از لحاظ علمی نمیدونم دقیقا قضیش چی هست،ولی در حد کنکور میدونم که اسم رو نباید فعل ترجمه کنیم و مصدر اسم هست.تا حالا خلاف این رو جایی ندیدم
ویرایش توسط reza2018 : 26 بهمن 1398 در ساعت 18:06
این نکته در واقع جز نکات ترجمه محسوب میشه
مصدری را که بعد از فعل اومده باشه، میتونیم فعل معنا کنیم. حتمی نیست ولی اگه این شرایط رو داشته باشیم میشه بصورت فعل معنا کرد و غلط نیست
اینو من از کتاب ایاد فیلی خوندم
مثال:
قصدت الرجوع إلی المکتبه: خواستم که به کتابخانه برگردم. الان الرجوع بصورت فعل معنا شده
یا مثلا
أراد صدیقی تعلُّم اللغة العربیة: دوستم خواست زبان عربی را یاد بگیرد. که بازهم میبینیم تعلم(مصدر) در وسط جمله اومده و بصورت فعل معنا شده
ببین همینجوری که نمیشه گفت حتما باید فعل ترجمه بشه یا حتما مصدر
بستگی به گزینه های دیگه داره
مثلا اگه دو تا گزینه مصدر ترجمه کردن دو تا دیگه فعل احتمال اینکه که یک گزینه ی مصدر دار درست باشه بیشتره
ولی با این حال بازم باید بررسی کنی که بقیه ی اون گزینه درست هست یا نه (مثلا از نظر معرفه و نکره بودن، از نظر جمع و مفرد، از نظر اضافات و حذفیات و ...)
از طرفی همونجوری که دوستمون گفتن برای این که مصدر رو فعل ترجمه کنیم باید یک فعل با معنای "خواستن، اراده کردن" و غیره قبلش بیاد
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)