Success is what you make it
Take it how it come
الهی ...
این بنده چه داند که چه میباید جُست ؟
داننده تویی ، هر آنچه دانی ، آن ده ...
مشاور کنکور سراسری
گاهی گمان نمیکنی ولی خوب میشود ، گاهی نمیشود که نمیشود که نممیشود
بچه ها دارم دیووووونه میشم. وقتی به قیافه ی غمگین مامان و بابام نگاه میکنم اصلا نمیتونم تصمیم بگیرم. نمیدونم باید چیکار کنم. هر لحظه تصمیمم عوض میشه. من ۴ سال کنکور دادم به خاطر پزشکی. نیاوردم. حالا خودم از اینکه امسال پرستاری میارم راضی ام. اما یه چیزی داغوووووونم میکنه. اونم اینه که مامان و بابام اصلا خوشحال نیستند. من پرستاری هم برم موفق ترین دختر فامیل حساب میشم.حتی از شاخ ترین پسر فامیل که میکروبیولوژی خونده بود همه بهش میگفتند دکتر هم موفق ترم. اون ۱۹۰۰۰ شده بود ، اونم کنکور تجربی ۱۵ سال پیش. من رتبم تو سختترین کنکور قرن ۵۷۰۰ شده. در اصل خانوادم باید خوشحال باشند ، اما نیستند.
من اشک شوق مادرم و ندیدم، من ذوق و خوشحالی بابام و ندیدم. این قضیه داره نابووووودم میکنه. دارم از پا درمیام. دیگه حق پشت کنکور موندن هم ندارم. من چه شکلی تو این چهارسال تو چشای مامان بابام نگاه کنم . چه شکلی این چهارسال و تحمل کنم؟؟؟!!! مگه من چندسالمه که حس میکنم ، دیگه توان ادامه ی این زندگیو ندارم.
خدایا خودت یه راهی بزار جلوپام. همه درا به روم بستس.خودت راه درستو نشونم بده. خودت یکاری کن مامان بابام خوشحال باشند.
حتما نباید همه پزشک بشن...
متاسفانه جو فرهنگی کشور ما طوریه که انقدر همه عزت نفس و اعتماد به نفس ندارن فکر میکنن همه باید دکتر بشن تا موفق شن
یا حتی فکر میکنن فقط دکترها پولدارن
در صورتی که هیچی اطلاع ندارن و به قول معروف خارج گود نشستن و میگن لنگش کن
دیروز داشتم با فامیل صحبت میکردم سر همین قضیه که مثلا پزشکی این سختی ها رو داره بعد اونا میگفتن ها چیه تنبلی میخوای بخوری بخوابی
مهم اینه که آدم تو هر رشته ای میره تلاش کنه و بهترین خودش بشه
شاید موقع اشک شوق نرسیده
شاید برای شما وقتیه که یک سرپرستار موفق توی یکی از بهترین بیمارستان های ایران بشید
یا وقتی رفتید آزمون RN دادین و رفتین آلمان و بریتانیا و...
فقط به حس درونیتون توجه کنید ببینید واقعا پرستاری رو دوست دارید از صمیم قلب؟
من خودم سال قبل برای پرستاری زحمت کشیدم چون با دوستم قرار گذاشته بودیم با هم بریم و بریم خارج کشور و اینا ولی خودم هیچ علاقه ای نداشتم
ولی خلاصه ایشون قبول نشد و اصلا براش مهم نبود
اگر واقعا پرستاری رو دوست داری انتخابش کن و اصلا دیگه برات مهم نباشه حرف بقیه
چند تا کتاب روانشناسی هم بخون عزت نفس و اعتماد به نفست رو تقویت کن تا حرف بقیه برات مهم نباشه
Success is what you make it
Take it how it come
لطفا 15تا رشته ی متفاوتی که دوستشون داری و طبق شرایطی که دراون هستی،اولویت بندی شده باشه.
صفر و صد بودن خوب نیست یعنی این که بگی فقط رشته اولی میارم یا هیچی دیگه!!
همه انسان ها،علاقشون ابعاد زیادی داره.بدی قضیه اینه که ما چسبیدیم فقط به یک نوع رشته!
این ویژگی:صفر یا صد بودن،بدترین ضرر رو به عمر و جوانی و زندگیمون میزنه
ببین من پزشکی می خونم
در یک کلام تو این مملکت در هیچ جا برامون naridan که خوشحال باشیم و دلمون خوش کنیم
ببین پزشکی بخونی
7 سال عمومی
4 سال تخصص (بهترین بهترین بهترین حالت)
4 سالم یک جای خیلی بد باید طرح بدی
بعدش هم 2 سال باید بیای تهران کار کنی
بعدش میتونی مطب بزنی
پس از انتخابت راضی باش به خونوادت بگو نمی خوام 40 سالگی به کار برسم پرستاری بعد 4 سال میری دنبال کارت!!!!
در مورد قم: مزخرف ترین شهر ایران هستش
در حد کابل
فقط یک خصلت داره نزدیک به تهرانه
اگر خونوادت میتونند برو پردیس ایران شهید بهشتی تهران
کسی رو برای انتخاب رشته زور نکردن حتمن پزشکی بزنه......انتخاب رشته براساس شناختی که از رشته ها به دست میاریم و با درنظرگرفتن علاقه حاصل میشه
خب کسی که قراره پزشکی انتخاب کنه باید قبلش از سختی هاش هم خبر بگیره....
اگه آدم واقعن بدونه داره وارد چه رشته ای میشه و برای چی داره اون رشته رو انتخاب میکنه احتمال پشیمون شدنش تقریبن صفره.....
خب دوستان اینم نتیجه گیری نهایی که با مشورت خانواده انجام شد
1_ پرستاری روزانه تهران
2- پرستاری روزانه بهشتی
3- پرستاری روزانه ایران
4- پرستاری مازاد تهران
5- پرستاری پردیس شهید بهشتی
6- پرستاری روزانه البرز
علی برکت الله
این رو هم توجه داشته باشید که پردیس علاوه بر شهریه سرسام اورش در کارت دانشجوییتون هم پردیس ذکر میشه.شاید بعضیا بدشون بیاد
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)