سلام بچه ها امیدوارم در این روزهای خوشگل پر از انگیزه و هدف واسه ایندتون باشید
بنظرم بد نیومد که یه سوال چالشی رو مطرح کنم، سوالی که مطمئنم خیلیاتون باهاش دست و پنجه نرم میکنین و بارها از خودتون پرسیدین و در اخر هم به جوابی نرسیدین!
امروز میخوام به این سوال پاسخ بدم که اگه تو هم تراز ازمونت کمه و هرکاری میکنی تکون نمیخوره ایا به این معنیه که امسال قرار نیست کنکور قبول شی؟یا نه هنوز هم امیدی هست و میشه یه کارایی کرد؟
یه اشتراکی که تقریبا بین تمام بچه های دوازدهمی و کنکوری وجود داره اینه که خیلی وقته به این باور رسیدن،اگه تراز ازمونم کم باشه در کنکور قبول نمیشم و نمیتونم به رشته ای که همیشه ارزوشو داشتم برسم!
اما این باور تا چه اندازه درسته؟چقد میشه بهش اتکا کرد؟ایا اگر کسی هرکاری میکنه تراز ازمونش تکون نمیخوره یعنی دیگه رسیده ته خط و باید بمونه واسه سال بعد؟
آزمون آزمایشی ، چوبی بر سر بچه ها !
این روزها ازمون دادن واسه کنکوریا یه باید شده،بایدی که تخمش رو تبلیغات تلوزیون،موسسه ها،مشاورها و خیلی های دیگه داخل ذهن دانش اموز کنکوری و خونوادش کاشتن و میبینیم که چنان ریشه ای زده که نمیشه تکونش داد. ازمونی که پر از مشکل و تقلبه،ازمونی که یه برنامه ی غیر استاندارد رو داره به خورد دانش اموز میده و اون بیچاره هم از همه جا بی خبر فکر میکنه کنکور همینه که ازمون شرکت کنی،مطابق برنامه ش بخونی و اخر سال هم کنکور قبول شی و همه چی گل و بلبل.
هیچکس جرات نداره بگه چرا دانش اموز باید از تابستون و از مهر بره ازمون! هیچکس نمیاد بهت بگه قرار نیست 5 انگشت مثل هم باشن،و میبینیم که بعد از چند جلسه شرکت در ازمون تراز اکثر دانش اموزا میشه یه چیزی بین 4500 تا 5500،کنکوری هم هرچی زور میزنه میبینه نه بابا اصا تکون نمیخوره این تراز لعنتی و همینطور کشون کشون با هر سختی که هست خودشو میکشه تا عید نوروز به امید جمعبندی و ازمون جامع و خوندن همه ی درسا و بالا رفتن ترازش،همه ی هم و غمش میشه ازمون و تراز ازمون و کلا یادش میره ماجرای کنکور چیز دیگه ای بوده و اینه داستان دانش اموز کنکوری ما که از یه جایی به بعد دنیا رو سرش خراب میشه و نتیجه ش میشه روزی 40-50 پیام به ادمین کانال تلگرام ها فقط هم راجب این موضوع که استاد چیکار کنم؟ انگیزه ندارم،اصلا نمیتونم درس بخونم،هرکاری میکنم ترازم کمه،مامانم همش بهم سرکوفت میزنه،تو رو خدا کمکم کنید!
شما جزء کدوم یکی از این دو دسته هستی؟
بذار یه چیزو واست روشن کنم،ما دو دسته دانش اموز داریم،دسته ی اول که شاید 5% کنکوری ها باشن کلا با ازمون مشکلی ندارن،چرا؟
چون همه ی درسا رو خوندن،مطالب واسشون جا افتاده،با برنامه ازمون فقط دارن تست میزنن و مطالب رو توی ذهن خودشون عمیق تر میکنن،اصوالا این دسته هیچ مشکلی واسه تراز ازمون و حوصله ی درس خوندن و انگیزه ندارن،چون درگیریشون مثل 3 نفر اول یه کلاسه که یکی 18 میشه یکی 19 و یکی هم 20 و تو هر امتحان هم با هم رقابت میکنن تا ببینن نمره کی بیشتر میشه.
اما دسته ی دوم که امان از دست کارایی که میکنن و فکرایی که میاد تو سرشون،
دسته ی دوم حدودا 95% کنکوری های هر سال رو شامل میشه که از صفر مطلق شروع میکنن میرن ازمون و همون اول کار ترازی که میگیرن اینقد پایین هست که تمام ارزوهاشونو به باد بده،درست مثل بچه ی کوچیکی که تازه میخواد راه رفتن رو یاد بگیره و وقتی دو قدم بر میداره و میوفته رو زمین،بابا مامانش بزنن تو سرش که خاک تو سرت نمیتونی دو قدم راه هم بری!!!
دقیقا کاری که ازمون ازمایشی داره واسه 95% کنکوریا انجام میده همینه،همون اول مسیر با خاک یکسانشون و بعد هم کلی تبلیغ محصولات خودشو میکنه و کتاب صورتی و قرمز و قهوه ای معرفی میکنه تا دانش اموز هم بگه خب لابد مشکل از منه و باید برم اینا رو بگیرم تا مشکلم حل بشه و این یعنی بازاریابی ،یعنی ایجاد مشکلی که اصلا وجود نداره و ارائه ی راه حل واسه اون توسط همونایی که مشکل رو واست ساختن!
خب تکلیف چیه،دقیقا باید چه کاری انجام بدیم؟
بحث بسیار گسترده ایه و میشه ساعت ها راجبش حرف زد اما مثل همیشه علاقه ای به طولانی کردن بحث و صغری کبری چیدن ندارم،یه راست میرم سر اصل مطلب و لب کلام که بدونین کجای کارین و باید چیکار کنین،به همین منظور چندتا راهکار موردی بهتون پیشنهاد میدم تا هرچه زودتر از این باتلاق خارج بشین،باتلاقی که دست و پا زدن بیشتر در اون دقیقا به معنی غرق شدن و از دست رفتن خودتون و تمام آرزوهاتونه...
اما بپردازیم به بحث خودمون،خیلی صریح بهت میگم ، تراز کم توی آزمون آزمایشی هیچ دلیلی بر قبول نشدن تو در رشته ی مورد علاقه ت نیستو از همین الان هم اگه درست و اصولی،اونطوری که در مقالات و اموزش های قبلی بهت یاد دادم پیش بری به راحتی میتونی به رشته ی مورد علاقه ت هرچی که هست برسی،تاکید میکنم،هر رشته ای که دلت بخواد!
اما قبل از اون ازت میخوام این کارها رو انجام بدی:
1.گذشته ی خودت رو هرچی که بوده فراموش کن و فکر کن امروز تازه اولین روزیه که میخوای واسه کنکور شروع کنی و درس بخونی
2.به خودت قول بده که چیزی رو که میخوای هرطور شده بدست میاری
3.بدون توجه به برنامه ی ازمون و تراز اون پیش برو و تمام تمرکزت رو بذار روی افزایش تسلط نقات قوتت.
4.واسه هر هفته ی خودت برنامه ریزی کن.
5.درس هایی رو که میدونی مشکل زیادی توشون داری،بخش های اسون ترش رو سعی کن اول بخونی و به تسلط برسونی تا وقتی داری تستشون رو میزنی و جواب درست رو میدی کلی انرژی بگیری واسه خوندن بخش های دشوار تر همون درس و بگی دیدی از پسش بر اومدم؟!
6.فقط از یک منبع استفاده کن و اگه چند منبع داری و نمیدونی از روی کدوم کار کنی ببین با کدوم بیشتر حال میکنی،بهت این اطمینان رو میدم 80% مطالب همه ی منابع یکیه و اون 20% هم تست های تالیفیه که ارزش انچنانی نداره.
7. تست زنی رو به هیچ وجه فراموش نکن،وقتی یه مطلب رو خوندی وبه تسلط 40-50 درصدی رسیدی،خوندن رو کلا کنار بذار و برو فقط تست بزن و اونها رو تحلیل کن،اروم اروم میبینی که چطور شرایطت بهتر میشه.
8.مرور شاید مهمترین جزء کنکوره و این قول رو بهت میدم هرچقدر دفعات مرورت روی یک مطلب بیشتر بشه،رتبه ی کنکورت هم به همون نسبت رقم هاش کمتر میشه.
رفیق اگه تا الان خوندی و ترازت پایینه کم نیار و ادامه بده ، مطمئن باش موفق میشی
تراز مهم نیست .... مهم علم تو و تلاشت تا الانته
عشق را خواهی که تا پایان بری
بس که بپسندید باید ناپسند
زشت باید دید و انگارید خوب
زهر باید خورد و انگارید قند
خوشحال میشم اگر نظر خودت رو هم راجب این مقاله پایین همین صفحه واسم بنویسی …
دوستدار شما / ابوالفضل یوسفی
1398/03/30