سلام و با آرزوی موفقیت برای دوستانی که در دانشگاه مورد نظرشون قبول شدن
خب اول بگم که همه حتی اونایی که دانشگاه تهران قبول میشن هم ممکنه یه درصد توی انتخابشون تردید کنن یا اوایل ناراحت باشن
ولی سعی کنید از همین ابتدای کار قدم هاتون رو محکم و استوار بردارید و همه چیز رو جدی بگیرید . از همین ترم اول سفت و سخت باشید وگرنه خدایی نکرده تا ترم آخر با مشکل مواجه میشید
دانشگاه محیطی مثل دبیرستان نداره! در واقع باید درک کنید که وارد یه محیط بزرگتر با شرایط متفاوت شدید و حتما آداب دانشگاه رو رعایت کنید
سعی کنید از درس خوندن در طول ترم لذت ببرید، با استادا خوب باشید و استادی رو از خودتون ناراحت نکنید در واقع دانشگاه یه جور استادسالاریه ولی همیشه بعنوان یه دانشجو باید بتونید منطقی با چیزهایی که یاد می گیرید
و حرفهایی که میشنوید برخورد کنید دیگه شرایط فرق کرده و باید بعنوان یه دانشجو رفتار کنید و دیگه توقع بیشتری از شما میره هم در جامعه هم در خانواده و هم در دانشگاه
در دانشگاه متشخص رفتار کنید و هیچوقت با حراست و .... برخورد بدی نکنید و الکی برای خودتون حاشیه نسازید
ممکنه تو یه محیط بزرگتر با پسرها یا دخترها باشید شرایطی که تا حالا ممکنه توش قرار نگرفته باشید، پس سعی کنید که خیلی احساساتی نباشید و کنترل کنید احساسات خودتون رو
خیلیا همین ترم اول بخاطر همین مسائل درگیر حاشیه میشن
یادتون نره برای چی اومدین دانشگاه! پدر و مادرتون کلی براتون هزینه های مادی و معنوی میکنن
خوابگاه یه محیطی هستش که همه جور آدمی از همه جای دنیا توش باشه پس سعی کنید همیشه با همه دوست باشید و از وسایلتون هم مراقبت کنید ضمنا وارد بحثای قومی و قبیله ای و مذهبی هم نشید
کلاس ها رو سر وقت برید و حتی الامکان غیبت نکنید ، رگ خواب استاداتون رو بدست بیارید و از همین جلسات اول حداقل با استادا راه بیاید
منتظر نباشید کسی براتون جزوه بنویسه خیلی از بحثهای کلاس ممکنه تو کتاب نباشه و تو امتحان بیاد! و هر کس با چیزی که خودش مینویسه و دستخط خودش راحت تره و زودتر یاد میگیره
خیلی هم به خودتون سخت نگیرید ! دانشگاه دوره ی مهمی تو زندگی هر کسیه مخصوصا دوره کارشناسی ، پس سعی کنید دوستای خوبی برای خودتون پیدا کنید
اولین بار خودم چهار سال پیش دنبال همچین توصیه هایی بودم یادش بخیر
موفق باشید