به نظرم علاقه قبل از کار کردن و عرق ریختن توی یه رشته، یه مفهوم پوچ و بی معناست... وقتی بچه 16 ساله میگه عاشق مهندسیه صرفا بخاطر ویترینیه که از این شغل دیده و بر اساس یه مشت دیده وشنیده میگه علاقه داره
کسی که تا حالا کتابای اون رشته رو از دور هم ندیده، سر کلاسا ننشسته، شب امتحان استرس و بیخوابی کشیده، فارغ التحصیل اون رشته نیست و حداقل یکی دو سال تو اون رشته کار نکرده نمیتونه به جرئت بگه من به این رشته و کار علاقه مندم... این صرف یه فانتزی ذهنیه
چرا بعضی دانشجوهای رشته های تاپ به ترم 2 نرسیده انصراف میدن؟؟مگه انتخاب خودشون نبود؟ مگه خودشون نمیگفتن: من از بچگی تا حالا عاشق این رشته بودم؟؟ پس چی شد اون عشق پر سوز و گداز؟؟؟
بنظرم علاقه یعنی عادت کردن به چیزی، داشتن ذهنیت مثبت درباره اون، و تلاش برای پیشرفت و در جا نزدنه...
.effort & intrest can change everything in people’s life
If you belive in youreself then your world can change your will can change so your important future will change. This is a rule of the nature.
حالا بهتر شد
برای جمله ی اکتیو، فعل پسیو استفاده کرده بودی (effort can be changed everything) از نظر گرامری اشتباهه چون تو این جمبه هم فاعل داری (effort) هم مفعول (everything) پس استفاده از فعل مجهول اشتباهه
افعال گذرا (transitive verbs) تو انگلیسی دو حالت معلوم و مجهول به خودشون میگیرن. فعلی گذراست که علاوه بر فاعل نیاز به مفعول هم داشته باشه و اگه فعلی هم با فاعل و هم با مفعول بیاد فعل معلوم (active) و اگر بدون مفعول بیاد فعل مجهول (passive)عه
واسه ی تبدیل کردن جمله معلوم به مجهول اول باید فاعل جمله رو حذف کنیم (effort & interest). بعد باید مفعول جمله رو بیاری اولش(everything)
حالا فعلو از معلوم به مجهول تغییر بده. برای این کار باید از شکل درست be به علاوه شکل سوم فعل (past participle) استفاده کنی، اگ زمان حال بود am/is/are و اگر گذشته بود was/were به علاوه شکل سوم فعل
مثلا همین جملتو بخوای مجهول کنی میشه:
Everything can be changed (by effort & interest
یا مثلا:
Mina cleaned the desk
میشه:
The desk was cleaned (by mina)
اگه have و had داشتی هم همینه + been
Someone has cleaned the window
The window has been cleaned (by someone)
قسمت توی پراتز ته جمله رو خواستی میتونی نذاری
این از این...
Willing هم صفته.نمیتونی بعد از ضمیر مالکیت (your) صفت بذاری. حتما باید اسم باشه. حالت verb ویلینگ میشه ویل که بعنوان اسم و مصدر هم میتونه به کار بره.
ثالثا
You’re معنیی you are یا تو هستی میده... you’re world اشتباهه باید بنویسی your world
بعد از فعل believe حرف اضافه in میاد و فعل معلومه و فاعل میخواد .
If believe in yourself غلطه باید بگی
If you believe in yourself