ﺑﺮﺗﺮﯼ رﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﺨﺼﺺ ﭘﺰﺷﮑﯽ

[DrDark13]

اخ اگه فک و صورت یه تخصص از پزشکی بود کاملا میدونستم چی میخوام و اصلا دودل نمیشدم

[DrDark13]

نه بابا مایه دار کجا بود

آره...برای آزمونای مهم کتاب خریدن واجب میشه.....توی این وضعیت هم که دو سه تا کتاب بخری میلیونی هزینه میخواد ....لیتمن هم که دوروبر 5 میلیونه
فعلن اول راهیم...خداروشکر جوگیر نشدم پاشم برم رفرنس بخرم پیش خوانی کنم .....رفرنس خوندن داستان خودشو داره و چیزی نیست که مثل کنکور بسم الله رو بگم و 2 هزار صفحه بذارم جلوم
ممنون بابت کمکت

زیرو جان کلاساتون شروع شده؟؟ مجازی میچسبه؟؟ ثبت نام حضوری بود؟

[Zero_Horizon]

زیرو جان کلاساتون شروع شده؟؟ مجازی میچسبه؟؟ ثبت نام حضوری بود؟

سلام رفیق

والا من که ورودی نیم سال دوم هستم ... ترم ما از اسفند استارت میخوره
ثبت نام دانشگاه ما غیرحضوری بود....فعلن که قسمت نشده حداقل فضای دانشگاه رو به چشم ببینم

[دکتر اسدی]

سلام. به عنوان دانش آموخته پزشکی از دانشگاه تهران چند تا انتقاد جدی رو لازم دیدم حتما مطرح کنم. عنوان این تاپیک بسیار بسیار عنوان بد حتی افتضاحیه و نشون دهنده عمق فاجعه ای هست که توی این مملکت توی همه چی از جمله وضعیت آموزش و علمی کشور وجود داره. در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست، مثلا پزشکی از فیزیوتراپی «برتر» نیست. بین تخصص های پزشکی هم همینطور. این چه واژه عقب‌مانده ایه که برای توصیف رشته و شغل یک آدم بخواهیم توصیف کنیم؟ همین که بگیم مثلا رشته رادیلوژی بالاترین رقابت و نمره رو توی آزمون دستیاری میطلبه کفایت میکنه چه نیازی هست که بگیم به این دلیل که تعداد زیادی آدم میخوان رادیو قبول بشن برتره؟ خود من از بین تخصص های پزشکی فقط به دوتاشون علاقه دارم: پزشکی اجتماعی و رادیولوژی. اولی آسون ترین و دومی سخت ترین رشته ایه که باید برای قبولش توش درس خوند. اما هیییییچ برتری توی کار رادیولوژیست ها نسبت به اپیدمیولوژیست ها (همون پزشکی اجتماعی) نمی بینم، بلکه حتی نسبت به کارشون غبطه بسیاری هم میخورم چرا که موفقیت واقعی توی رشته اپیدمیولوژی نیاز به علم و هوشمندی خیلی زیادی داره و بسیار هم مورد نیاز جامعه علمی و جامعه پزشکی در سراسر جهانه. متاسفانه حتی خود جراح ها فکر میکنن مثلا نسبت به متخصص های داخلی خیلی کار مهمتری میکنن یا از اون بدتر خیلی هاشون فکر میکنن که «انسان های بهتری» هستن! بدون شک اکثر این باورها رو به زبان نمیارن اما کاملا در رفتارها و حرف های دیگرشون هویداست. خیلی ساده و بدیهیه: شما به خودت نگاه میکنی و به دنیای اطرافت. می بینی به چه چیزایی علاقه داری. مثلا به کارهایی که جراح ها میکنن علاقه داری یا به پول یا به نجات جان انسان ها یا به کشف روش های درمانی جدید یا مطالعه و پژوهش روی داروها یا ده ها چیز دیگه. یکی از عواملی هم که نگاه میکنی همین هست که چقدر باید درس بخونی تا توی یک رشته قبول بشی اما این فقط یک عامله و اصلا هم عامل مهمی نیست. از روی مجموعه این عوامل تصمیم میگیری که چه کاری با زندگیت بکنی! تمام.

[prince]

سلام. به عنوان دانش آموخته پزشکی از دانشگاه تهران چند تا انتقاد جدی رو لازم دیدم حتما مطرح کنم. عنوان این تاپیک بسیار بسیار عنوان بد حتی افتضاحیه و نشون دهنده عمق فاجعه ای هست که توی این مملکت توی همه چی از جمله وضعیت آموزش و علمی کشور وجود داره. در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست، مثلا پزشکی از فیزیوتراپی «برتر» نیست. بین تخصص های پزشکی هم همینطور. این چه واژه عقب‌مانده ایه که برای توصیف رشته و شغل یک آدم بخواهیم توصیف کنیم؟ همین که بگیم مثلا رشته رادیلوژی بالاترین رقابت و نمره رو توی آزمون دستیاری میطلبه کفایت میکنه چه نیازی هست که بگیم به این دلیل که تعداد زیادی آدم میخوان رادیو قبول بشن برتره؟ خود من از بین تخصص های پزشکی فقط به دوتاشون علاقه دارم: پزشکی اجتماعی و رادیولوژی. اولی آسون ترین و دومی سخت ترین رشته ایه که باید برای قبولش توش درس خوند. اما هیییییچ برتری توی کار رادیولوژیست ها نسبت به اپیدمیولوژیست ها (همون پزشکی اجتماعی) نمی بینم، بلکه حتی نسبت به کارشون غبطه بسیاری هم میخورم چرا که موفقیت واقعی توی رشته اپیدمیولوژی نیاز به علم و هوشمندی خیلی زیادی داره و بسیار هم مورد نیاز جامعه علمی و جامعه پزشکی در سراسر جهانه. متاسفانه حتی خود جراح ها فکر میکنن مثلا نسبت به متخصص های داخلی خیلی کار مهمتری میکنن یا از اون بدتر خیلی هاشون فکر میکنن که «انسان های بهتری» هستن! بدون شک اکثر این باورها رو به زبان نمیارن اما کاملا در رفتارها و حرف های دیگرشون هویداست. خیلی ساده و بدیهیه: شما به خودت نگاه میکنی و به دنیای اطرافت. می بینی به چه چیزایی علاقه داری. مثلا به کارهایی که جراح ها میکنن علاقه داری یا به پول یا به نجات جان انسان ها یا به کشف روش های درمانی جدید یا مطالعه و پژوهش روی داروها یا ده ها چیز دیگه. یکی از عواملی هم که نگاه میکنی همین هست که چقدر باید درس بخونی تا توی یک رشته قبول بشی اما این فقط یک عامله و اصلا هم عامل مهمی نیست. از روی مجموعه این عوامل تصمیم میگیری که چه کاری با زندگیت بکنی! تمام.

موافق نيستم دقت كنيد نوشتن برتري بر اساس محبوبيت بين پزشكان ايراني و تبادل نظر درباره اينكه به چه تخصصي علاقه دارن و دلايلش حالا ممكنه درامد باشه ممكنه پيچيدگي يا سادگي باشه و يا شخصي مثلا يكي از عزيزانشون در اثر يه بيماري خاص از دنيا رفته و ... اينجا اكثر بچه ها نگفتن مثلا يه چشم پزشك انسان برتر و مفيدتري هست نسبت به يه پزشك داخلي يا يه جراح مغز برتره از يه پزشك كودكان نع مقايسه اينطوري واضحه غيرمنطقي و دور از اخلاق و واقعيته .فك ميكنم هدف تايپيك رو اشتباه فهميدين حداقل من كه نظر بچه ها رو خوندم برداشتم با شما متفاوت بوده .

[prince]

سلام. به عنوان دانش آموخته پزشکی از دانشگاه تهران چند تا انتقاد جدی رو لازم دیدم حتما مطرح کنم. عنوان این تاپیک بسیار بسیار عنوان بد حتی افتضاحیه و نشون دهنده عمق فاجعه ای هست که توی این مملکت توی همه چی از جمله وضعیت آموزش و علمی کشور وجود داره. در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست، مثلا پزشکی از فیزیوتراپی «برتر» نیست. بین تخصص های پزشکی هم همینطور. این چه واژه عقب‌مانده ایه که برای توصیف رشته و شغل یک آدم بخواهیم توصیف کنیم؟ همین که بگیم مثلا رشته رادیلوژی بالاترین رقابت و نمره رو توی آزمون دستیاری میطلبه کفایت میکنه چه نیازی هست که بگیم به این دلیل که تعداد زیادی آدم میخوان رادیو قبول بشن برتره؟ خود من از بین تخصص های پزشکی فقط به دوتاشون علاقه دارم: پزشکی اجتماعی و رادیولوژی. اولی آسون ترین و دومی سخت ترین رشته ایه که باید برای قبولش توش درس خوند. اما هیییییچ برتری توی کار رادیولوژیست ها نسبت به اپیدمیولوژیست ها (همون پزشکی اجتماعی) نمی بینم، بلکه حتی نسبت به کارشون غبطه بسیاری هم میخورم چرا که موفقیت واقعی توی رشته اپیدمیولوژی نیاز به علم و هوشمندی خیلی زیادی داره و بسیار هم مورد نیاز جامعه علمی و جامعه پزشکی در سراسر جهانه. متاسفانه حتی خود جراح ها فکر میکنن مثلا نسبت به متخصص های داخلی خیلی کار مهمتری میکنن یا از اون بدتر خیلی هاشون فکر میکنن که «انسان های بهتری» هستن! بدون شک اکثر این باورها رو به زبان نمیارن اما کاملا در رفتارها و حرف های دیگرشون هویداست. خیلی ساده و بدیهیه: شما به خودت نگاه میکنی و به دنیای اطرافت. می بینی به چه چیزایی علاقه داری. مثلا به کارهایی که جراح ها میکنن علاقه داری یا به پول یا به نجات جان انسان ها یا به کشف روش های درمانی جدید یا مطالعه و پژوهش روی داروها یا ده ها چیز دیگه. یکی از عواملی هم که نگاه میکنی همین هست که چقدر باید درس بخونی تا توی یک رشته قبول بشی اما این فقط یک عامله و اصلا هم عامل مهمی نیست. از روی مجموعه این عوامل تصمیم میگیری که چه کاری با زندگیت بکنی! تمام.

در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست اين قسمت جملتون مطلقا درست نيست بستگي داره معيارتون چي باشه ميزان مفيد بودن و با ارزش بودن رو معيار بدونيم بله موافقم باشما اما اگه معيار رو درامد و اينده و حتي پرستيژ رو معيار بدونيم نه اين جمله نادرست هست فك نكنم شما هم معتقد باشيد مثلا چشم پزشكي به لحاظ درامد با اورولوژي يكسان باشه يا پرستيژ يه جراح مغز يا قلب با پزشك قانوني يكي هست و .. از اونجايي كه معيار هاي مختلفي هست پس بايد مقايسه هم باشه كه هر فرد با معيار هاي مورد نظرش به نتيجه برسه .

[Saturn8]

در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست اين قسمت جملتون مطلقا درست نيست بستگي داره معيارتون چي باشه ميزان مفيد بودن و با ارزش بودن رو معيار بدونيم بله موافقم باشما اما اگه معيار رو درامد و اينده و حتي پرستيژ رو معيار بدونيم نه اين جمله نادرست هست فك نكنم شما هم معتقد باشيد مثلا چشم پزشكي به لحاظ درامد با اورولوژي يكسان باشه يا پرستيژ يه جراح مغز يا قلب با پزشك قانوني يكي هست و .. از اونجايي كه معيار هاي مختلفي هست پس بايد مقايسه هم باشه كه هر فرد با معيار هاي مورد نظرش به نتيجه برسه .

دقیقا یه روز هممون باید مسایل رو فارغ از دید شعاری ببینیم و واقعا ببینیم چه چیزی توی جامعه جریان داره چه بخوایم چه نخوایم این موضوع که یه سری از تخصص ها از لحاظ پذیرش بسیار محدودن (مثله چشم پزشکی یا فک ودهان) و محبوبیت بیشتری بین دانشجوهای پزشکی دارن هست وخواهد بود

[Saturn8]

سلام. به عنوان دانش آموخته پزشکی از دانشگاه تهران چند تا انتقاد جدی رو لازم دیدم حتما مطرح کنم. عنوان این تاپیک بسیار بسیار عنوان بد حتی افتضاحیه و نشون دهنده عمق فاجعه ای هست که توی این مملکت توی همه چی از جمله وضعیت آموزش و علمی کشور وجود داره. در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست، مثلا پزشکی از فیزیوتراپی «برتر» نیست. بین تخصص های پزشکی هم همینطور. این چه واژه عقب‌مانده ایه که برای توصیف رشته و شغل یک آدم بخواهیم توصیف کنیم؟ همین که بگیم مثلا رشته رادیلوژی بالاترین رقابت و نمره رو توی آزمون دستیاری میطلبه کفایت میکنه چه نیازی هست که بگیم به این دلیل که تعداد زیادی آدم میخوان رادیو قبول بشن برتره؟ خود من از بین تخصص های پزشکی فقط به دوتاشون علاقه دارم: پزشکی اجتماعی و رادیولوژی. اولی آسون ترین و دومی سخت ترین رشته ایه که باید برای قبولش توش درس خوند. اما هیییییچ برتری توی کار رادیولوژیست ها نسبت به اپیدمیولوژیست ها (همون پزشکی اجتماعی) نمی بینم، بلکه حتی نسبت به کارشون غبطه بسیاری هم میخورم چرا که موفقیت واقعی توی رشته اپیدمیولوژی نیاز به علم و هوشمندی خیلی زیادی داره و بسیار هم مورد نیاز جامعه علمی و جامعه پزشکی در سراسر جهانه. متاسفانه حتی خود جراح ها فکر میکنن مثلا نسبت به متخصص های داخلی خیلی کار مهمتری میکنن یا از اون بدتر خیلی هاشون فکر میکنن که «انسان های بهتری» هستن! بدون شک اکثر این باورها رو به زبان نمیارن اما کاملا در رفتارها و حرف های دیگرشون هویداست. خیلی ساده و بدیهیه: شما به خودت نگاه میکنی و به دنیای اطرافت. می بینی به چه چیزایی علاقه داری. مثلا به کارهایی که جراح ها میکنن علاقه داری یا به پول یا به نجات جان انسان ها یا به کشف روش های درمانی جدید یا مطالعه و پژوهش روی داروها یا ده ها چیز دیگه. یکی از عواملی هم که نگاه میکنی همین هست که چقدر باید درس بخونی تا توی یک رشته قبول بشی اما این فقط یک عامله و اصلا هم عامل مهمی نیست. از روی مجموعه این عوامل تصمیم میگیری که چه کاری با زندگیت بکنی! تمام.

منظور من برتری بر حسب محبوبیت این رشته هاست که توی خط اول توضیح تاپیک هم گفتم و شما اگه اون خطو میخوندید متوجه میشدید و همچنین خواهش میکنم دید شعاری که دارید رو به بقیه منتقل نکنید خیلی توی زندگیم طول کشید تا یاد گرفتم همیشه تو زندگیم هر چیزی رو حتی تلخ ولی واقعی بپذیرم و نرم سراغ شعار دادن چون به احتمال زیاد پشیمونی به بار میاره نگید که هرگز تفاوتی بین زندگی و کاره متخصص رادیولوژی ویه اپیدمیولوژیست نیست چون واقعا هست و اگر بگیم نیست صرفا یک شعاره که باورش هم سخته برای خود فردی که اینو میگه ودرصد موفقیت توی این تخصص های محبوب هم بیشتره.

[Saturn8]

سلام. به عنوان دانش آموخته پزشکی از دانشگاه تهران چند تا انتقاد جدی رو لازم دیدم حتما مطرح کنم. عنوان این تاپیک بسیار بسیار عنوان بد حتی افتضاحیه و نشون دهنده عمق فاجعه ای هست که توی این مملکت توی همه چی از جمله وضعیت آموزش و علمی کشور وجود داره. در درجه اول هیچ رشته ای نسبت به رشته دیگه «برتر» نیست، مثلا پزشکی از فیزیوتراپی «برتر» نیست. بین تخصص های پزشکی هم همینطور. این چه واژه عقب‌مانده ایه که برای توصیف رشته و شغل یک آدم بخواهیم توصیف کنیم؟ همین که بگیم مثلا رشته رادیلوژی بالاترین رقابت و نمره رو توی آزمون دستیاری میطلبه کفایت میکنه چه نیازی هست که بگیم به این دلیل که تعداد زیادی آدم میخوان رادیو قبول بشن برتره؟ خود من از بین تخصص های پزشکی فقط به دوتاشون علاقه دارم: پزشکی اجتماعی و رادیولوژی. اولی آسون ترین و دومی سخت ترین رشته ایه که باید برای قبولش توش درس خوند. اما هیییییچ برتری توی کار رادیولوژیست ها نسبت به اپیدمیولوژیست ها (همون پزشکی اجتماعی) نمی بینم، بلکه حتی نسبت به کارشون غبطه بسیاری هم میخورم چرا که موفقیت واقعی توی رشته اپیدمیولوژی نیاز به علم و هوشمندی خیلی زیادی داره و بسیار هم مورد نیاز جامعه علمی و جامعه پزشکی در سراسر جهانه. متاسفانه حتی خود جراح ها فکر میکنن مثلا نسبت به متخصص های داخلی خیلی کار مهمتری میکنن یا از اون بدتر خیلی هاشون فکر میکنن که «انسان های بهتری» هستن! بدون شک اکثر این باورها رو به زبان نمیارن اما کاملا در رفتارها و حرف های دیگرشون هویداست. خیلی ساده و بدیهیه: شما به خودت نگاه میکنی و به دنیای اطرافت. می بینی به چه چیزایی علاقه داری. مثلا به کارهایی که جراح ها میکنن علاقه داری یا به پول یا به نجات جان انسان ها یا به کشف روش های درمانی جدید یا مطالعه و پژوهش روی داروها یا ده ها چیز دیگه. یکی از عواملی هم که نگاه میکنی همین هست که چقدر باید درس بخونی تا توی یک رشته قبول بشی اما این فقط یک عامله و اصلا هم عامل مهمی نیست. از روی مجموعه این عوامل تصمیم میگیری که چه کاری با زندگیت بکنی! تمام.

منظور من برتری بر حسب محبوبیت این رشته هاست که توی خط اول توضیح تاپیک هم گفتم و شما اگه اون خطو میخوندید متوجه میشدید و همچنین خواهش میکنم دید شعاری که دارید رو به بقیه منتقل نکنید خیلی توی زندگیم طول کشید تا یاد گرفتم همیشه تو زندگیم هر چیزی رو حتی تلخ ولی واقعی بپذیرم و نرم سراغ شعار دادن چون به احتمال زیاد پشیمونی به بار میاره نگید که هرگز تفاوتی بین زندگی و کاره متخصص رادیولوژی ویه اپیدمیولوژیست نیست چون واقعا هست و اگر بگیم نیست صرفا یک شعاره که باورش هم سخته برای خود فردی که اینو میگه ودرصد موفقیت توی این تخصص های محبوب هم بیشتره.

[_POORYA_]

بحث های سال ۹۹ جالب بود

+

واقعا ی کنکوری یا ی کلاس نهمی وقتی اینارو میبینه باید چیکار کنه
در مورد پزشکی و دندون که درست میگن
بقیه رشته ها هم که اوضاعشون تو ایران معلومه چیه
راه حل پیش روش چیه؟ ؛ علی الخصوص اونایی که پشتوانه ای ندارن

[AmirMorningstar]

بحث های سال ۹۹ جالب بود

+

واقعا ی کنکوری یا ی کلاس نهمی وقتی اینارو میبینه باید چیکار کنه
در مورد پزشکی و دندون که درست میگن
بقیه رشته ها هم که اوضاعشون تو ایران معلومه چیه
راه حل پیش روش چیه؟ ؛ علی الخصوص اونایی که پشتوانه ای ندارن

اگه راه حل پیدا کردی خبرمون کن. الان جوونا برای آیندشون چند تا مسیر بیشتر جلوی خودشون نمیبینن. یا میان شانسشون رو تو رشته تجربی امتحان میکنن، یا رویای مهاجرت دارن، یا مسافرکش میشن و یا اینکه در نهایت کلا بیکارن(یا احیانا کار با حقوقی که حتی از خط فقر هم کیلومتری پایین تره).

[Saturn8]

اخ اگه فک و صورت یه تخصص از پزشکی بود کاملا میدونستم چی میخوام و اصلا دودل نمیشدم

فک وصورت یه جورایی دندانپزشکی رو به پزشکی وصل میکنه

[_POORYA_]

اگه راه حل پیدا کردی خبرمون کن. الان جوونا برای آیندشون چند تا مسیر بیشتر جلوی خودشون نمیبینن. یا میان شانسشون رو تو رشته تجربی امتحان میکنن، یا رویای مهاجرت دارن، یا مسافرکش میشن و یا اینکه در نهایت کلا بیکارن(یا احیانا کار با حقوقی که حتی از خط فقر هم کیلومتری پایین تره).

راه حل پدر پولدار
دور و ور من که اکثرا درس نخوندن و رفتن یا سراغ کار ازاد یا بهرحال از طرف خانواده حمایت میشن(پسر و تهرانی)
ولی خب خیلیا هستن که کاری جز درس خوندن بلد نیستن و مجبورن یکدومو انتخاب کنن هرچقدر هم سخت باشه

[AmirMorningstar]

راه حل پدر پولدار
دور و ور من که اکثرا درس نخوندن و رفتن یا سراغ کار ازاد یا بهرحال از طرف خانواده حمایت میشن(پسر و تهرانی)
ولی خب خیلیا هستن که کاری جز درس خوندن بلد نیستن و مجبورن یکدومو انتخاب کنن هرچقدر هم سخت باشه

آخ آخ زدی تو خال پدر پولدار بهترین شغل دنیاست.
من ۳ سال جون کندم تا قبول شدم اونوقت یکی از آشناهامون حیلی شیک و مجلسی بدون هیچ استرس و زحمتی داره تو آلمان دندون میخونه. (باباش از پاساژ دار های گنده تو تهرانه و کلا خانوادگی اقامت آلمان رو دارن)

پ.ن: ولی خداییش اگر خانواده‌تون مثل من پولدار نیستن سرزنششون نکنید یا عصبانی نباشید. اونا وظیفه ای ندارن که آرزو های شما رو بر آورده کنن. این کاریه که خودتون باید انجام بدید.

[Mohamad_R]

زنان و زایمان :/

به هیشکیم دلیلش مربوط نی