LinkBack URL
About LinkBacks
سلام دوستان بعد مدتها این روزها چندبار به سرم زد به انجمن بیام و اومدم و یه سری تاپیک ها رو که خوندم این انگیزه رو بهم داد که بیام و سرگذشت کنکور خودم رو بنویسم براتون.من الان دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی هستم.
خب میخوام از اول بگم براتون قضیه رو و شما ممکنه بخواین مطابق میلتون این داستان رو تحلیل یا قضاوت کنین اما مطمئنا تایم محدودم اجازه نمیده پاسخگوی صحبتای دوستان باشم.
من تو مدرسه فرزانگان درس خوندم که اسما تاپ بود اما شرایطش حتی عادی تر از مدرسه های عادی بود ازمایشگاهمون امکانات کافی نداشت و کلا چیز فوق العاده و اضافه برسازمان آنچنانی نداشتیم.البته جو درس خوندن تا حدی حاکم بود.من تو سالهای راهنمایی جزو دانش آموزای متوسط به بالا بودم و سال اول دبیرستان که جزو شاگردای اول کلاس بودم ازم دعوت شد که المپیاد شرکت کنم و این کار رو کردم.یعنی از تابستون اون سال شروع کردیم به خوندن شیمی و من خودم همیشه به خوندن مطالب خارج از کتاب علاقه داشتم و حسابی لذت میبردم.خلاصه که اون سالها من هیچ استفاده ای از اینترنت نداشتم و گوشی هوشمند و حتی مودم ای دی اس ال نداشتیم و من کارم رو با همین مودمهای کارتی راه مینداختم تا این که اساتیدمون برای یه سری از کارها و دانلود یه سری چیزها به ماگفتن وایبر نصب کنیم و این شد که اینترنت گرفتیم و بدبختی من از همونجا شروع شد حاضرم قسم بخورم که هرچیزی که توی اون سالها بهش نرسیدم اینترنت از من گرفت.از الکی چرخ زدن تو سایت ها بگیر تا بیخود و بی جهت چک کردن وایبر و هزارتا چرت و پرت دیگه.که چی؟الان که گاهی تو اینستاگرام میچرخم یاد اون روزهام میفتم و به این فکر میکنم چه فرصتهایی رو از دست دادم!از یه مدال قشنگ المپیاد بگیر تا قسمت زیادی از تواناییای محاسبه ذهنیم و حتی سال اولی که کنکور دادم هم به این شکل از دست رفت!!
دوستان دقت کنید!!که چی؟؟من اون سه سال هیچی به دست نیاوردم و خییییلیییی چیزها رو از دست دادم!چیزهایی که قطعا سرنوشتم رو تغییر میدادن!سال اول که کنکور داشتم کاملا صفر بودم چون کلاسهای مدرسه رو شرکت نکرده بودم و حتی کارنامه های کانونم موجوده که من تا دم عید اختصاصیا رو تقریبا صفر میزدم و ترازم افتضاح بود و هیچی سر کلاسا حالیم نمیشد چون مغزم کاملا هنگ بود و تو فکر اینترنت و مجازی و هیچ جوره نمیتونستم تمرکز کنم.من که خودم رو میشناختم و به استعداد خودم ایمان داشتم هیچی نصیبم نمیشد چون ذهنم جای دیگه ای درگیر بود.بچه ها اینترنت 3 سال از بهترین سالهایی که میتونستم توش باارزش ترین چیزهای زندگیم رو به دست بیارم ازم گرفت وهیچی به من نداد!
من توی این انجمن با اسم و ای دی دیگه ای عضو بودم منتهی هرچی فکر کردم یادم نیومد و مجبور شدم اکانت جدید بسازم.گاها سال اول جو متشنجی که بچه ها اینجا بی دلیل راه مینداختن کلی منو عقب مینداخت...
خلاصه کلام بگم.بچه ها خودتون میدونین با خودتون چندچندین.دارین چیکار میکنین با خودتون؟مطمئنید که اینترنت یا هرچیز دیگه ای وقتتون رو نمیکشه؟دارین درست ازش استفاده می کنین؟
من نمیگم اینترنت خوب نیست و به درد نمی خوره برعکس اتفاقا...منتهی...آیا ما فقط دنبال وجه های ب درد بخورشیم؟
به عنوان کسی که ضربه بزرگی خورده ازتون خواهش میکنم بچه ها.یه سال بشینید و بخونید.خواهش میکنم مجازی رو محدودش کنید.
این یکی از عوامل بدبخت کننده که به جون من افتاده بود.اگه فرصتی بود درباره عوامل موفقیت و سایر عوامل بدبختی!!مینویسم براتون.
موفق باشین^^
پاسخ با نقل قول
.gif "Yahoo (106)")
نوشته اصلی توسط violin girl
