وااااي خداااا! خاك تو سررررم! اسمتو نميديدم فك ميكردم از اين دختر لوسايي!
اين كار رو انجام بده حتما:
همين الان، برو سركوچه رنگ سياه بخر يا پارچه سياه، توجه كن: كل اتاقت رو سياه كن.
كل لامپ هاي اتاقت رو باز كن، بجاش فقط و فقط ٢ تا شمع بزار.
حتما از امروز حموم نرو، ناخوناتو نگير، موها و ريشاتو هم نزن.
يه گوشه بشين و خودت رو افسرده نشون بده! آفرين!
يعني چي يكي بگه من بدبختم، مردم، آهاي مردم، من بدبخت ميشم اگر فلان كارو بكنم! بِكَن بابا! يني چي بدبخت! اينجا كلينيك روانشناسي نيس كه افسرده هارو كمك كنن!
عزيزم، شما ميخواي يك عمر با شغلت زندگي كني! رياضي دوست نداري بيجا كردي اومدي اين رشته! ببخشيدا، اما مطمئنا ٩٠ درصد مهندساي فاميلتون بي كفايت و عرضه هستن؛) يا خيلي خودشون رو ميگيرن، پدر من از مديريت آزمايشگاه يك كارخونه كوچيك كه مال خودش نبود الان خودشون چندي از بزرگترين كارخونه هاي ايران رو دارن! مهندس هم هستن! خب عزيزم هر مهندسي مث پدر من اول بايد از كارهاي كوچيك شروع كنن! من خودم بيام تهران يا تدريس خصوصي ميكنم(رياضي) يا مربي تنيس ميشم اگرم هيچيك نشد حاضرم تو يه مغازه شاگردي كنم موقع دانشجويي! اما ٩٠ درصد مهندساي ما ميخوان از اول مهندس ناظر ساخت برج ميلاد باشن! گاماس گاماس جوونا! شما اگه كفايت نداشته باشي دكترم بشي، بايد هم صحبتت مگس هاي مطبت باشن! آقا برو رشته اي كه دوس داري! زندگي تو هستش! زندگيتو جوري كه ميخواي اداره كن! عزيزم رياضي دوس نداشته باشي، مخت هنگ ميكنه! برو رشته اي كه ميخواي... و بدون: كار براي آدم كاري و با كفايت هست؛)
Sent from my iPhone using
Tapatalk