اشعار بس زیبا

[sara75_M5R]

[sara75_M5R]

گر به تو افتدم نظر، چهره به چهره، رو به رو
شرح دهم غم تو را، نکته به نکته، مو به مو

از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‌ام
خانه به خانه، در به در، کوچه به کوچه، کو به کو

دور دهان تنگ تو، عارض عنبرین خطت
غنچه به غنچه، گل به گل، لاله به لاله، نو به نو

می رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام
دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو

مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان
رشته به رشته، نخ به نخ، تار به تار، پو به پو

در دل خویش طاهره، گشت و نجست جز تو را
صفحه به صفحه، لا به لا، پرده به پرده، تو به تو

[parisa73]

گر به تو افتدم نظر، چهره به چهره، رو به رو شرح دهم غم تو را، نکته به نکته، مو به مو از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‌ام خانه به خانه، در به در، کوچه به کوچه، کو به کو دور دهان تنگ تو، عارض عنبرین خطت غنچه به غنچه، گل به گل، لاله به لاله، نو به نو می رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان رشته به رشته، نخ به نخ، تار به تار، پو به پو در دل خویش طاهره، گشت و نجست جز تو را صفحه به صفحه، لا به لا، پرده به پرده، تو به تو

سارا خانوم محسن نامجو هم که گوش میدی. به به خوشمان امد

[پاپا پوریا]

ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻱ ﮐـــﻪ ﻳﮑﻲ ﺩﻟــﻢ ﺭﺍ ﺑــﺮﺩﻩ / ﺗﺐ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﺜﻞ ﻃﻔﻞ ﺳﺮ ﻣـﺎ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﮔﻔﺘﺎﺭﻡ ﺷﻌﺮ، ﺷﻌﺮ ﻫﺎﻳﻢ ﻫﺬﻳــﺎﻥ / ﺩﮐﺘﺮ ﺟﺎ ﻥ ﺑﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻳــﺎ ﻣﺮﺩﻩ؟

[پاپا پوریا]

ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻧﮕـــــﺎﻫﺖ ﺍﻋﺘﻴﺎﺩ ﺁﻭﺭ ﺑﻮﺩ / ﺯﻳﺒـــــﺎﻳﻲ ﺗﻮ ﻓــــﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺑـــﺎﻭﺭ ﺑﻮﺩ
ﺩﺭ ﻗﺎﺏ- ﻧﮕﺎﻩ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪﺕ / ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮊﻭﮐـﻮﻧﺪ ، ﺑﻠﮑﻪ ﺯﻳﺒــﺎﺗﺮ ﺑﻮﺩ . . .

[پاپا پوریا]

ﺑــﺎ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻟﺐ ﺍﺯ ﮐـﻼﻡ ﺑﺴﺘﻴﺪ ﺷﻤﺎ / ﺳﺎﮐﺖ ﺳﺮ ﺟـﺎﻳﺘﺎﻥ ﻧﺸﺴﺘﻴﺪ ﺷﻤﺎ
ﺍﻣـــﻮﺍﺝ ﻧﮕــــﺎﻫﺘــﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪ / ﺍﺻﻼ ﻧﮑﻨﺪ ﺯﻟـــــﺰﻟﻪ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﺷـــﻤﺎ . . .

[پاپا پوریا]

ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻱ ﻃﻲ ﺷﺪﻩ ﺣﻈﻲ ﻧﺒﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ / ﺧﻮﺩﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺷﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺱپﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ
ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻱ ﻋﻤﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ / ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺳـــــﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ . . .

[پاپا پوریا]

ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ ﻭ ﮔــﺮﻣﺎﻱ ﻣﺤﺒﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ / ﺑﺎ ﺁﻣﺪﻥ ﺗــــﻮ ﻣــــﺎﻩ ﭼﺸﻤﺶ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ
ﺑــــــﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻧـــــﻮﺭ ﺳﻤﺖ ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﻢ / ﻭﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺖ ﺳﺒﺰ ﺍﺳﺖ . . .

[raha4t]

[Dr-Amir]

[raha4t]

هرگز آرزو نکرده ام

یک ستاره در سراب آسمان شوم

یا چو روح برگزیدگان

همنشین خامش فرشتگان شوم

هرگز از زمین جدا نبود ه ام

با ستاره آشنا نبوده ام

روی خاک ایستاده ام

با تنم که مثل ساقهء گیاه

باد و آفتاب و آب را

می مکد که زندگی کند
.
بارور ز میل

بارور ز درد

روی خاک ایستاده ام

تا ستاره ها ستایشم کنند

تا نسیمها نوازشم کنند

از دریچه ام نگاه می کنم

جز طنین یک ترانه نیستم

جاودانه نیستم

[raha4t]

ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است

دائم گرفته چون دل من روی ماهش است

دیگر نگاه وصف بهاری نمی کند

شرح خزان دل به زبان نگاهش است

دیدم نهان فرشته شرم و عفاف او

آورده سر به گوش من و عذرخواهش است

بگریخته است از لب لعلش شکفتگی

دائم گرفتگی است که بر روی ماهش است

افتد گذار او به من از دور و گاهگاه
.
خواب خوشم همین گذر گاه گاهش است

هر چند اشتباه از او نیست لیکن او

با من هنوز هم خجل از اشتباهش است

اکنون گلی است زرد ولی از وفا هنوز

هر سرخ گل که در چمن آید گیاهش است

این برگهای زرد چمن نامه های اوست
.
وین بادهای سرد خزان پیک راهش است

در گوشه های غم که کند خلوتی به دل

یاد من و ترانه من تکیه گاهش است

من دلبخواه خویش نجستم ولی خدا

با هر کس آن دهد که به جان دلبخواهش است

در شهر ما گناه بود عشق و شهریار

زندانی ابد به سزای گناهش است

[Dr-Amir]

[BiRanG]

[BiRanG]