یکی از عیب هام اینه که : اگه کسی واسم تب کنه براش همه جوره میمیرم! باهام اگه روراست باشه همه جوره خودم و زندگیمو وقفش می کنم...
اما اگه کسی هی زیر و رو بکشه برام و قدر صمیمیت صادقانه رو ندونه اتفاق خاصی نمی افته ... طوری منو از دست میده که آب از آب هم تکون نمی خوره، خودش هم متوجه نمیشه... خیلی دوستانه و آروم جمع می کنم از زندگیش میرم بیرون
فقط شاید یه وقتی در آینده وقتی سرش خلوت تر شد یادش می افته که راستی فلانی کو؟ کجاست؟