واسوخت - خط و نشان کشیدن برای معشوق!

[nasimtf]

baba ashshshshsheeeeeeeeeghgh...............

[Masoome]

واقعا عالی توضیح دادین و مثالام خیلی جالبن

[sbm]

آخه دلبران محترم چرا قلب عاشقان خودتون رو می شکنید؟!

از تو بگذشتم و بگذاشتمت، با دگران

رفتم از کوی تو لیکن، عقب‌سر، نگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی

تو بمان و دگران، وای به حال دگران…!

(شهریار)

[mahdi nazari]

بعله!
با تشکر از SaRa.b.m
نوبتی یم باشه نوبتو دودستی تخدیم می کنیم به:
محمد حسین بهجت تبریزی، شهریار عزیز!
پیر عشق و شوریدگی!
بمیرم واسه اون دلِ تیککه پاره ت استاد!
چیا که به سرت نیومد!
چی کشیدی تو اون سرما!
چیا دیدی..
چیا شنیدی
به چه روزی افتادی اَ دست این معشوق لعنتی!
ینی چه شود پل صراط!
جُف پا بری تو چِشِش کم رفتی استاد!!!
بگو عزیز
بگو استاد
بگو
دو بیتشو که به SaRa.b.m گفتی!
باقیشم به ما بگو!
بگو بذا بچه های انجمنم سیری کنن امشب تو وادی واسوخت!
بخوان بزرگمرد!
بخوان که فیضی ببریم امشب!
بخوان از آن زبان گهربار!

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو، لیکن عقب سر نگران

ما گذشتیم و گذشت آن چه تو با ما کردی

تو بمان و دگران، وای به حال دگران!

می روم تا که به صاحب نظری بازرسم

محرم ما نبوَد دیده‌ی کوته نظران

دلِ چون آینه‌ی اهل صفا می‌شکنند

که ز خود بی‌خبرند این ز خدا بیخبران

دل من دار که در زلف شکن در شکنت

یادگاری ست ز سر حلقه‌ی شوریده سران

گل این باغ بجز حسرت و داغم نفزود

لاله رویا، تو ببخشای به خونین جگران

رهِ بیداد گران، بختِ من آموخت ترا

ورنه دانم تو کجا و ره بیداد گران؟

سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن

کاین بود عاقبت کار جهان گذران

شهریارا غم آوارگی و دربه دری

شورها در دلم انگیخته چون نوسفران




ـــــــــــــــــــــــــ ـــ

دوستان عزیز، خیرات یادشون نره.
اصن کم کم باید یه تاپیک بزنیم صدقه های بخش واسوختو جم کنیم!
نذورات زیاده، این طوری نمیشه!
بعدشم که برادرا خواهرا ..
مبلغ، قابل توجه باشه!
سنگین کار کنین لطفا!
واسوخت استاد جانانه بود خداییش.
من که همین الان صدقه رو کنار گذاشتم به نیت استاد!
همین جا رو کیبورد گذاشتم که یادم نره!
ینی یه ابسیلون اگه این معشوقِ از خدا بیخبر (به قول خودِ استاد) وجدان داشته باشه ها،
الان باید ذوب شده باشه از عذاب وجدان!
نداره که،
نداره!
نـَ دا ره!

[Doctor]

از شاعری که روزگار را با اندوه و سختی و تنگدستی و تنهایی گذراند
از وحشی دیار بافق...

از سر کوی تو با دیده تر خواهم رفت

چهره آلوده به خوناب جگر خواهم رفت

تا نظر می‌کنی از پیش نظر خواهم رفت

گر نرفتم ز درت شام ، سحر خواهم رفت

نه که این بار چو هر بار دگر خواهم رفت

نیست بازآمدنم باز اگر خواهم رفت

از جفای تو من زار چو رفتم ، رفتم
لطف کن لطف که این بار چو رفتم ، رفتم



چند در کوی تو با خاک برابر باشم
چند پا مال جفای تو ستمگر باشم

چند پیش تو ، به قدر از همه کمتر باشم

از تو چند ای بت بدکیش مکدر باشم

می‌روم تا به سجود بت دیگر باشم

باز اگر سجده کنم پیش تو کافر باشم

خود بگو کز تو کشم ناز و تغافل تا کی
طاقتم نیست از این بیش تحمل تا کی

[karen]

یعنی دوستتون دارم با این همه درس و کتاب و زمان کم بازم حوصله ی فک کردنبه این چیزا رو دارید

[Dr.rabbani]

بسیار لذت بردیم استاد

[magicboy]

حالا فهمیدم شما توضیحات کادر قرابت رو نوشتین نه آقای نجات شجاعی -_-

[Lawyer]

ماشالا اقای نظری چقدر اهل دل بودن!
جاشون خالیه...

[Dr.rabbani]

از شاعری که روزگار را با اندوه و سختی و تنگدستی و تنهایی گذراند
از وحشی دیار بافق...

از سر کوی تو با دیده تر خواهم رفت

چهره آلوده به خوناب جگر خواهم رفت

تا نظر می‌کنی از پیش نظر خواهم رفت

گر نرفتم ز درت شام ، سحر خواهم رفت

نه که این بار چو هر بار دگر خواهم رفت

نیست بازآمدنم باز اگر خواهم رفت

از جفای تو من زار چو رفتم ، رفتم
لطف کن لطف که این بار چو رفتم ، رفتم



چند در کوی تو با خاک برابر باشم
چند پا مال جفای تو ستمگر باشم

چند پیش تو ، به قدر از همه کمتر باشم

از تو چند ای بت بدکیش مکدر باشم

می‌روم تا به سجود بت دیگر باشم

باز اگر سجده کنم پیش تو کافر باشم

خود بگو کز تو کشم ناز و تغافل تا کی
طاقتم نیست از این بیش تحمل تا کی

محشر بود ایول

[Egotist]

از جناب صائب تبریزی
از استادای مسلم واسوخت.
ببین چی کار کرده!
روحش شاد!!



کاري مکن که رو به در آسمان نهم
هر تير ناله اي که بود در کمان نهم


کاري مکن که پا کِشم از آستان تو
داغ صبوريي که ندارم به جان نهم

کاري مکن که بدعت وارستگي ز عشق
من در ميان سلسله ی عاشقان نهم

کاري مکن که نيم شب از رخنه ی قفس
راه گريز پيش دل ناتوان نهم

کاري مکن که راز جگرسوز داغ را
با مرهم حرام نمک، در ميان نهم!

انصاف نيست کز چمنت بعد صد بهار
بي برگ سبز رو به در آشيان نهم

آخر چنان مکن که چو صائب ز زلف تو
دل بر گرفته رو به صف نيکوان نهم



ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــ

این تیککه ی آخر (رو به صف نیکوان نهم) رو داشتین؟
ینی همون: تو نباشی، صد تا دیگه!

کُشت ینی جناب صائب، معشوقو.
دستش درد نکنه!

این یه شعر ِ سر تا پا واسوخت بود.
جا افتاد؟؟؟

فاتحه برا صائب فراموش نشه!

خیلی دلم براتون تنگ شده

[Swallow]

عشق و عاشقی همون تو کتابای ادبیات و فیلما بمونه بهتره !!!!!! ممنون از اقای نظری !

[fafa.Mmr]

واییییی چه خوشگل

[Lawyer]

مکتب واسوخت بعد از سعدی ایجاد شد ولی خب سعدیم گله از معشوق داشته


آه سعدی اثر کند در سنگ
نکند در تو سنگدل اثری
سنگ را سخت گفتمی همه عمر
تا بدیدم ز سنگ سختتری

[ehsan7777777]

یه نمونه عالی از واسوخت ...

نخل نوخیز گلستان جهان بسیار است
گل این باغ بسی سرو روان بسیار است

جان من همچو تو غارت گر جان بسیار است
ترک زرین کمر موی میان بسیار است ...