در قرن بیستم، یک روانپزشک مجارستانی به نام «لئوپولد سوندی» تست روانشناسی طراحی کرد تا به ضمیر ناخودآگاه افراد پی برده و بتواند افکار، انگیزهها و خواستههای پنهان و سرکوب شده آنها را کشف کند.
این روانپزشک اعتقاد داشت مردم جذب افرادی میشوند که شبیه خودشان هستند. به این معنی که وقتی خصلتهای یک فرد ما را آزار میدهد؛ همان خصلتهایی هستند که در درون ما سرکوب شدند و نه در ظاهر بلکه در باطن با او مشابه هستند.
در تست Szondi تصاویری از یک سری افراد مبتلا به اختلالات روانی مختلف به فرد نشان داده شده و از او خواسته میشود تا دو فردی که او را جذب کردند (جذابترین افراد از نظر او) و دو فردی که در او تنفر ایجاد کردند را انتخاب کند.
این انتخابها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و اطلاعات به پزشک روانشناس میدهند تا جنبههایی از شخصیت فرد که پنهان هستند و باعث رضایت یا عدم رضایت او شدند را بشناسد.
اصل این آزمون شامل ۶ عکس از ۸ گروه اختلالات روانی و در مجموع ۴۸ عکس است.
بعدا، این تست روانشناسی توسط روانشناسان دیگر رد شد چون استدلال کردند از روی ظاهر چهره و بدن نمیتوان به سلامت روانی افراد رسید. امروزه، دیگر از این تست روانشناسی استفاده نمیشود ولی هنوز در ذهن برخی از مردم باقی مانده است و بدان اشاره میکنند.
حتی در سالهای گذشته برخی از سایتها هم این تست روانشناسی را به طور کامل تشریح کرده و کاربران خود را تشویق به انجام آن میکردند.