سلطه کامل خانواده ها بر فرزندان، جدی ترین مشکل این روز های جوانان

[Narvan]

واقعیته دوست من...چرا اغلب میخان برن پزشکی اونم دانشگا تهران
هی گفتن پزشکی پزشکی
رشته های دیگه کارنیس ...میببنن راهی نیس هجوم میارن

کی گفته واقعیته؟
با همین تفکرات اشتباه رشته های مهندسی اشباع شد
الانم دارن همین بلا رو سر رشته های پزشکی در میارن
چرا فکر میکنید فقط پزشکا ادمای موفقین
که البته من اینم بگم هر پزشکی لزوما موفق نیست
مهم اینه آدم تو هر رشته ای که درس میخونه بهترین باشه

من کسی رو میشناسم دکترا داره کلی به این در و اون در زد استاد دانشگاه شد بعدش خواست هیئت علمی بشه کلی سختی کشید
در کنار تلاشایی که برای استاد شدن و هیئت علمی شدنش کرد مجبور شد وارد بازار کار ازاد بشه که بتونه حداقل خرج خودش و خونوادشو در بیاره
آخرش میدونید چی گفت؟
گفت اگه هنوزم دنبال کارای هیئت علمیم دارم میرم فقط و فقط بخاطر اینه که این همه سال درس خوندنم تباه نشه
وگرنه حقوق هیئت علمیم نصف حقوقی که دارم با کار آزادم در میارمم نیست.

[Aryan-]

سلام..یه مشکلی هست که میدونم اکثرا باهاش مشکل داشتن و داریم و اونم اینه که بیش از حد به خانواده متکی هستیم و حتی کوچکترین تصمیمات خودمون رو بدون خانواده نمیتونیم بگیریم، عمده اون هم به خاطر تعارفی هستش که بین خودمون و خانوادمون هست و راحت نیستیم..یعنی خیلی از ما، به دلیل خانواده مون، خیلی از کارها رو میکنیم و خیلی از استرس ها رو متحمل میشیم، اول بگم که
این معنیش این نیست که به خانواده بی احترامی کنید، معنیش اینه که تا حدودی سعی کنید هر چه زودتر استقلال پیدا کنید و برای خودتون زندگی کنید؛ خانواده های ایرانی بینهایت عاشق بچه هاشون هستن و برای رسیدن فرزندان به هدف ها، واقعا تا حد توان تلاش میکنن و همیشه هم خیر بچه ها رو میخوان، من میدونم که پدر و مادر همه ما، چیزی جز خیر و صلاح ما رو نمیخوان و بینظیرن،اما گاهی این سلطه بر زندگی بچه ها، توانایی انتخاب و آزمون و خطا رو گرفته از ما...الان دیدم که پست های تغییر کارنامه کنکور توی انجمن بینهایت بازدید کننده هاشون زیاده، من خودمم تقریبا هیچ وقت رتبه واقعیم رو به فامیل نگفتم؛ اما الان که تجربه بیشتری دارم، میبینم که واقعا اون استرس و اهمیت دیگران برام چقدر اشتباه و مضخرف بوده...
یجوری همیشه رفتار شده که ما خود واقعیمون نباشیم، و اون ناشی از تعارف و قدیس سازی خانواده ها از بچه هاشونه...
در مورد تعارف داشتنمون با خانواده و فامیل و اون حس مسئولیت لعنتی که خیلی از ما داریمش؛ این اخلاق و خصلت تعارف داشتن ما ایرانیا با خودمون تا حتی کسایی که نمیشناسیمشون، بدترین ویژگی رفتاری هست که واقعا آسیب زده، میزنه و خواهد زد به خودمون و جامعه مون در همه زمینه ها....متاسفانه توی ایران، بچه ها به هیچ وجه مستقل‌ و اجتماعی بار نمیان‌ و توسط خانواده و فامیل و حرف مردم احاطه شدن..در واقع بر عکس همه دنیا که از سن ۱۸ سالگی به بعد، ابتکار عمل زندگی شخص کاملا دست خودشه، ولی توی ایران فرد حتی تا سن ۳۵-۳۰ سالگی (‌‌‌‌ در صورت مجرد بودن) بدون هماهنگی با خانوادش نمیتونه یه گوشی یا لباس یا ... بخره ( دیدم که میگما، طرف با مدرک دکترا و سن ۳۰ سال هنوز با دوستاش مسافرت نرفته یا تقریبا هیچ کاری رو بدون هماهنگی خانوادش انجام نمیده، تهوع آوره)....
در هر دو جنس دختر و پسر هم این موضوع هست، پسرا از سنین پایین میشن متعادل کننده وضعیت و امید و انتظار خانواده و به نوعی در وضعیت قربانی قرار میگیرن، دخترا هم که نگو، محدودیت ها و تعصبات مضخرف تا موقعی که ازدواج نکنن، گریبانگیرشون هست...
واقعا علاوه بر سیاست حاکم بر ایران، خود مردم ایران یکی از مهمترین عوامل محدودیت های خودساخته و عدم پیشرفت بچه هاشون هستن.....
بیاید، تلاش کنید که هر چه زودتر استقلال شخصی خودتون رو بدست بیارید و مفید باشید برای جامعه، و دوم اینکه در آینده، از ۱۸ سالگی به بعد حقیقتا بیخیال امور زندگی بچه هاتون بشید، اگه خودش توی مواردی بهتون رجوع کرد، کمکش کنید، اما بیشتر توی زندگی بچه تون کنجکاوی و تلاس نکنید...

سلام و درود بر شما

بنده هم با کلیت حرف و مطلب شما موافق هستم و روزانه به دلیل شغلم این موارد رو می بینم.

از طرفی وقتی در جامعه تضمین کافی برای یه زندگی مستقل نیست، خانواده ها به راحتی همین فشار هایی که می فرمایید رو اعمال می کنند.

تا زمانی که استقلال مالی کافی نباشه این امر میسر نمی شه.

بهترین راه حل شروع کار بعد از کنکور هست که به آرامی بتوانید به این استقلال دست پیدا کنید.

موفق باشید مطلب جالبی بود.

[DR.del]

سلام
بله متاسفانه تمامی این صحبتای استارتر درست هست و این یک مسئله ایه که باید حل بشه و الویتش هم بالاتر از حل خیلی از مشکلات کشوره
تا وقتی که خانواده های ایرانی متوجه نشن که فرزندانشون تنها با دکتر و مهندس شدن (البته الان بیشتر دکتر) به موفقیت نمیرسن کشور ما دچار پیشرفت روز افزون نخواهد شد چون یک کشور موفق به افراد متخصص در تمامی امور نیاز داره .
یک زمانی ناظم های مدرسه به دانش آموز های ضعیف به حالت تحقیر میگفتن که مملکت که فقط دکتر و مهندس نمیخواد در صورتی که حرفشون درست بود مملکت ما به مشاغل دیگه ای هم که افراد متخصص در اون حضور داشته باشن نیاز داره.
البته مشکل فرهنگی دیگه ای هم که هست مدرک گرایی یعنی هرکسی باید حداقل یک لیسانس داشته باشه و اگه کسی دیپلم داشته باشه یجور فوحش محسوب میشه در صورتی که خیلی از مشاغل فقط نیاز به سواد دار بودن دارن نه مدرک مثلا یک خواننده چه نیازی هست که لیسانس داشته باشه ؟؟ نگاه جامعه هم به این افراد نگاه تحقیر آمیزه مثلا میگن تو دانشگاه نرفتی یعنی؟؟ نمونش محمد زارع تو برنامه عصر جدید که میگن چرا درس نمیخونی در صورتی که اون آدم استعدادش رو کشف کرده ولی شماها چی؟؟
البته این دخالت خانواده در 90 درصد موارد به خیر و خوبی هم ختم نمیشه بطوری که امروزه اکثر مشکلات خانوادگی و طلاق بدلیل دخالت بیجا خانواده زن و شوهر شکل میگیره مثلا مادر شوهر به پسرش میگه یکاری کن زنت ازت حساب ببره بعد از اونور مادر زن به دخترش میگه شوهرتو بکن تو مچت نزار بدون اجازت آب بخوره و اینجور میشه که اختلاف ها بوجود میاد درصورتی که رابطه زن و شوهری باید یجور تعامل باشه نه رقابت برای به افسار کشیدن دیگری.
میگم که مشکلات زیادی این داستان بوجود آورده و فعلا تنها راهش همون استقلال اقتصادیه چون اگه حتی شما با خانوادتون روبرو بشین بگین چرا دخالت میکنی میگن خرجتو میدیم حق داریم دخالت بکنیم ولی اگر فردا روزی به استقلال مالی رسیدین واقا نزارین دخالت کنن و این رو بی احترامی به پدر و مادر تلقی نکنین چون حتی در قرآن کریم به احترام به پدر و مادر امر شده ولی هیچ کجاش ننوشته که احترام به پدر و مادر یعنی بزارین تو زندگیتون دخالت کنن و تصمیم های بیجا بگیرن.

موفق باشید.

[WallE06]

کی گفته واقعیته؟
با همین تفکرات اشتباه رشته های مهندسی اشباع شد
الانم دارن همین بلا رو سر رشته های پزشکی در میارن
چرا فکر میکنید فقط پزشکا ادمای موفقین
که البته من اینم بگم هر پزشکی لزوما موفق نیست
مهم اینه آدم تو هر رشته ای که درس میخونه بهترین باشه

من کسی رو میشناسم دکترا داره کلی به این در و اون در زد استاد دانشگاه شد بعدش خواست هیئت علمی بشه کلی سختی کشید
در کنار تلاشایی که برای استاد شدن و هیئت علمی شدنش کرد مجبور شد وارد بازار کار ازاد بشه که بتونه حداقل خرج خودش و خونوادشو در بیاره
آخرش میدونید چی گفت؟
گفت اگه هنوزم دنبال کارای هیئت علمیم دارم میرم فقط و فقط بخاطر اینه که این همه سال درس خوندنم تباه نشه
وگرنه حقوق هیئت علمیم نصف حقوقی که دارم با کار آزادم در میارمم نیست.

دوست من من نگفتم کی موفقه کی موفق نیس
تو متن هم گفتم هجوم میارن..
یعنی مهندسی های مختلف ...یعنی کسییی که به زور خانواده و برای پول و این داستانا میرن

[Narvan]

دوست من من نگفتم کی موفقه کی موفق نیس
تو متن هم گفتم هجوم میارن..
یعنی مهندسی های مختلف ...یعنی کسییی که به زور خانواده و برای پول و این داستانا میرن

بله بله منظور منم همینه

[mohammad_al]

به نظرم اگه خارج از ایرانم شرایط ایرانو داشت بدتر بود وضعیت جووناش
اما به نظر من خانواده ها محدود نمی کنن ادمو و صرفا فقط پشتوانه هستن همین خود شما مثلا بگو می خوام بمونم پشت کنکور یا برم دانشگاه ازاد خانوادت پشت سرت نیست؟
بچه ها هر تصمیمی بگیرن خانواده کنارشون هستن و راه رو براشون هموار می کنن به نظر من تنها فرهنگ خوبه باقی مونده اینه

در ضمن اون کسی که میاد کارنامشو رو عوض می کنه چند میلیون کتاب خریده پول دی وی دی و..... داده این همه هزینه تحمیل کرده الان که هیچ کدومو نخونده به خودش میدونه میاد کارنامه جعل می کنه و اگر جعل هم نکنه باز برای خانوادش عزیزه ته ته ته ش اینه دو سه روز سرد برخورد می کنن باهاش (شما هر چقدر انتظار داری خانوادت کمکنت کنه اونام انتظار دارن نتیجه بگیری چون چیزی کم نزاشتن و این تویی که مدیونی و کم گذاشتی )

ای کاش از در و دیوار بهونه نگیریم اگه میخوای مستقل فکر کنی یا عمل کنی یا هر چیز دیگه برو انجامش بده اما ننداز گردن پدری که با جون کار می کنه تا تو یه چیزی بشی بعد میای یه مشت چرند تحویل میدی
از دستای پدرت خجالت بکش

[DR.del]

به نظرم اگه خارج از ایرانم شرایط ایرانو داشت بدتر بود وضعیت جووناش
اما به نظر من خانواده ها محدود نمی کنن ادمو و صرفا فقط پشتوانه هستن همین خود شما مثلا بگو می خوام بمونم پشت کنکور یا برم دانشگاه ازاد خانوادت پشت سرت نیست؟
بچه ها هر تصمیمی بگیرن خانواده کنارشون هستن و راه رو براشون هموار می کنن به نظر من تنها فرهنگ خوبه باقی مونده اینه

در ضمن اون کسی که میاد کارنامشو رو عوض می کنه چند میلیون کتاب خریده پول دی وی دی و..... داده این همه هزینه تحمیل کرده الان که هیچ کدومو نخونده به خودش میدونه میاد کارنامه جعل می کنه و اگر جعل هم نکنه باز برای خانوادش عزیزه ته ته ته ش اینه دو سه روز سرد برخورد می کنن باهاش (شما هر چقدر انتظار داری خانوادت کمکنت کنه اونام انتظار دارن نتیجه بگیری چون چیزی کم نزاشتن و این تویی که مدیونی و کم گذاشتی )

ای کاش از در و دیوار بهونه نگیریم اگه میخوای مستقل فکر کنی یا عمل کنی یا هر چیز دیگه برو انجامش بده اما ننداز گردن پدری که با جون کار می کنه تا تو یه چیزی بشی بعد میای یه مشت چرند تحویل میدی
از دستای پدرت خجالت بکش

سلام دوست عزیز
حقیقتا ما باید تا آخر عمر سپاس گزار پدر و مادر خود باشیم.
اما در نهایت پس از سنی خود ما مسئول زندگی خود هستیم و تصمیم گیرنده اصلی ما هستیم و پدر و مادر نقش مشورتی دارن.
این که میفرمایید خانواده پشتوانه فرزندان هستن در روانشناسی خانواده یکی از وظایف خانواده عنوان شده وگرنه که حیوانات هم براحتی آمیزش کرده و بچه ای بدنیا خواهند آورد اما در چه اندازه پشتیبانش هستند؟؟میتوانم ده ها مثال از همین کنکورو انتخاب رشته و تصمیم های تحمیلی خانواده بر فرزندان برایتان بزنم که نتیجه جالبی در پی نداشته.
حقیقتا در درجه اول پدر و مادر در هر چیزی خیر وصلاح فرزند را میخواهند اما آیا پدر و مادر های ما پیشگو هستند تا بدانند تصمیمی که برای ما میگیرند به خیر ختم میشود؟؟ در غیر این صورت چقدر حاضر هستند نتیجه اشتباه را بر گردن بگیرند؟؟ صحبت فقط در مورد کنکور نیست و در مورد خیلی مسائل دیگر است.
و لازم میدانم بگوییم که استقلال از پدر و مادر به این معنی نیست که ما آنها را دیگر به حساب نیاوریم بلکه ما حتما باید در مسائل مختلف در درجه اول نظر آن ها را به دلیل تجربه بالا و کسانی که گرم و سرد روزگار را چشیده اند بخواهیم و در نهایت تصمیم خود را با توجه به چیزی که درست و غلط است یا به نفعمان هست بگیریم که باز هم مثال های زیادی هست که افرادی با مشورت خانواده در تحصیل و کار به پیشرفت رسیده اند.