شما کدومو و به چه علت ترجیح میدید?
من کاردرمانی چون بهترواست کارپیدامیشه واینکه سلامتیت درامانه وبااشعه درارتباط نیستی ولی بایدادم باحوصله ای باشی چون کاربامعلولین وبچه های اوتیسمی صبر وحوصله زیادمیخواد
من چون خودم آدم مهربون وباحوصله ای هستم کاردرمانی روبیشتردوست دارم اما مردها کلا بی اعصابن پس رادیولوژی واسشون بهتره
خدایا هوای دلم راداشته باش ❤❤❤❤❤
سلام
انتخاب بین این دو رشته خوب ، بیشتر بر میگرده به خود آدم . باید مزایا و معایب هر کدوم از رشته ها رو بدونین تا بتونین انتخاب درستی کنین . در این رابطه بزودی تاپیک معرفی و بررسی این دو رشته رو توی همین انجمن می نویسم ( فایل رادیولوژی رو از لینک زیر بگیرین ) . ولی به طور خلاصه ، رشته کاردرمانی به علت گستره کاری بزرگ ، درآمد کمی بالاتر ، امکان تاسیس مطب خصوصی ، اشباع نبودن و ... بهتره . مهم ترین مسئله توی کاردرمانی ، داشتن علاقه و صبره .
کارشناسی رادیولوژی
کاردرمانی( occupational therapy) از دو قسمت تشکیل شده: درمان فیزیکی و درمان روانی
درمان فیزیکی بیشتر شامل عضلات میشه. ینی چی؟ مثلا بیمار قبلا یه تصادفی داشته الان فلان عضله ش به سختی کار میکنه. یا ضعیف شده به هر دلیلی. کاردرمان میاد با تمرین دادن طی جلسات متعدد از اون عضله کار میکشه و باعث میشه دوباره اون عضله کاراییشو تا حد زیادی دوباره به دست بیاره.
قسمت روانیش اینطوریه که یه بچه سندروم داونی یا بیش فعال یا اوتیسم و ... که یه سری مشکلاتی دارن رو باهاشون کار میکنه. مثلا بچه ای میاد که نمیتونه ارتباط برقرار کنه با دیگران. یا نمیتونه خودش غذاشو بخوره. یا مشکلات رفتاری داره مثلا هی تف میکنه رو این و اون.. کاردرمان میاد با تکنیک هایی مثل بازی کردن شرطی کردن و ... اون رفتار ها رو اصلاح میکنه.
تو رشته کار درمانی علاوه بر سر و کله زدن با بیمار بد قلق با پدرمادر بیمار هم سر و کار دارید.
درسای جالبی داره. همون تکنیکا خیلی جالبن. منظور از بازی کردن یه سری بازی های علمی هست نه هر بازی ای!
تو درمان عضلات شما باید اناتومی اندام رو خوب بلد باشید. بدونید فلان عضله از کجا تا کجاست. از کجا عصب میگیره. کارش چیه. مثلا عضله دلتوئید ( همونی که تو بازوتونه و بهش واکسن میزنن) یکی از کاراش بالا بردن دست هست از اون ضعیف بشه کار درمان با تکنیک هایی که بلده از اون ماهیچه کار میکشه مثلا کمک میکنه دستشو بالا ببره و ...
کاردرمانی رشته ایه که صبر و حوصله زیادی رو میطلبه. ولی شیرینه. خودتون باید رفتارتون درست باشه چه با بچه چه با والدین. مثلا نگیرین بچه رو بزنین! یا با والدین بچه جوری رفتار نکنین که بره و دیگه نیاد! صبر و اخلاق خیلی مهمه توش. داروها رو تا حدودی میخونن اونایی که لازمشونه ولی حق تجویز دارو ندارن. روان شناسی هیلگاردم میخونن که خیلی شیرینه ایشالا یه روز خودمم بخونمش. در کل خوندنش سخت نیس ولی کارش صبر و حوصله میخاد.
بازار کار: رشته بکریه. خیلی نمیشناسنش بنابراین قشر خاصی مشتری شما هستن. هزینه بالایی داره. در امدش خوبه در حد بقیه رشته های هم سطحه. ولی تو خیلی از شهرها نیس حتی تو بعضی شهرای بزرگ هم این رشته اموزش داده نمیشه. ارشد این رشته فقط تو تهران هست. نمبدونم دکتری داره یا نه.
یه مشکل خیلی بزرگ داره! اینکه بیمه ها ساپورتش نمیکنن در نتیجه همه نمیتونن از خدمات کاردرمانی استفاده کنن.
بیماراش جوریه که با یکی دو جلسه درمان نمیشن.
ویرایش توسط saeid_NRT : 15 مرداد 1398 در ساعت 02:25
رادیو ارتباط با بیمار تقریبا صفره،اگه مریض سرپایی باشه که هیچی اگه هم بستری که حتما همراه داره...ولی خب خطر اشعه هست که نمیگم ۱۰۰ درصد ولی یه جاهایی اجتناب ناپذیره،در ضمن اینم بگم که همه جا هم اشعه نیست هزار تا محافظ و راه ایمنی هست ولی اگه خیلی رو این قضیه حساس هستین یه درصد هم ریسک اشعه رو در نظر بگیرین.کاردرمانی هم که کلا ارتباط با بیمار هست که اگه اشتباه نکنم شما یجا گفتین این موضوع رو دوس ندارین.(البته شاید من اشتباه میکنم)ولی در کل رشته خوبی هست و حوصله زیاد میخاد
رادیو که باید تخصص پزشکی بگیری :/
Lɪғᴇ ɪs ʟɪᴋᴇ Mᴀᴛʜ .. ɪғ ɪᴛ ɢᴏᴇs ᴛᴏ ᴇᴀsʏ .. sᴏᴍᴇᴛʜɪɴɢ ɪs ᴡʀᴏɴɢ <₃
درمورد اشعه که نگرانش هستین یه توضیحی میدم..
ببینین به کارشناس رادیولوژی یه دستگاه اشعه سنج وصل میکنن و این دستگاه مقدار اشعه ای که اون فرد دریافت کرده رو اندازه میگیره و بعد از یه مدت این دستگاه رو چک میکنن و اگر مقدار اشعه از یه حدی بیشتر بود چند روز بهش استراحت میدن
پس از این نظر مشکلی نداره
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)