میدونید چیه
اتفاقا اگه بخوایم به طور کلی بررسی کنیم دستور زبان خیلی خیلی ساده تر از آرایه و قرابت هست
چون قرابت و آرایه بلاخره جورین که خیلی خیلی هوشمندانه میتونه ازشون سوال بیاد
یعنی مثلا تو قرابت بیان از یه بیت یه مفهوم خاص استخراج کنن که واقعا هرکسی به اون مفهوم پی بره
یا توی آرایه ها میتونن از یه سری استعاره ها و مجاز ها استفاده کنن که واقعا تستو سخت کنه
یعنی در واقع ذات تستاشون سخت هست! (البته تست های ساده هم دارن ولی خب ذاتا و به صورت کلی تستای ساده ای نیستن)
دستورزبان مبحثیه که بنظر سنگین میاد ولی وقتی خوب یادش بگیری دیگه امکان نداره تستاشو غلط بزنی چون ذات تست ها سخت نیست(البته تست سخت هم کم نداره ولی به طور کلی سخت نیستن) و سوالا از یه دامنه محدودی از اطلاعات میتونن طرح بشن
یعنی مثلا برای نقش مضاف الیه, ما سه چهارتا حالت بیشتر نداریم (کسره و ضمایر و رای فک اضافه و . . .) و اگه طراح بخواد سوالی از مضاف الیه طرح کنه مجبوره از همین دامنه محدود سوال طرح کنه و مثلا مثل استعاره نیست که یهو بیاد یه کلمه ای رو استعاره بگیره که به ذهن هیچکس نرسه.
دیگه تیپ سوالی که همیشه خیلی بنظر ترسناک میاد و خیلیا سمتش نمیرن سوالاتی هستن که یه متن عریض و طویل میدن و میگن تعداد ترکیبات وصفی و اضافی رو مشخص کنید
ولی اگه کسی به همون دامنه محدود اطلاعات گروه اسمی مسلط باشه میتونه خیلی خوب به اون تستا جواب بده چون بازم قرار نیست چیزی خارج از از اون مطالبی که قطعا خونده بیاد.
درکل دستور زبان جوریه که میشه تو 3-4 هفته خوندش و تستاشو هم زد و به طور کامل مسلط شد
من خودم ایرادم تو دستور این بود که با درسنامه کتابای کمک آموزشی خوب ارتباط برقرار نمیکردم ولی نکته و تست دکتر یکتا خیلی بهم کمک کرد برای این مبحث
شماهم اگه زمانشو دارید میتونید از نکته و تست یکی از اساتید استفاده کنید و ببینید که دستور زبان تنها مبحثیه که با تسلط بهش به طور قطعی میشه تستاشو زد