ولی به نظر من بودن کسی که همراه باشه و باهاش بخونی خیلی خوبه این کاملا واضحه که هر کسی در حالت عادی اراده درس خوندنو داره اما گاهی میشه آدم خسته میشه میخواد بکشه کنار صحبت یه دوست آدمو به خودش میاره .این که گوشی بذاری کنار و یه سال افتاب مهتاب نبینی مطمئن باش خسته میشی و جایی که نباید ول میکنی درس خوندنو .یه مشاور مسخره داشتم بهم میگفت وقت غذا خوردنت باید رب ساعت باشه حموم رفتنت یه بار سرتو بشور دفه بعدی بدنت که یه وقتت وقتت تلف نشه پیاده روی نرو !اونم کی ؟اینا از تابستون !!به تجربه من این سختگیریا بی جا و مزخرف آدم رو پنچر میکنه وسط راه .آهسته و پیوسته بهتره از جوگیری
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)