خانه شیمی

X
  • آخرین ارسالات انجمن

  •  

    صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
    نمایش نتایج: از 1 به 15 از 19
    1. Top | #1
      کاربر نیمه فعال

      Mamoli
      نمایش مشخصات

      کمال گرایی خوب یا بد :)) ؟

      سلام سلام همگی سلام
      بعله میدونم که بد موقعی تاپیک زدم و یک هفته دیگه کنکور ۱۳۹۸ برگزار میشه اما خواستم یه مقداری پز بدم که امتحانام تموم شدن و رااااحتتتت شدم
      ان شاءالله همگی به نتیجه دلخواهشون تو کنکور برسن !!
      و پیشنهاد من به عنوان کسی ک جوگیر شد و انتخاب رشته کرد اینه که "به رشته تون علاقه داشته باشید بعد انتخابش کنید "
      قبل که خستتون کنم صحبت و شروع کنم
      فک میکنم کمال گرایی مشکل خیلی ها مثل خودم باشه !
      اصن کمال گرایی چیه ؟
      چی میشه یه آدم کمال گرا میشه!؟
      اصلا خوبه یا بد؟!
      اگه بده چیکار کنیم که دیگه کمال گرا نباشیم ؟
      (یک نکته بگم : حرفایی ک میزنم نظر خودم و یکی دو نفر مشاور هست و اساسا فک نکنم خیلی علمی باشه ! )
      چند ماه پیش بخاطر مسئله استرس پیش مشاور رفتم و بعد از کلی تست و حرف بهم گفت کمال گرام!
      دلیلش هم این بود که میگفت از یه چیزی یا ۱۰۰ میخام یا ۰ ! و همین باعث میشه مرتب تو ذهنم اون ۱۰۰ و بالا ترین چیز رو در نظر بگیرم و ارامش نداشته باشم و نتونم کار کنم نتیحه اش میشه اینکه ۱۰۰ ای ک تو ذهنم بود میشه ۸۰ و وقتی من ۸۰ رو میبینم قید همه چیز و میزنم و از مسیر پیشرفت فاصله میگیرم یا یه هدف ایده آل دیگه برای خودم در نظر میگیرم !
      میگفت ادم کمال گرا آدم عجولیه ! ادم خیال پردازی هست
      و همه اینا باعث میشه نتونه تمرکز کنه !
      و هیچ وقت از خودش راضی نباشه و پشت سر هم هدف هاش رو تغییر بده و رفته رفته ک به ایده آلش نرسید از لحاظ روحی شکست خورده میشه و... (کلی ویژگی دیگه ک خودتون بهتر میدونید
      حالا راه حلش چیه؟
      (بهم گفت برای درمانش باید یه دوره ۱۰ جلسه ای برم )
      طبق چیزی ک گفت ینی ما نمیتونیم اهداف بزرگ داشته باشیم ؟
      چیکار کنیم خیال پردازی رو بزاریم کنار و بیشتر تلاش کنیم ؟
      نمیدونم میتونه تاپیک مفیدی واقع بشه یا نه
      اگه دوست نداشتید به بزرگی خودتون ببخشید
      Great men are not born great but they grow great
      ویرایش توسط tear_goddess : 06 تیر 1398 در ساعت 20:01

    2. Top | #2
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      من فک کنم تا حدودی اینجوری باشم

      اینکه میتونیم اهداف بزرگ داشته باشیم یا نه که مشخصه قطعا میتونیم و باید هدفای بزرگ داشته باشیم بحث کمالگرایی اینکه ادم ممکنه حتی وقتی به همون هدفشم برسه راضی نشه یا بعد یه مدت دلزده بشه مثلا کسی که هدفش پزشکی ممکنه اگه پزشکیم قبول بشه بعد یه مدت بگه چرا به جای پزشکی فلان شهر پزشکی تهران قبول نشدم
      اون جایی ضربه میزنه که تو همیشه بهترینا رو میخوای و نمیتونی تحمل کنی تو یه زمینه هایی معمولی هستی چون دوس داری همیشه بهترین باشی و هیچ کس تو دنیا نیست که توی همه چیز بهترین باشه یا بهترینارو داشته باشه یا دائم خودتو با بهتر از خودت مقایسع میکنی و قسمت بدش اینه خودت میدونی طرز فکرت اشتباهه ولی نمیتونی کنار بیای باهاش و واقعا افسردت میکنه پس شاید راه حلش این باشه تفکرت بیشتر سمت منطقی شدن ببری

      خب من فک کنم این قضیه ذاتی یا از بچگی شکل گرفته چون از وقتی یادم میاد همینجوری بودم پس شاید نشه کامل درمانش کرد ولی میشه تعدیلش کرد که اسیب نزنه

      یه نکته این خیال پردازی رو منم داشتم سال کنکورم مدام خودمو تو دانشگاه مورد نظرم تو اون رشته که میخواستم میدیدم ولی واقعا بهم انگیزه میداد بیشتر درس میخوندم ینی واسه من مفید بود بیشتر تا منفی(هر چند به هدفم نرسیدم) البته اگه زیادی بشه جوری ک جلو درس خوندتو بگیره باید جلوشو گرفت



      رها چو برگ خسته در باد🍃

      ویرایش توسط Uncertain : 06 تیر 1398 در ساعت 19:53

    3. Top | #3
      کاربر نیمه فعال

      Mamoli
      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط Eli.1997 نمایش پست ها
      من فک کنم تا حدودی اینجوری باشم اینکه میتونیم اهداف بزرگ داشته باشیم یا نه که مشخصه قطعا میتونیم و باید هدفای بزرگ داشته باشیم بحث کمالگرایی اینکه ادم ممکنه حتی وقتی به همون هدفشم برسه راضی نشه یا بعد یه مدت دلزده بشه مثلا کسی که هدفش پزشکی ممکنه اگه پزشکیم قبول بشه بعد یه مدت بگه چرا به جای پزشکی فلان شهر پزشکی تهران قبول نشدم اون جایی ضربه میزنه که تو همیشه بهترینا رو میخوای و نمیتونی تحمل کنی تو یه زمینه هایی معمولی هستی چون دوس داری همیشه بهترین باشی و هیچ کس تو دنیا نیست که توی همه چیز بهترین باشه یا بهترینارو داشته باشه یا دائم خودتو با بهتر از خودت مقایسع میکنی و قسمت بدش اینه خودت میدونی طرز فکرت اشتباهه ولی نمیتونی کنار بیای باهاش و واقعا افسردت میکنه پس شاید راه حلش این باشه تفکرت بیشتر سمت منطقی شدن ببری خب من فک کنم این قضیه ذاتی یا از بچگی شکل گرفته چون از وقتی یادم میاد همینجوری بودم پس شاید نشه کامل درمانش کرد ولی میشه تعدیلش کرد که اسیب نزنه یه نکته این خیال پردازی رو منم داشتم سال کنکورم مدام خودمو تو دانشگاه مورد نظرم تو اون رشته که میخواستم میدیدم ولی واقعا بهم انگیزه میداد بیشتر درس میخوندم ینی واسه من مفید بود بیشتر تا منفی(هر چند به هدفم نرسیدم) البته اگه زیادی بشه جوری ک جلو درس خوندتو بگیره باید جلوشو گرفت
      خب اره منم اینجوریم ... از خودم خیلی توقع دارم !!! و فکر میکنم بهترینم ! علاوه بر این وقتی یه هدف برای خودم میزارم و به خودم میگم تا جون داری براش مایه بزار انقدددر در گیر رویا پردازی هدف میشم که همه چی ول میشه
      Great men are not born great but they grow great

    4. Top | #4
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      سلام عزیزم ممنون از تایپیکت خیلیم خوب و مفیده
      قطعا کمالگرایی بده درواقع افتضاحه و مانع پیشرفت و یه زندگی منطقی و عملگرایانه ست
      منم یه کمالگرام اما یه مدته دارم سعی میکنم کم کم کنترلش کنم که قطعا خیلی سخته
      راستش من اول دارم سعیمو میکنم چیزای خوبی که تو ذهنم دارم و تخیلی هستنو بریزم دور و یکم منطقی نگاه کنم ما که باهم تعارف نداریم ما کمالگراها چیزای عجیب غریبی میخوایم مثلا یکیش اینکه مثلااا من میخوام در آینده به 10 زبان دنیا مسلط باشم خب میدونی این خیلی تخیلی و غیرواقعیه و من تازه بهش رسیدم و ریختمش دور میدونی واسه یه کمالگرا سخته اهداف گنده ی خودشو مسخره کنه و بگه تخیلیه و بریزتش دور اما باید سعیمونو بکنیم به این فکرکنیم اون جایگاهی که ما واسه خودمون تو ذهنمون در نظر گرفتیم آیا واقعا شدنیه؟ اینهمه کمالگرا پس اونا چرا هیچکدوم همچین آدمایی نشدن مگه ما چه فرقی با اونا داریم؟ و اینکه همه ی آدمای بزرگ دنیا عملگرا بودن و به جایگاه حالشون رسیدن و هیچکدوم نگفتن ما روزی 4 ساعت فکرمیکردیم فلان چیزو اختراع خواهیم کرد و اختراع میشد نه اونا فکراشونو پیاده میکردن پس مام باید سعی کنیم عملگرا بشیم و....
      و یه چیزی اینکه ماها باید فقط یه هدف انتخاب کنیم و براش بجنگیم ما کمالگراها دوس داریم تو همه چیز بهترین باشیم مثال میزنم مثلا من میخواستم در آینده به 5 تا زبان دنیا کاملا مسلط باشم و در ورزش فوتبال کاپیتان و قهرمان و خانم گل و... باشم و بهترین فوق تخصص و جراح قلب باشم و چندتا مقاله ی توپ نوشته باشم و یه نویسنده باشم که چندتا کتاب جزء پرفروش ترین ها داشته و.... خب آیا همه ی اینا باهم شدنیه؟ واضحه که نه اما آیا یکیشونو میتونم انتخاب کنم و تلاش کنم و بهش برسم؟ بله مثلا من میتونم یه فوق تخصص بشم در آینده؟ بله اما نمیتونم در کنارش بقیه اون چیزایی که نوشتمم بشم پس ما کمالگراها باید یه هدفو انتخاب کنیم بقیه رو فداش کنیم و اون هدفمونو منطقی ترش کنیم مثلا من اگه اون اولی یعنی مسلط شدن به 5 زبانو انتخاب کنم بازم احتمالا تهش بتونم به 3 زبان مسلط شم نه 5 تا و وقتی هدفمو انتخاب کردم باید براش برنامه ریزی کنم و تمام تلاشمو کنم بهش برسم با فکرکردن بهش کاری از پیش نمیره رتبه ی من تک رقمی نمیشه و ما کمالگراها یه بدی ای که داریم اینه میخوایم منبعمون و برنامه مون و... بهترین باشه و تست غلط نزنیم و همه ی برنامه ی تخیلیمونو اجرا کنیم و... آیا واقعا هست؟ شدنیه؟ نه اگر بهترین منبع بود قبل ما خیلیا گشتن پیدا میکردن اگه تست غلط نزنیم اصلا چیزی یاد نمیگیریم و.... پس حواسمون باید به اینام باشه
      یه جا تو یه وبلاگ مشاوره فکرکنم بود که خوندم برای درمان کمالگرایی یه راه اینه که 10 برابر مدت زمانی که فکر و خیال میکنیمو باید کار انجام بدیم یعنی اگه امروز من 15 دقیقه فکر کردم باید 150 دقیقه کار انجام بدم و تا عملیش نکردم حق ندارم دوباره فکرکنم
      این خیلی خوبه اما خیلی سخته واسه ما کمالگراهایی که خیلی فکر و خیال میکنیم و یکی مثل من که نصف زندگیش فکر و خیالشه متاسفانه پس بنظرم از تایمای کمتر میشه شروع کرد و بیشترش کرد یعنی مثلا از دوبرابر شروع کنیم و هی بهش اضافه کنیم
      به امید ریشه کن شدن معضلی به نام "کمالگرایی"
      موفق باشیم^^
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    5. Top | #5
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      راستی در مورد اینکه آیا با اون مشاور ادامه بدی یا نه اولا باید ببینی هزینه ی جلسات مشاوره شو داری یا نه بعد ببینی اون آدم تونسته اعتماد تورو جلب کنه طوری که تو حاضر باشی همه چیزو بهش بگی؟ و اینکه وقتی باهات حرف میزنه این حس که خیلی با سواده بهت دست میده ؟ و آیا چیزای جدید ازش یاد میگیری؟ باهاش راحت هستی؟ وقتی باهم صحبت میکنین حس بهتری داری؟ و اینکه آیا این ده جلسه که به تو گفته آیا یجورایی وعده الکیه؟ بهت گفته بیای صد در صد خوب میشی؟ و بنظر فقط ارد داده یا نه برعکس؟ و ازش بپرس یه خلاصه از کارایی که تو این ده جلسه میخواد انجام بده بهت بگه
      خودم واسه یه مشکلی قبلا پیش روانشناس رفتم و تجربه شو دارم راستش پیش اون دونفری که رفتم پیش هیچکدوم احساس اعتماد و آرامش نداشتم ( هر دو هم خانم بودن پس ربط به جنسیت نداره) و حس نمیکردم خیلی بارشون باشه (درصورتی که روانشناس مطرحی یکیشونو معرفی کرده بود) و خوشم نیومد و ادامه ندادم ( چند جلسه رفتم نه فقط یه جلسه. و اینکه همزمان پیششون نرفتما) تو ببین اون اعتماد و آرامشو بدست میاری یا نه چون بنظرم خیلی مهمه و حرفه ای بودن اون مشاورو میرسونه و یکی اینکه اگه آدم درونگرایی باشی میدونی ماها سخت حرف میزنیم از زندگیمون حالمون و... اگه مشاور حرفه ای باشه توانایی به حرف آوردن مراجعه کننده رو داره این فاکتورم در نظر بگیر این نباشه که یا فقط تو حرف بزنی یا اون اون توازنه خیلی مهمه
      و اگه ادامه دادی و برات مفید بود و دوس داشتی بیا و با ماهم به اشتراک بذار
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    6. Top | #6
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط invinciblegirl نمایش پست ها
      سلام عزیزم ممنون از تایپیکت خیلیم خوب و مفیده
      قطعا کمالگرایی بده درواقع افتضاحه و مانع پیشرفت و یه زندگی منطقی و عملگرایانه ست
      منم یه کمالگرام اما یه مدته دارم سعی میکنم کم کم کنترلش کنم که قطعا خیلی سخته
      راستش من اول دارم سعیمو میکنم چیزای خوبی که تو ذهنم دارم و تخیلی هستنو بریزم دور و یکم منطقی نگاه کنم ما که باهم تعارف نداریم ما کمالگراها چیزای عجیب غریبی میخوایم مثلا یکیش اینکه مثلااا من میخوام در آینده به 10 زبان دنیا مسلط باشم خب میدونی این خیلی تخیلی و غیرواقعیه و من تازه بهش رسیدم و ریختمش دور میدونی واسه یه کمالگرا سخته اهداف گنده ی خودشو مسخره کنه و بگه تخیلیه و بریزتش دور اما باید سعیمونو بکنیم به این فکرکنیم اون جایگاهی که ما واسه خودمون تو ذهنمون در نظر گرفتیم آیا واقعا شدنیه؟ اینهمه کمالگرا پس اونا چرا هیچکدوم همچین آدمایی نشدن مگه ما چه فرقی با اونا داریم؟ و اینکه همه ی آدمای بزرگ دنیا عملگرا بودن و به جایگاه حالشون رسیدن و هیچکدوم نگفتن ما روزی 4 ساعت فکرمیکردیم فلان چیزو اختراع خواهیم کرد و اختراع میشد نه اونا فکراشونو پیاده میکردن پس مام باید سعی کنیم عملگرا بشیم و....
      و یه چیزی اینکه ماها باید فقط یه هدف انتخاب کنیم و براش بجنگیم ما کمالگراها دوس داریم تو همه چیز بهترین باشیم مثال میزنم مثلا من میخواستم در آینده به 5 تا زبان دنیا کاملا مسلط باشم و در ورزش فوتبال کاپیتان و قهرمان و خانم گل و... باشم و بهترین فوق تخصص و جراح قلب باشم و چندتا مقاله ی توپ نوشته باشم و یه نویسنده باشم که چندتا کتاب جزء پرفروش ترین ها داشته و.... خب آیا همه ی اینا باهم شدنیه؟ واضحه که نه اما آیا یکیشونو میتونم انتخاب کنم و تلاش کنم و بهش برسم؟ بله مثلا من میتونم یه فوق تخصص بشم در آینده؟ بله اما نمیتونم در کنارش بقیه اون چیزایی که نوشتمم بشم پس ما کمالگراها باید یه هدفو انتخاب کنیم بقیه رو فداش کنیم و اون هدفمونو منطقی ترش کنیم مثلا من اگه اون اولی یعنی مسلط شدن به 5 زبانو انتخاب کنم بازم احتمالا تهش بتونم به 3 زبان مسلط شم نه 5 تا و وقتی هدفمو انتخاب کردم باید براش برنامه ریزی کنم و تمام تلاشمو کنم بهش برسم با فکرکردن بهش کاری از پیش نمیره رتبه ی من تک رقمی نمیشه و ما کمالگراها یه بدی ای که داریم اینه میخوایم منبعمون و برنامه مون و... بهترین باشه و تست غلط نزنیم و همه ی برنامه ی تخیلیمونو اجرا کنیم و... آیا واقعا هست؟ شدنیه؟ نه اگر بهترین منبع بود قبل ما خیلیا گشتن پیدا میکردن اگه تست غلط نزنیم اصلا چیزی یاد نمیگیریم و.... پس حواسمون باید به اینام باشه
      یه جا تو یه وبلاگ مشاوره فکرکنم بود که خوندم برای درمان کمالگرایی یه راه اینه که 10 برابر مدت زمانی که فکر و خیال میکنیمو باید کار انجام بدیم یعنی اگه امروز من 15 دقیقه فکر کردم باید 150 دقیقه کار انجام بدم و تا عملیش نکردم حق ندارم دوباره فکرکنم
      این خیلی خوبه اما خیلی سخته واسه ما کمالگراهایی که خیلی فکر و خیال میکنیم و یکی مثل من که نصف زندگیش فکر و خیالشه متاسفانه پس بنظرم از تایمای کمتر میشه شروع کرد و بیشترش کرد یعنی مثلا از دوبرابر شروع کنیم و هی بهش اضافه کنیم
      به امید ریشه کن شدن معضلی به نام "کمالگرایی"
      موفق باشیم^^
      پس با این حساب و این چیزا که گفتی من زیادم کمالگرا نیستم چون واقعا میرم دنبال اون چیزی که میخوام
      مثلا وقتی یه هنری رو دوس دارم تصمیم میگیرم و میرم دنبالش زیاد دربارش فکر و خیال نمیکنم فقط دلم میخواد بهترین باشم تو اون رشته اتفاقا سمجم هستم تو کاری که شروع میکنم ولی خب توقعم از خودم خیلی بالاست کلا تو همه زمینه ها و یه جاهایی از بقیه هم توقعم زیاده
      خیالپردازیم در اون حد که روال عادی زندگیمو بگیره ندارم
      ولی چون از خودم خیلی انتظار دارم وقتی یه جا اشتباه میکنم یا یه چیزی خوب پیش نمیره شدیدا ناراحت میشم این اذیتم میکنه
      رها چو برگ خسته در باد🍃


    7. Top | #7
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      سلام ، البته که کمالگرایی اصلا بد نیست اما زمانی مشکل میشه که صورت افراطی و اصطلاحا "کامل گرایی" به خودش بگیره ، منم توی این زمینه مشکل داشتم و برای من راه حلش انداختن خودم توی دل کار بود ! یعنی الان دیگه خیلی به چجوری بودن قضیه فکر نمیکنم ، فقط انجامش میدم ، خیلی هم وسوسه میشم که ادامه ندم اما خودم رو مجبور میکنم که پاش بایستم ، درمانش بستگی به شدتش داره ، خوندن یه سری مقاله و نظریه راجع بهش میتونه دیدتون رو باز تر و واقع گرایانه تر کنه ، من همچنان توی تخیلاتم صفر یا صدم ، گاهی بهترین و گاهی بدترین اما تمام سعیم رو میکنم که تخیلاتم روی عملکردم تاثیر گذار نباشه و رفته رفته میخوام خیالاتم رو هم کنترل کنم که اوضاع رو به راه تر بشه ، ترجیح میدم حس کنم معمولی هستم تا یه کمال گرای افراطی و افسرده !
      stars can't shine without darkness

    8. Top | #8
      در انتظار تایید ایمیل

      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط invinciblegirl نمایش پست ها
      سلام عزیزم ممنون از تایپیکت خیلیم خوب و مفیده
      قطعا کمالگرایی بده درواقع افتضاحه و مانع پیشرفت و یه زندگی منطقی و عملگرایانه ست
      منم یه کمالگرام اما یه مدته دارم سعی میکنم کم کم کنترلش کنم که قطعا خیلی سخته
      راستش من اول دارم سعیمو میکنم چیزای خوبی که تو ذهنم دارم و تخیلی هستنو بریزم دور و یکم منطقی نگاه کنم ما که باهم تعارف نداریم ما کمالگراها چیزای عجیب غریبی میخوایم مثلا یکیش اینکه مثلااا من میخوام در آینده به 10 زبان دنیا مسلط باشم خب میدونی این خیلی تخیلی و غیرواقعیه و من تازه بهش رسیدم و ریختمش دور میدونی واسه یه کمالگرا سخته اهداف گنده ی خودشو مسخره کنه و بگه تخیلیه و بریزتش دور اما باید سعیمونو بکنیم به این فکرکنیم اون جایگاهی که ما واسه خودمون تو ذهنمون در نظر گرفتیم آیا واقعا شدنیه؟ اینهمه کمالگرا پس اونا چرا هیچکدوم همچین آدمایی نشدن مگه ما چه فرقی با اونا داریم؟ و اینکه همه ی آدمای بزرگ دنیا عملگرا بودن و به جایگاه حالشون رسیدن و هیچکدوم نگفتن ما روزی 4 ساعت فکرمیکردیم فلان چیزو اختراع خواهیم کرد و اختراع میشد نه اونا فکراشونو پیاده میکردن پس مام باید سعی کنیم عملگرا بشیم و....
      و یه چیزی اینکه ماها باید فقط یه هدف انتخاب کنیم و براش بجنگیم ما کمالگراها دوس داریم تو همه چیز بهترین باشیم مثال میزنم مثلا من میخواستم در آینده به 5 تا زبان دنیا کاملا مسلط باشم و در ورزش فوتبال کاپیتان و قهرمان و خانم گل و... باشم و بهترین فوق تخصص و جراح قلب باشم و چندتا مقاله ی توپ نوشته باشم و یه نویسنده باشم که چندتا کتاب جزء پرفروش ترین ها داشته و.... خب آیا همه ی اینا باهم شدنیه؟ واضحه که نه اما آیا یکیشونو میتونم انتخاب کنم و تلاش کنم و بهش برسم؟ بله مثلا من میتونم یه فوق تخصص بشم در آینده؟ بله اما نمیتونم در کنارش بقیه اون چیزایی که نوشتمم بشم پس ما کمالگراها باید یه هدفو انتخاب کنیم بقیه رو فداش کنیم و اون هدفمونو منطقی ترش کنیم مثلا من اگه اون اولی یعنی مسلط شدن به 5 زبانو انتخاب کنم بازم احتمالا تهش بتونم به 3 زبان مسلط شم نه 5 تا و وقتی هدفمو انتخاب کردم باید براش برنامه ریزی کنم و تمام تلاشمو کنم بهش برسم با فکرکردن بهش کاری از پیش نمیره رتبه ی من تک رقمی نمیشه و ما کمالگراها یه بدی ای که داریم اینه میخوایم منبعمون و برنامه مون و... بهترین باشه و تست غلط نزنیم و همه ی برنامه ی تخیلیمونو اجرا کنیم و... آیا واقعا هست؟ شدنیه؟ نه اگر بهترین منبع بود قبل ما خیلیا گشتن پیدا میکردن اگه تست غلط نزنیم اصلا چیزی یاد نمیگیریم و.... پس حواسمون باید به اینام باشه
      یه جا تو یه وبلاگ مشاوره فکرکنم بود که خوندم برای درمان کمالگرایی یه راه اینه که 10 برابر مدت زمانی که فکر و خیال میکنیمو باید کار انجام بدیم یعنی اگه امروز من 15 دقیقه فکر کردم باید 150 دقیقه کار انجام بدم و تا عملیش نکردم حق ندارم دوباره فکرکنم
      این خیلی خوبه اما خیلی سخته واسه ما کمالگراهایی که خیلی فکر و خیال میکنیم و یکی مثل من که نصف زندگیش فکر و خیالشه متاسفانه پس بنظرم از تایمای کمتر میشه شروع کرد و بیشترش کرد یعنی مثلا از دوبرابر شروع کنیم و هی بهش اضافه کنیم
      به امید ریشه کن شدن معضلی به نام "کمالگرایی"
      موفق باشیم^^
      چقدر حرفات درسته

    9. Top | #9
      در انتظار تایید ایمیل

      نمایش مشخصات
      تاپیک خیلی خوبیه
      منم به شدت کمالگرا بودم
      کاملا نه! ولی تا حدودی کنارش زدم
      واژه های""همه؛قطعا؛هر؛فقط؛"" بدن-_- و تخریب گر
      ترین ها بدن!
      هیچ مطلقی نداریم تو دنیا!!!
      درسخون ترین نداریم! زیباترین نداریم!
      فقط باید هرروز از دیروزمون بهتر شیم::
      خلاصش کنم تو ثانیه زندگی کنیم! نه سال،نه ماه؛نه هفته؛نه روز...

    10. Top | #10
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط Eli.1997 نمایش پست ها


      پس با این حساب و این چیزا که گفتی من زیادم کمالگرا نیستم چون واقعا میرم دنبال اون چیزی که میخوام
      مثلا وقتی یه هنری رو دوس دارم تصمیم میگیرم و میرم دنبالش زیاد دربارش فکر و خیال نمیکنم فقط دلم میخواد بهترین باشم تو اون رشته اتفاقا سمجم هستم تو کاری که شروع میکنم ولی خب توقعم از خودم خیلی بالاست کلا تو همه زمینه ها و یه جاهایی از بقیه هم توقعم زیاده
      خیالپردازیم در اون حد که روال عادی زندگیمو بگیره ندارم
      ولی چون از خودم خیلی انتظار دارم وقتی یه جا اشتباه میکنم یا یه چیزی خوب پیش نمیره شدیدا ناراحت میشم این اذیتم میکنه
      باید همه چیزو در نظر گرفت خود آدم بهتر از هرکسی میتونه بفهمه یه سری نشونه ها داره که کسایی که کمالگرا بودن متوجهش میشن
      وسط کار وقتی راهت سخت بشه جانمیزنی؟
      بهترین تا چه حد؟ مثلا کمالگراهای درست و حسابی خودشونو بهترین توی دنیا میبینن و تو همه مسابقات اولن و ماهر ترینن و همه تحسینشون میکنن و.... اینطوری هستی؟
      همین توقعت مثل مثال تست و برنامه که زدمه؟ یعنی مثلا انتظار داری خیلی زود یاد بگیری و اشتباه نداشته باشی و از همه بهتر باشی؟
      منظورت چیه توقعت از بقیه زیاده؟
      خب این اذیته باعث میشه جا بزنی؟ دیگه ادامه نمیدی؟ ناامید میشی؟ ممکنه فکرکنی هدفت کوچیکه و باید بزرگش کنی؟
      ممنون میشم اول به سوالام جواب بدی
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    11. Top | #11
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط invinciblegirl نمایش پست ها
      باید همه چیزو در نظر گرفت خود آدم بهتر از هرکسی میتونه بفهمه یه سری نشونه ها داره که کسایی که کمالگرا بودن متوجهش میشن
      وسط کار وقتی راهت سخت بشه جانمیزنی؟
      بهترین تا چه حد؟ مثلا کمالگراهای درست و حسابی خودشونو بهترین توی دنیا میبینن و تو همه مسابقات اولن و ماهر ترینن و همه تحسینشون میکنن و.... اینطوری هستی؟
      همین توقعت مثل مثال تست و برنامه که زدمه؟ یعنی مثلا انتظار داری خیلی زود یاد بگیری و اشتباه نداشته باشی و از همه بهتر باشی؟
      منظورت چیه توقعت از بقیه زیاده؟
      خب این اذیته باعث میشه جا بزنی؟ دیگه ادامه نمیدی؟ ناامید میشی؟ ممکنه فکرکنی هدفت کوچیکه و باید بزرگش کنی؟
      ممنون میشم اول به سوالام جواب بدی
      نه معمولا جا نمیزنم اگه کاریو شروع کنم
      من خودمو بهترین نمیدونم اصلا، ولی دلم میخواد بهترین بشم، اونجور ک میگی من نیستم مثلا میگم اگه ورزش میکنم دوس دارم تو اون رشته ورزشی بین بقیه اعضای گروهم از همه بهتر باشم.
      تا حدودی اره دوس دارم همه چیو زود یادبگیرم مثلا میگم دوران مدرسه درسی رو متوجه نمیشدم از کسی نمیپرسیدم میخوندم که خودم بفهمم یا مثلا کسی بهم وظیفه ای بسپره خیلی وسواسی دوس دارم بهترینشو انجام بدم
      مثلا میگم تو کارای گروهی دوس دارم بقیه هم به اندازه من رو اون کاری ک داریم انجام میدیم وقت بزارن و تلاش کنن
      اره ناامید میشم یه جاهایی وقتی اشتباه میکنم بعد اگ امکانش باشه کلا اون کارو از اول انجام میدم ولی یادم نمیاد ک کلا بیخیال بشم کاری رو شروع میکنم معمولا تا تمومش نکنم یه چیزی رو مخمه همش
      رها چو برگ خسته در باد🍃


    12. Top | #12
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط Eli.1997 نمایش پست ها

      نه معمولا جا نمیزنم اگه کاریو شروع کنم
      من خودمو بهترین نمیدونم اصلا، ولی دلم میخواد بهترین بشم، اونجور ک میگی من نیستم مثلا میگم اگه ورزش میکنم دوس دارم تو اون رشته ورزشی بین بقیه اعضای گروهم از همه بهتر باشم.
      تا حدودی اره دوس دارم همه چیو زود یادبگیرم مثلا میگم دوران مدرسه درسی رو متوجه نمیشدم از کسی نمیپرسیدم میخوندم که خودم بفهمم یا مثلا کسی بهم وظیفه ای بسپره خیلی وسواسی دوس دارم بهترینشو انجام بدم
      مثلا میگم تو کارای گروهی دوس دارم بقیه هم به اندازه من رو اون کاری ک داریم انجام میدیم وقت بزارن و تلاش کنن
      اره ناامید میشم یه جاهایی وقتی اشتباه میکنم بعد اگ امکانش باشه کلا اون کارو از اول انجام میدم ولی یادم نمیاد ک کلا بیخیال بشم کاری رو شروع میکنم معمولا تا تمومش نکنم یه چیزی رو مخمه همش
      من با توجه به دانسته های محدود خودم فکرمیکنم کمالگرا نیستی چیزایی که دوست داری معقولانه ست و هیچ افراط و تفریطی توش نیست مثلا اینکه دوس داری تو ورزش بین اعضای گروهت بهترین باشی اینو همه دوس دارن و معقولانه ست و اینکه تلاشتم میکنی یعنی عملگرایی و اینکه ناامیدی باعث نمیشه کلا دیگه به تلاشت ادامه ندی یعنی مثل کمالگراها نیستی *-*
      اما در کل خوبه که مراقب باشی از افراط دور باشی و به سمت و سوی کمالگرایی نری

      پ ن : کمالگرایی خودش از افراط میاد اگه افراط نباشه کمالگرایی هم نیست
      حالا یه سری منابع علمی هم گفتن کمالگرایی مثبت و منفی داریم که البته بزرگترین شخص در زمینه تحقیق روی کمالگرایی یعنی پاول هویت قبولش نداره و گفته تلاش برای رشد و پیشرفت چیزی جدا از کمال گرایی (یا همون کمال طلبی) هست و کمالگرایی چزیه که مخرب و بد و آسیب زننده ست
      منم قبلا از مشاوری که با کمالگراها سر و کار داره و کمکشون میکرده درمانش کنن نظر خواستم ایشونم به من گفته بودن کمالگرایی مثبت رو قبول ندارن و کمالگرایی همیشه منفی بوده و ضربه زده و بد هست و مانع عملگرایی و پیشرفت بوده
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    13. Top | #13
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط Eli.1997 نمایش پست ها

      نه معمولا جا نمیزنم اگه کاریو شروع کنم
      من خودمو بهترین نمیدونم اصلا، ولی دلم میخواد بهترین بشم، اونجور ک میگی من نیستم مثلا میگم اگه ورزش میکنم دوس دارم تو اون رشته ورزشی بین بقیه اعضای گروهم از همه بهتر باشم.
      تا حدودی اره دوس دارم همه چیو زود یادبگیرم مثلا میگم دوران مدرسه درسی رو متوجه نمیشدم از کسی نمیپرسیدم میخوندم که خودم بفهمم یا مثلا کسی بهم وظیفه ای بسپره خیلی وسواسی دوس دارم بهترینشو انجام بدم
      مثلا میگم تو کارای گروهی دوس دارم بقیه هم به اندازه من رو اون کاری ک داریم انجام میدیم وقت بزارن و تلاش کنن
      اره ناامید میشم یه جاهایی وقتی اشتباه میکنم بعد اگ امکانش باشه کلا اون کارو از اول انجام میدم ولی یادم نمیاد ک کلا بیخیال بشم کاری رو شروع میکنم معمولا تا تمومش نکنم یه چیزی رو مخمه همش
      من با توجه به دانسته های محدود خودم فکرمیکنم کمالگرا نیستی چیزایی که دوست داری معقولانه ست و هیچ افراط و تفریطی توش نیست مثلا اینکه دوس داری تو ورزش بین اعضای گروهت بهترین باشی اینو همه دوس دارن و معقولانه ست و اینکه تلاشتم میکنی یعنی عملگرایی و اینکه ناامیدی باعث نمیشه کلا دیگه به تلاشت ادامه ندی یعنی مثل کمالگراها نیستی *-*
      اما در کل خوبه که مراقب باشی از افراط دور باشی و به سمت و سوی کمالگرایی نری

      پ ن : کمالگرایی خودش از افراط میاد اگه افراط نباشه کمالگرایی هم نیست
      حالا یه سری منابع علمی هم گفتن کمالگرایی مثبت و منفی داریم که البته بزرگترین شخص در زمینه تحقیق روی کمالگرایی یعنی پاول هویت قبولش نداره و گفته تلاش برای رشد و پیشرفت چیزی جدا از کمال گرایی (یا همون کمال طلبی) هست و کمالگرایی چزیه که مخرب و بد و آسیب زننده ست
      منم قبلا از مشاوری که با کمالگراها سر و کار داره و کمکشون میکرده درمانش کنن نظر خواستم ایشونم به من گفته بودن کمالگرایی مثبت رو قبول ندارن و کمالگرایی همیشه منفی بوده و ضربه زده و بد هست و مانع عملگرایی و پیشرفت بوده
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    14. Top | #14
      کاربر نیمه فعال

      Mamoli
      نمایش مشخصات
      خیلی ممنون که از تاپیکم استقبال کردین
      ایشالا تو تاپیکای خودتون جبران کنم
      من نظرات و خوندم !!! البته دیشب !! و یک سوالی ذهنم و درگیر کرد نمیدونم جوابش تو نظراتتون بود یا نه !
      بحث کمال طلبی همون بحث ایده آل طلبی هست عایا!؟
      مثلا به قول @invinciblegirl عزیزم خیلیا میخوان رتبه تک بیارن ولی خب فقط تعداد محدودی میتونن این رتبه رو بیارن !
      فک میکنم تاکید میکنم "فکر میکنم " بعضی از کمال گرا ها مِن جمله خودم به توانایی و هوش خودشون خیلی اعتماد دارن منظورم اینه بیش از حد معمول ! همین باعث میشه توقع از خودشون زیاد داشته باشنن به یکمی از سطح توقع نرسن سر خورده میشن !
      یه چیز اعصاب خورد کن درباره خودم -_- :
      مثلا من وقتی میبینم نمیتونم جز ۵ نفر اول ورودیمون باشم ! میخوام انصراف بدم و یه رشته ای رو انتخاب کنم ک بتونم جز نفرات برترش بشم (منظورم اینه ی کاری کنم از همون اول بهترین باشم) (خوشبختانه خانواده فعلا مانع این کارم شدن )
      و مغزم بهم میگه چون تو به شیمی علاقه نداری نمره ات خوب نشده مشکل از تواناییت نیست
      ینی نمیخاد قبول کنه تلاش نکرده و کم کاری از خودش بوده یکمی !!!

      .
      .
      یه مورد دیگه فکر کنم کمال گرایی به دنبال خودش ترس خیلی زیادی از شکست میاره ! مثلا اگه شخص کمال گرا شکست بخوره مرتبا این تو ذهنش میاد ک نکنه باز شکست بخورم حالا نتیجه چی میشه ؟! ووو بخاطر همین فکر خیال ها (چه رویا پردازی چه فکر به شکست ) باعث میشه تلاش نکنه و باز از نظر خودش شکست بخوره ...
      + استرس زیادی هم باید تحمل کنه
      ++ من این چیزایی ک گفتم و صرفا از روی شناختی ک از خودم تو این مدت پیدا کردم عرض کردم ۱۰۰ درصد درست نیست
      Great men are not born great but they grow great

    15. Top | #15
      کاربر نیمه فعال

      Ashegh
      نمایش مشخصات
      نقل قول نوشته اصلی توسط tear_goddess نمایش پست ها
      خیلی ممنون که از تاپیکم استقبال کردین
      ایشالا تو تاپیکای خودتون جبران کنم
      من نظرات و خوندم !!! البته دیشب !! و یک سوالی ذهنم و درگیر کرد نمیدونم جوابش تو نظراتتون بود یا نه !
      بحث کمال طلبی همون بحث ایده آل طلبی هست عایا!؟
      مثلا به قول @invinciblegirl عزیزم خیلیا میخوان رتبه تک بیارن ولی خب فقط تعداد محدودی میتونن این رتبه رو بیارن !
      فک میکنم تاکید میکنم "فکر میکنم " بعضی از کمال گرا ها مِن جمله خودم به توانایی و هوش خودشون خیلی اعتماد دارن منظورم اینه بیش از حد معمول ! همین باعث میشه توقع از خودشون زیاد داشته باشنن به یکمی از سطح توقع نرسن سر خورده میشن !
      یه چیز اعصاب خورد کن درباره خودم -_- :
      مثلا من وقتی میبینم نمیتونم جز ۵ نفر اول ورودیمون باشم ! میخوام انصراف بدم و یه رشته ای رو انتخاب کنم ک بتونم جز نفرات برترش بشم (منظورم اینه ی کاری کنم از همون اول بهترین باشم) (خوشبختانه خانواده فعلا مانع این کارم شدن )
      و مغزم بهم میگه چون تو به شیمی علاقه نداری نمره ات خوب نشده مشکل از تواناییت نیست
      ینی نمیخاد قبول کنه تلاش نکرده و کم کاری از خودش بوده یکمی !!!

      .
      .
      یه مورد دیگه فکر کنم کمال گرایی به دنبال خودش ترس خیلی زیادی از شکست میاره ! مثلا اگه شخص کمال گرا شکست بخوره مرتبا این تو ذهنش میاد ک نکنه باز شکست بخورم حالا نتیجه چی میشه ؟! ووو بخاطر همین فکر خیال ها (چه رویا پردازی چه فکر به شکست ) باعث میشه تلاش نکنه و باز از نظر خودش شکست بخوره ...
      + استرس زیادی هم باید تحمل کنه
      ++ من این چیزایی ک گفتم و صرفا از روی شناختی ک از خودم تو این مدت پیدا کردم عرض کردم ۱۰۰ درصد درست نیست
      عزیزم سوال سختی پرسیدی و من این مدت همه ش تو فکرش بودم اما واقعا نمیدونم کمال گرایی همون ایده آل گرایی هست یا نه چون یه سری منابع گفتن هست یه سری گفتن نیست یه سری هیچی نگفتن و منم دانسته هام محدوده و بنظرم اگه پیش مشاوری که رفته بودی دوباره رفتی این سوالو از ایشونم بپرس
      من جوابی پیدا نکردم اما تعریف دوتاشو میذارم تا خودت نتیجه گیری کنی اما بازم نمیدونم اینا تعریفایی درستی هستن یا نه :
      "ﺍﯾﺪﻩ ﺍﻝ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﯾﺎ ﻫﻤﺎﻥ idealism ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺍﯾﺪﻩ ﺁﻟﯽ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ ﯼ ﺫﻫﻨﺶ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﻣﻮﺭ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺩﯾﺪﮔﺎﻫﯽ ﺩﺍﺭﺩ.ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯿﻢ ﺷﺨﺺ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺣﺎﻟﺖ ﻏﺮ ﻏﺮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻗﺪﻡ ﺍﺯ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﻧﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
       ﮐﻤﺎﻝ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﯾﺎ ﻫﻤﺎﻥ perfectionism ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﯾﺎ ﮐﺎﺭ ﺧﺎﺹ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺁﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺜﻼ‌ ﯾﮏ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺑﯽ ﻧﻘﺺ ﺧﻠﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺍﻫﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﯽ ﻧﻘﺺ ﯾﮏ ﮐﺎﺭ  ﯾﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﮑﻨﺪ، ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻧﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽ ﺍﻧﺠﺎﻣﺪ. ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺫﮐﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﯾﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﺧﺘﻼ‌ﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ.ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻧﺴﺒﯽ ﮐﺎﺭﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ."
      ببین یه سری از کمالگراها هم هستن بحثشون اعتماد به خود نیست بحث اون خواستنه ست اون خواستنه افراطیه و هرچقدرم آدم هوش و توانایی داشته باشه به بهترین نمیتونه برسه اما یه سری ها هم هستن که همینطورن که تو گفتی در مورد خودت
      ولی این مثالی که در مورد خودت زدی عجیبه چون معمولا کمالگراها اهدافشونو بزرگتر میکنن نه کوچیکتر و اینکه بهترین رشته رو میخوان نه هر رشته ای ولی خب احتمالا این بر میگرده به بی علاقگیت به رشته ت
      دقیقا این مسئله ی ترس از شکستو باهات موافقم اما با اینکه شخص کمالگرا شکست میخوره اما از اهدافش دست نمیکشه و کوچیکشون نمیکنه و این باعث بدتر شدنش میشه و اینه فرق یه کمالگرا با بقیه که هدفشو کوچیک نمیکنه با اینکه شکست میخوره و تلاش کافی هم نمیکنه
      استرس که صد در صد هست
      بله هیچکس صد در صد درست نمیگه حتی محققین
      حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس میکنم ؛ بی گناه و در عین حال خطاکار ، نه در یک سلول بلکه در این شهر زندانی ام...

      #کافکا

    صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

    افراد آنلاین در تاپیک

    کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

    در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)

    موضوعات مشابه

    1. با رتبه 1500 میشه دبیری شهید رجایی قبول شد؟!(اضطراری لطفا راهنمایی کنید)
      توسط MohammadMahdi14 در انجمن رتبه مورد نیاز قبولی در رشته و دانشگاه
      پاسخ: 11
      آخرين نوشته: 03 مهر 1401, 02:28
    2. پاسخ: 9
      آخرين نوشته: 22 دی 1396, 10:12
    3. ???درخواست راهنمایی برای «امتحانات نهایی سوم» - معرفی کتاب؟؟؟
      توسط Sleeplife در انجمن امتحانات سال یازدهم
      پاسخ: 10
      آخرين نوشته: 18 شهریور 1395, 09:04
    4. راهنمایی سریع میخوام واسه ی درس خوندن درست
      توسط Parsa JH در انجمن مشکلات کنکوریها (استرس، تست زنی و مطالعه)
      پاسخ: 3
      آخرين نوشته: 03 مرداد 1395, 11:18
    5. dvd بخرم نخرم؟؟!!! بچه هایی ک دارید لطفا راهنمایی
      توسط طراوت در انجمن فیلمهای کمک آموزشی
      پاسخ: 12
      آخرين نوشته: 18 اردیبهشت 1393, 20:22



    آخرین مطالب سایت کنکور

  • تبلیغات متنی انجمن