برخیز و یأس ها را کنار بگذار...
برخیز و راه را ادامه بده، وقتش رسیده!!
فکر کن!
به دژ خوشبختی بیاندیش!
همان ساختمان نیمه کاره ای که می خواندت...
به روزهایی فکر کن که سرنوشت آنها در همین امروز و با دستان خودت رقم می خورد!
کنار بزن!
ترس ها و تشویش ها را کنار بزن و با شجاعتی که-در این کره خاکی- فقط متعلق به توست، طرح «فتح بهشت»ت را بریز!
باور کن!
خودت را باور کن، عمیق تر و بیشتر از همیشه...
چرا که فقط خودت هستی که می توانی ناخدای این دریای طوفانی باشی!
بخوان!
پروردگارت را صدا بزن، چرا که منتظر است تا تو صدایش کنی!
صدایش کن، چرا که فقط اوست که همیشه به فکر توست همان که با تو اینچنین سخن می گوید:
٬٬إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ٬٬٬٬بی گمان، کسانی که گفتند:« پروردگار ما خداست» هیچ بیمی بر آنان نیست و هرگز اندوهگین نخواهند شد!٬٬
و گام بردار!
در مسیری که شاید خیلی وقت است در انتظار توست...
مهم نیست!
این مهم نیست که سایرین چه می گویند, مهم این است که تو چه می خواهی!
آمارها، درصدها و رتبه ها اهیمتی ندارند، چرا که فقط معجزه ها اهمیت دارند!!
٬٬ چرخ بر هم زنم ار غیر مردادم گردد / من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک...٬٬ «حافظ»
-با آرزوی موفقیت برای همگان٫ دوازدهم دی ماه هزار و سیصد و نود و هشت