن به صورت مشترک در کشورهای سنگاپور و فرانسه انجام می شد، باعث مهاجرت کوتاه مدت دوساله دکتر عارف به سنگاپور شد.
  در حین انجام این پروژه بزرگ و گسترده،
  دکتر عارف با افراد صاحب نظر زیادی روبرو میشود؛ و از همه آنها در تکمیل پروژه خود بهره میگیرد و بالاخره موفق به ساخت این محیط سه بعدی منحصربه فرد می شود که میتوانست رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کند.
  
  اهمیت این محیط ها در استفاده از آن برای آزمایش چگونگی عملکرد داروهای جدید ضد سرطان بود.
  
  پس از تکمیل این پروژه، دکتر عارف به دلیل علاقه بسیار زیاد برای رویارویی با این بیماری مخوف، تصمیم میگیرد تا با همراهی و کمک استاد خود، به یکی از برترین، مجهزترین و بزرگترین مراکز تحقیقاتی سرطان دنیا، یعنی موسسه دانا_ فاربر در دانشکده پزشکی هاروارد ملحق شود.
  از سال 1390 دکتر امیررضا عارف به عنوان محقق ارشد در دانشکده پزشکی هاروارد و دپارتمان سرطان دانا_فاربر مشغول به کار،
  تحقیق و پژوهش میشود. ایشان ضمن انتقال فناوری محیط های سه بعدی کشت تومور از دانشگاه MIT به هاروارد، مسولیت آزمایش داروهای کلینیکی ضد سرطان، قبل از اینکه بطور وسیع در طی شیمی درمانی بیماران سرطانی ( به ویژه سرطان های ریه، ***** و تخمدان) مورد استفاده قرار گیرد را نیز به عهده دارند.
• شاید کمترین تجربه کار کردن در چنین شرایطی همراه با اساتید مشهور دنیا به دکتر عارف آموخته باشد که چگونه باید در مسیر مبارزه با این بیماری مخوف در کنار مردم کشورش باشد._
  
  دكتر اميررضا عارف، بارها و بارها سخنراني هاي متعدد و كارگاههاي تخصصي در كشور برگزار كرده و ميكنند؛ ايشان هر ساله با سفر به ايران، تجربيات خاص خود را در اختيار ايرانيان مشتاق قرار ميدهند.
  شايد مهم ترين اثرگذاري ايشان در كشور، ترجمه كتاب ارزشمند، بي نظير و منحصر بفردِ سرطان امپراتور بيماريها باشد.
  

منبع:پیج اف بوکیهاfbookiha

از تاپیک : https://forum.konkur.in/thread56649.html

[moboer]

ممنونم که زحمت کشیدی همچین مطلب ارزشمندیو نوشتی، ولی این مقاله در همچین زمانی چیزی جز سم برای ماها نیست، ممکنه بعضیا الان این تاپیکو ببینن و درسو شل بگیرن اخرشم قبول نشدن بگن حتما حکمتی تو کار بوده! بهتر بود اینو بعد از اعلام نتایج میزاشتین تا هم انگیزه ای برای شروع دوباره میشد و هم الهام بخش ماها، ولی توی این برهه زمانی دقیقا نتیجه عکس میده
ما بیشتر باید دنبال مثال هایی باشیم که تو این زمان شروع کردن و موفق شدن، نه اینکه ادمایی که شکست خوردن و جور دیگه موفق شدن!
امیدوارم منظورمو به درستی رسونده باشم

[Hisen]

ممنونم که زحمت کشیدی همچین مطلب ارزشمندیو نوشتی، ولی این مقاله در همچین زمانی چیزی جز سم برای ماها نیست، ممکنه بعضیا الان این تاپیکو ببینن و درسو شل بگیرن اخرشم قبول نشدن بگن حتما حکمتی تو کار بوده! بهتر بود اینو بعد از اعلام نتایج میزاشتین تا هم انگیزه ای برای شروع دوباره میشد و هم الهام بخش ماها، ولی توی این برهه زمانی دقیقا نتیجه عکس میده
ما بیشتر باید دنبال مثال هایی باشیم که تو این زمان شروع کردن و موفق شدن، نه اینکه ادمایی که شکست خوردن و جور دیگه موفق شدن!
امیدوارم منظورمو به درستی رسونده باشم

اين تاپیک رو بیشتر خطاب به اون هایی که از میزان درآمد و آینده شغلی رشته های غیر پزشکی نگران بودند بالا اوردم

[_Joseph_]

خیلی خوب بود

[Tahora97]

خیلی خوب و انگیزشی بود
ارزش خوندن داره

[1401]

محتوای این تاپیک را @Ali.psy سه سال پیش در تاپیکی دیگر در قسمت گفت و گو های آزاد همین انجمن ایجاد کرده بود اما متاسفانه از دید بسیاری دور مانده بود .

• رسیدیم به یکي از مثالهاي جالب، از آدم هایی که شخصیتشون رو در یک عدد ندیدند؛ پشت یک رتبه خوب کنکوری پنهان نشدند و قبولی در دانشگاه اوج موفقیت شون نبود...!☺_
  
  در این پست میخوام از فرد ی بنویسم که در حال حاضر در بزرگترین و مهم ترین مرکز تحقیقات سرطان دنیا ( موسسه دانا فاربر؛دانشگاه هاروارد؛ شهر بوستون/ امریکا )، مسوول تست داروهای جدید شیمی درمانی است!������_
• 
  
  محققی که در راه رسیدن به این جایگاه ممتاز و بی نظیر، الزاماً مسیر دانشگاه تهران، دانشگاه
  شریف،طلاي المپیاد و ... را نرفته است!������_
  
  كسي كه ابتدای حرکت و شروع مسیر موفقیتش
  اتفاقا شکست در کنکور سراسری بود!!������ ما ياد گرفته ايم كه كنكور نهايت آمال و آرزوهاي ما باشد؛ ياد گرفته ايم كه قبول نشدن در كنكور و در رشته دلخواه خانواده، يعني بدبختي و راه سخت و صعب العبور زندگي!_
  
  كاشكي برسد روزي كه فشار كنكور از روي خانواده هاي ايراني برچيده شود؛ مثل تمام كشورهاي پيشرفته دنيا...!!������_
  
  كاشكي هيچ وقت و هيچ وقت دانش آموزان ما اسير فشارهاي كلاسهاي كنكور، مشاوره هاي غلط و انتخاب هاي اجباري نبودند...!!!!������_
  
  اميدوارم نمونه اي كه در اين پست ميايد راهگشايي باشد براي مسير پيش روي شما
  -
  و اما " دكتر امير رضا عارف"
  محقق و دانشمند برجسته دانشگاه هاروارد؛������ امیررضا عارف همانند بسیاری از کودکان سرزمین دوست داشتنی مان، ایران، با آرزوی پوشیدن لباس سفید پزشکی و خدمت به همنوعانش، در یک خانواده کارمندی _ فرهنگی پرورش یافت._
• 
  
  با وجود تلاش های خودش و خانواده اش،
  صرفاً به دلیل مشکلات پیش بینی نشده شخصی، از ورود به رشته دلخواه و مورد علاقه اش (پزشکی) "جا ماند"
  و مجبور شد مسیر زندگی اش را از راهی دیگر ادامه دهد...
  در این که چه حکمتی در این "جا ماندن"
  به ظاهر تلخ وجود داشت، حکایت اردوان، دانشمند زرتشتی، ایرانی است که " هِنری ون دایگ" به زیبایی هرچه تمام تر در کتابِ
  "آن خردمند دیگر" بیان کرده است...☺ [ همه شما عزيزان را به مطالعه اين اثر فاخر دعوت ميكنم...]✌_
  
  امیر عزیز، پس از اتفاق به ظاهر تلخِ قبول نشدن در رشته پزشکی، مشغول تحصیل در رشته شیمی کاربردی شد؛ دانشگاه آزاد، واحد كرج!_
  
  امير رضا
  در سال 79 موفق به اخذ مدرک کارشناسي ميشود ولي در تصمیم گیری برای ادامه تحصیل در داخل کشور و یا خارج از وطن، مردد می ماند...������_ " مهاتما گاندی" معمار بزرگ دموکراسی در یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان_ هندوستان_ می گوید:
  
  
• در زندگی ما انسان ها لحظاتی وجود دارد که باید وارد عمل شوی. حتی اگر قرار باشد که بهترین عزیزان و دوستان خود را جا بگذاری... امیررضا هم در پاسخ به این ندای درون، راه سفر را برمی گزیند و به دور از پدر، مادر و تنها خواهرش و نیز در تلاش برای ادامه تحصیل و دنبال کردن آرزوی کودکی اش، به کشور سوئد و دانشگاه گوتنبرگ مهاجرت می کند.
  
  پس از یک سال و نیم زندگی در کشور سوئد و گذراندن دروس مورد نظر، برای انجام پروژه کارشناسی ارشد به دانشگاه کاونتری انگلستان منتقل میشود و سرانجام در سال 1384 با درجه عالی، در رشته شیمی تجزیه دارویی
  فارع التحصیل میگردد.
  
  امیر رضا یک بار دیگر برای ورود به رشته پزشکی تلاش میکند، اما به دلیل نداشتن پشتوانه مالی کافی مجددا از ادامه تحصیل در رشته پزشکی باز ماند!
  او این بار مسیر پیشرفت خود را با گرفتن پذیرش دوره دکترا در رشته " سنتز مواد آلی" از دانشگاه کرنفلیدانگلستان ادامه می دهد... کوتاه مدتی پس از آغاز دوره دکترا، امیر رضا عارف در برابر یک لحظه بزرگ و استثنایی قرار میگیرد.
  لحظه ای ناب، دلخواه و منحصربه فرد!
  
  نادر ابراهیمی خالق رمان معروف و کم نظیر " آتش بدون دود " می نویسد : " هرگز هیچ لحظه ایی عظیم تر از آن لحظه که می آید نیست. لحظه های بزرگ، می آیند؛ اما به گذشته نمی روند.
  هیچ لحظه بزرگی متعلق به گورستان نیست.
  لحظه ها به ما می رسند، ما را در میان میگیرند،
  اندکی نزد ما درنگ میکنند، اگر لیاقت بهره گیری شرافتمندانه از آن را داشته باشیم به دادمان می رسند و اگر نداشته باشیم ، طبق قانون طبیعی لحظه های بزرگ ، واپس
  می نشینند برای مدت ها تا کی !
  آنها عقب گرد میکنند، شتابان و در انتظار انسانِ لایق می مانند..."
  به دلیل کاملا تصادفی، امیررضا در مقابل یک پروژه بزرگ، جذاب و کم نظیر در رشته پزشکی قرار میگیرد و این همان لحظه تاریخی بود که او را به دنیای زیبای زیست شناسی و پزشکی پیوند زد.
  
  عنوان پروژه پیشنهادی " کاربرد نانو تکنولوژی در فن آوری زیستی سلول های بنیادی " بود که بطور خاص ساخت داربست سلولی انتخابی برای بیماران قطع نخاعی را از طریق تمایز سلول های بنیادی هدف قرار داده بود .
  وقتی امیر رضا عارف رسیدن به آرزوی کودکی اش را در انجام این پروژه می بیند، تمام انرژی و وقت خود را صرف انجام دقیق و کم نقص آن می کند و سر انجام در سال 1387 موفق به اخذ مدرک دکترای خود از دانشگاه کرنفیلد انگلستان میشود._
  در همان سال پایان نامه دکترای وی به عنوان بهترین پایان نامه انتخاب شده و به صورت کتاب چاپ میشود.
• مقالات متعددی نیز از این پژوهش در مجلات معتبر علمی به چاپ میرسد تا اینکه در سال 2008 در کنفرانس بین المللی نانوتک در بوستون امریکا دعوت به سخنراني میشود.
  حضور در این کنفرانس مهم و سخنرانی در آن موجب میشود تا دکتر عارف در کمتر از سه ماه بعد، موفق به گرفتن پذیرش در دوره فوق دکترا از موسسه فناوری ماساچوست(MIT) شود.
  دکتر عارف در دانشگاه MIT با یکی از استادان بزرگ، معروف و پر انگیزه "مهندسی زیست پزشکی" به نام " پروفسور راجرکم" شروع به کار میکند. در همان ابتدای کار، دکتر عارف متوجه انگیزه
  کم نظیر استادش در زمینه تحقیقات سرطان میشود.
  پروفسور راجر تنها دخترش را در سن 20 سالگی بر اثر بیماری سرطان از دست داده بود و انگیزه های فراوانی برای تحقیق و پژوهش در زمینه درمان بیماری سرطان داشت.
  پروفسور راجر کم، با توجه به علاقه مندی دکتر عارف، وی را به عنوان مدیر یکی از پروژه های مهم و کلیدی خود منسوب میکند. در این پروژه هدف نهایی، ایجاد محیطی سه بعدی در آزمایشگاه بود که بتوان در آن محیط، رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کرد.
  این پروژه بزرگ، که بخشی از آن به صورت مشترک در کشورهای سنگاپور و فرانسه انجام می شد، باعث مهاجرت کوتاه مدت دوساله دکتر عارف به سنگاپور شد.
  در حین انجام این پروژه بزرگ و گسترده،
  دکتر عارف با افراد صاحب نظر زیادی روبرو میشود؛ و از همه آنها در تکمیل پروژه خود بهره میگیرد و بالاخره موفق به ساخت این محیط سه بعدی منحصربه فرد می شود که میتوانست رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کند.
  
  اهمیت این محیط ها در استفاده از آن برای آزمایش چگونگی عملکرد داروهای جدید ضد سرطان بود.
  
  پس از تکمیل این پروژه، دکتر عارف به دلیل علاقه بسیار زیاد برای رویارویی با این بیماری مخوف، تصمیم میگیرد تا با همراهی و کمک استاد خود، به یکی از برترین، مجهزترین و بزرگترین مراکز تحقیقاتی سرطان دنیا، یعنی موسسه دانا_ فاربر در دانشکده پزشکی هاروارد ملحق شود.
  از سال 1390 دکتر امیررضا عارف به عنوان محقق ارشد در دانشکده پزشکی هاروارد و دپارتمان سرطان دانا_فاربر مشغول به کار،
  تحقیق و پژوهش میشود. ایشان ضمن انتقال فناوری محیط های سه بعدی کشت تومور از دانشگاه MIT به هاروارد، مسولیت آزمایش داروهای کلینیکی ضد سرطان، قبل از اینکه بطور وسیع در طی شیمی درمانی بیماران سرطانی ( به ویژه سرطان های ریه، ***** و تخمدان) مورد استفاده قرار گیرد را نیز به عهده دارند.
• شاید کمترین تجربه کار کردن در چنین شرایطی همراه با اساتید مشهور دنیا به دکتر عارف آموخته باشد که چگونه باید در مسیر مبارزه با این بیماری مخوف در کنار مردم کشورش باشد._
  
  دكتر اميررضا عارف، بارها و بارها سخنراني هاي متعدد و كارگاههاي تخصصي در كشور برگزار كرده و ميكنند؛ ايشان هر ساله با سفر به ايران، تجربيات خاص خود را در اختيار ايرانيان مشتاق قرار ميدهند.
  شايد مهم ترين اثرگذاري ايشان در كشور، ترجمه كتاب ارزشمند، بي نظير و منحصر بفردِ سرطان امپراتور بيماريها باشد.
  

منبع:پیج اف بوکیهاfbookiha

از تاپیک : https://forum.konkur.in/thread56649.html

اگه ایران مونده بود داشت تو اسنپ کار میکرد اینم شد انگیزه معلومه اونور آب علوم پایه و تحقیقات بیشتر بها داده میشه

[Ali.psy]

محتوای این تاپیک را @Ali.psy سه سال پیش در تاپیکی دیگر در قسمت گفت و گو های آزاد همین انجمن ایجاد کرده بود اما متاسفانه از دید بسیاری دور مانده بود .

• رسیدیم به یکي از مثالهاي جالب، از آدم هایی که شخصیتشون رو در یک عدد ندیدند؛ پشت یک رتبه خوب کنکوری پنهان نشدند و قبولی در دانشگاه اوج موفقیت شون نبود...!☺_
  
  در این پست میخوام از فرد ی بنویسم که در حال حاضر در بزرگترین و مهم ترین مرکز تحقیقات سرطان دنیا ( موسسه دانا فاربر؛دانشگاه هاروارد؛ شهر بوستون/ امریکا )، مسوول تست داروهای جدید شیمی درمانی است!������_
• 
  
  محققی که در راه رسیدن به این جایگاه ممتاز و بی نظیر، الزاماً مسیر دانشگاه تهران، دانشگاه
  شریف،طلاي المپیاد و ... را نرفته است!������_
  
  كسي كه ابتدای حرکت و شروع مسیر موفقیتش
  اتفاقا شکست در کنکور سراسری بود!!������ ما ياد گرفته ايم كه كنكور نهايت آمال و آرزوهاي ما باشد؛ ياد گرفته ايم كه قبول نشدن در كنكور و در رشته دلخواه خانواده، يعني بدبختي و راه سخت و صعب العبور زندگي!_
  
  كاشكي برسد روزي كه فشار كنكور از روي خانواده هاي ايراني برچيده شود؛ مثل تمام كشورهاي پيشرفته دنيا...!!������_
  
  كاشكي هيچ وقت و هيچ وقت دانش آموزان ما اسير فشارهاي كلاسهاي كنكور، مشاوره هاي غلط و انتخاب هاي اجباري نبودند...!!!!������_
  
  اميدوارم نمونه اي كه در اين پست ميايد راهگشايي باشد براي مسير پيش روي شما
  -
  و اما " دكتر امير رضا عارف"
  محقق و دانشمند برجسته دانشگاه هاروارد؛������ امیررضا عارف همانند بسیاری از کودکان سرزمین دوست داشتنی مان، ایران، با آرزوی پوشیدن لباس سفید پزشکی و خدمت به همنوعانش، در یک خانواده کارمندی _ فرهنگی پرورش یافت._
• 
  
  با وجود تلاش های خودش و خانواده اش،
  صرفاً به دلیل مشکلات پیش بینی نشده شخصی، از ورود به رشته دلخواه و مورد علاقه اش (پزشکی) "جا ماند"
  و مجبور شد مسیر زندگی اش را از راهی دیگر ادامه دهد...
  در این که چه حکمتی در این "جا ماندن"
  به ظاهر تلخ وجود داشت، حکایت اردوان، دانشمند زرتشتی، ایرانی است که " هِنری ون دایگ" به زیبایی هرچه تمام تر در کتابِ
  "آن خردمند دیگر" بیان کرده است...☺ [ همه شما عزيزان را به مطالعه اين اثر فاخر دعوت ميكنم...]✌_
  
  امیر عزیز، پس از اتفاق به ظاهر تلخِ قبول نشدن در رشته پزشکی، مشغول تحصیل در رشته شیمی کاربردی شد؛ دانشگاه آزاد، واحد كرج!_
  
  امير رضا
  در سال 79 موفق به اخذ مدرک کارشناسي ميشود ولي در تصمیم گیری برای ادامه تحصیل در داخل کشور و یا خارج از وطن، مردد می ماند...������_ " مهاتما گاندی" معمار بزرگ دموکراسی در یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان_ هندوستان_ می گوید:
  
  
• در زندگی ما انسان ها لحظاتی وجود دارد که باید وارد عمل شوی. حتی اگر قرار باشد که بهترین عزیزان و دوستان خود را جا بگذاری... امیررضا هم در پاسخ به این ندای درون، راه سفر را برمی گزیند و به دور از پدر، مادر و تنها خواهرش و نیز در تلاش برای ادامه تحصیل و دنبال کردن آرزوی کودکی اش، به کشور سوئد و دانشگاه گوتنبرگ مهاجرت می کند.
  
  پس از یک سال و نیم زندگی در کشور سوئد و گذراندن دروس مورد نظر، برای انجام پروژه کارشناسی ارشد به دانشگاه کاونتری انگلستان منتقل میشود و سرانجام در سال 1384 با درجه عالی، در رشته شیمی تجزیه دارویی
  فارع التحصیل میگردد.
  
  امیر رضا یک بار دیگر برای ورود به رشته پزشکی تلاش میکند، اما به دلیل نداشتن پشتوانه مالی کافی مجددا از ادامه تحصیل در رشته پزشکی باز ماند!
  او این بار مسیر پیشرفت خود را با گرفتن پذیرش دوره دکترا در رشته " سنتز مواد آلی" از دانشگاه کرنفلیدانگلستان ادامه می دهد... کوتاه مدتی پس از آغاز دوره دکترا، امیر رضا عارف در برابر یک لحظه بزرگ و استثنایی قرار میگیرد.
  لحظه ای ناب، دلخواه و منحصربه فرد!
  
  نادر ابراهیمی خالق رمان معروف و کم نظیر " آتش بدون دود " می نویسد : " هرگز هیچ لحظه ایی عظیم تر از آن لحظه که می آید نیست. لحظه های بزرگ، می آیند؛ اما به گذشته نمی روند.
  هیچ لحظه بزرگی متعلق به گورستان نیست.
  لحظه ها به ما می رسند، ما را در میان میگیرند،
  اندکی نزد ما درنگ میکنند، اگر لیاقت بهره گیری شرافتمندانه از آن را داشته باشیم به دادمان می رسند و اگر نداشته باشیم ، طبق قانون طبیعی لحظه های بزرگ ، واپس
  می نشینند برای مدت ها تا کی !
  آنها عقب گرد میکنند، شتابان و در انتظار انسانِ لایق می مانند..."
  به دلیل کاملا تصادفی، امیررضا در مقابل یک پروژه بزرگ، جذاب و کم نظیر در رشته پزشکی قرار میگیرد و این همان لحظه تاریخی بود که او را به دنیای زیبای زیست شناسی و پزشکی پیوند زد.
  
  عنوان پروژه پیشنهادی " کاربرد نانو تکنولوژی در فن آوری زیستی سلول های بنیادی " بود که بطور خاص ساخت داربست سلولی انتخابی برای بیماران قطع نخاعی را از طریق تمایز سلول های بنیادی هدف قرار داده بود .
  وقتی امیر رضا عارف رسیدن به آرزوی کودکی اش را در انجام این پروژه می بیند، تمام انرژی و وقت خود را صرف انجام دقیق و کم نقص آن می کند و سر انجام در سال 1387 موفق به اخذ مدرک دکترای خود از دانشگاه کرنفیلد انگلستان میشود._
  در همان سال پایان نامه دکترای وی به عنوان بهترین پایان نامه انتخاب شده و به صورت کتاب چاپ میشود.
• مقالات متعددی نیز از این پژوهش در مجلات معتبر علمی به چاپ میرسد تا اینکه در سال 2008 در کنفرانس بین المللی نانوتک در بوستون امریکا دعوت به سخنراني میشود.
  حضور در این کنفرانس مهم و سخنرانی در آن موجب میشود تا دکتر عارف در کمتر از سه ماه بعد، موفق به گرفتن پذیرش در دوره فوق دکترا از موسسه فناوری ماساچوست(MIT) شود.
  دکتر عارف در دانشگاه MIT با یکی از استادان بزرگ، معروف و پر انگیزه "مهندسی زیست پزشکی" به نام " پروفسور راجرکم" شروع به کار میکند. در همان ابتدای کار، دکتر عارف متوجه انگیزه
  کم نظیر استادش در زمینه تحقیقات سرطان میشود.
  پروفسور راجر تنها دخترش را در سن 20 سالگی بر اثر بیماری سرطان از دست داده بود و انگیزه های فراوانی برای تحقیق و پژوهش در زمینه درمان بیماری سرطان داشت.
  پروفسور راجر کم، با توجه به علاقه مندی دکتر عارف، وی را به عنوان مدیر یکی از پروژه های مهم و کلیدی خود منسوب میکند. در این پروژه هدف نهایی، ایجاد محیطی سه بعدی در آزمایشگاه بود که بتوان در آن محیط، رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کرد.
  این پروژه بزرگ، که بخشی از آن به صورت مشترک در کشورهای سنگاپور و فرانسه انجام می شد، باعث مهاجرت کوتاه مدت دوساله دکتر عارف به سنگاپور شد.
  در حین انجام این پروژه بزرگ و گسترده،
  دکتر عارف با افراد صاحب نظر زیادی روبرو میشود؛ و از همه آنها در تکمیل پروژه خود بهره میگیرد و بالاخره موفق به ساخت این محیط سه بعدی منحصربه فرد می شود که میتوانست رشد تومورهای سرطانی را توسط داروهای شناخته شده ضد سرطان متوقف کند.
  
  اهمیت این محیط ها در استفاده از آن برای آزمایش چگونگی عملکرد داروهای جدید ضد سرطان بود.
  
  پس از تکمیل این پروژه، دکتر عارف به دلیل علاقه بسیار زیاد برای رویارویی با این بیماری مخوف، تصمیم میگیرد تا با همراهی و کمک استاد خود، به یکی از برترین، مجهزترین و بزرگترین مراکز تحقیقاتی سرطان دنیا، یعنی موسسه دانا_ فاربر در دانشکده پزشکی هاروارد ملحق شود.
  از سال 1390 دکتر امیررضا عارف به عنوان محقق ارشد در دانشکده پزشکی هاروارد و دپارتمان سرطان دانا_فاربر مشغول به کار،
  تحقیق و پژوهش میشود. ایشان ضمن انتقال فناوری محیط های سه بعدی کشت تومور از دانشگاه MIT به هاروارد، مسولیت آزمایش داروهای کلینیکی ضد سرطان، قبل از اینکه بطور وسیع در طی شیمی درمانی بیماران سرطانی ( به ویژه سرطان های ریه، ***** و تخمدان) مورد استفاده قرار گیرد را نیز به عهده دارند.
• شاید کمترین تجربه کار کردن در چنین شرایطی همراه با اساتید مشهور دنیا به دکتر عارف آموخته باشد که چگونه باید در مسیر مبارزه با این بیماری مخوف در کنار مردم کشورش باشد._
  
  دكتر اميررضا عارف، بارها و بارها سخنراني هاي متعدد و كارگاههاي تخصصي در كشور برگزار كرده و ميكنند؛ ايشان هر ساله با سفر به ايران، تجربيات خاص خود را در اختيار ايرانيان مشتاق قرار ميدهند.
  شايد مهم ترين اثرگذاري ايشان در كشور، ترجمه كتاب ارزشمند، بي نظير و منحصر بفردِ سرطان امپراتور بيماريها باشد.
  

منبع:پیج اف بوکیهاfbookiha

از تاپیک : https://forum.konkur.in/thread56649.html

سپاس دوست عزیز بابت یادآوری مجدد