نوشته اصلی توسط
noo$hin
من سال چهارم دندانپزشکی ام.
کلا به جز یه ماه آخر لازم نیست زیاد تئوری بخونی و وقت برا کارای دیگه داری اما ۵ روز هفته اغلب ۷ صبح تا ۴ ظهر دانشگاهیم.تازه دو ترم پنچ شنبه صبح ها هم چندتا کلاس داشتیم.اما باز نسبت به پزشکی اوقات فراغت بیشتری داریم.
از رشته م راضیم اما این رضایت بعد دو سال به دست اومد چون دوسال علوم پایه پزشکی خیلی خسته کننده ست مباحث.
بدی ها یا سختی ها: خیلی با مریض سروکار داریم از ترم ۶ ناگهانی میری دندون تراش میدی و استرس زاست و من خودم سومین مریض ترمیمیم ۶ساعت کارش طول کشید به خاطر استرس و ترسم و مریض زیر دستم خوابید و کار با فرز و... میتونه برا مریض خطرناک باشه. بعد از یه سری کارا مثلا دستیار جراحی دندان عقل بودن حسابی کمر درد سراغتون میاد.
نمره عملیتون به کار شما ربطی ندارد!!!!! تو روزانه که خرجش اونقدر زیاد نیس اما باز باید یه سری وسایل و دندون کشیده شده بگیرین که همین طوری قیمتاش روبه افزایشه.
توی رشته هایی که با کار کردن و عمل کردن گره خورده مثل علوم پزشکی صرفا علاقه ملاک نیست، باید بدونی با چه چالش هایی سال های بعد رو به رو میشی و ببینی تحملشو داری یا نه.
علاقه هم مهمه اما شاید عدم علاقه ما به یه رشته عدم آگاهی از اون باشه. مثلا کسی که به جراحی زیبایی صورت مثل عمل بینی و ترمیم شکاف کام و لب رو دوست داره دو راه وجود داره یکی پزشکی و یکی دندون که دومی مسیرش حداقل یه سال کمتر و مقداری آسونتره.
مقایسه پزشکی و دندون
سختي دروس:
دو سال اول تقريبا مشابهن، اما بعدش:
پزشكي : بيشتر تئوريه در نتيجه حفظ كردن اون حجم بالا از مطالب ممكنه واستون سخت باشه، از اون گذشته شما مجبوريد كه واقعا همه اون مطالب رو حفظ كنيد، چون توي كار به همش نياز داريد.
دندانپزشكي: اكثر درس ها كارگاهي هستن، يعني درس تئوري حين كار عملي تدريس ميشه. در نتيجه يادگيري بهتره و ميدونين چيا مهمن. مطالب خوندني كمتره اما ساعات درگيري با دانشگاه کم نیست، واحدهای کم رو ساعت های زیادی رو باید براش وقت بزاری.
سختي ها کار:
پزشكي : توي دوره دانشجويي شيفت هاي شب هست، خيلي ها بودن توي محيط بيمارستان رو دوست ندارن . از طرفي اگه جزو طرح پزشك خانواده بشيد شايد مجبور شيد كمي از شهرتون دورتر بشيد و اين هم سخته يكم. مستقيما با جون بيمار در ارتباطه و يك تشخيص اشتباه ممكنه با جون شخص بازي كنه.
دندانپزشكي: در اثر كار غير اصولي و زياد آسيب بدني توش خيلي رايجه، درد انگشتان، گردن و كمر جزو مريضي هاي شايع همچين دندانپزشكاني هست. دائما با مريض و فراورده هاي خوني در تماسيد، لذا اگه مراقب نباشيد خطر نيدل استيك شدن و ابتلا به بيماري درش بيشتره. واقعا تو ۲۱ سالگی مسئولیت کامل یه مریض رو بپذیری آسون نیست کارش استرس زا تر از پزشکیه به نظرم.
آخرش:
پزشك: بعد از اينكه شروع به كار كرد، عموم مريضاش در حد يك معينه ساده و نوشتن يه سري نسخه هاي روتين و مشخص هستن، كار بدني سختي نداره . به هر بخشي علاقمند باشيد جا براي كار درش خيلي زياده، ميتونيد در اون مورد پيشرفت كنيد!
دندانپزشك: برا مریض واقعا کار انجام میدین ، نه مثل پزشک عمومی فقط یه نسخه بنویسید و فکر کنید یه چشم پزشک پشت میزش میشینه به جز مواقع جراحی ولی دندانپزشک همش درحال کار عملیهکه البته یه سریا همین خصوصیت دندون رو دوست دارن.