سلام.حالتون خوبه؟ سه ساله میگی امروز فردا و قراره سی سال دیگه هم به این سه سال فکر کنی !
تا کی آدم غصه ی دیروزشو بخوره.منم خیلی از فرصتامو سوزوندم بیشتر از اونی که فکرشو بکنی.مگه تو مجازی آدما سفره ی دلشونو می تونن کامل بریزن رو دایره ؟ چمیدونی خیلی از ماها چیا نکشیدیم تو زندگی.چقدر خانواده واسمون زحمت کشیدن و ما با قبول نشدنمون جواب زحمتاشونو گذاشتیم کف دستشون! وقتی فکرشو می کنی که چقدررر دل خانوادت شاد میشه وقتی قبولیتو ببینن،میخوای از ته دلت یه کاری کنی که این حس لعنتی سکون مطلق از تو وجودت کنده بشه،ولی هر بار نمی تونی چون این گذشته لعنتی عینه پتک میزنه هر سری تو سرت و ول کن ماجرا نیست،چون تو خودت بهش بها دادی که عقل و احساستو درگیر کنه.خیلیا اینطورین یعنی اکثریت قریب به یقین همینطورن.واسه همینه که اکثرا وقتی شکست میخورن دست می کشن از آرزوهاشون و سراِغ کارای متفرقه می رن و تا ابد داغش رو دلشون میمونه.فقط کافیه تو بزرگسالی وقتی که دیگه هیچ زمانی واسه تحقق آرزوهاشون نمونده و یه جورایی آخرین مهره شون رو جابه جا کردن وقتی یه نفر رو میبینن که داره واسه آرزوهاش تلاش می کنه و داره بهش میرسه،جگرشون آتیش میگیره.میخوای اینطوری بشی؟؟ میخوای وقتی ۴۰ سالت شد یه جوون ۱۸ ،۱۹ ساله رو دیدی که داره میره یونی پزشکی میخونه از درون آتیش بگیری؟ حالا بر فرض این سه سال که هیچ ۱۰ سالم که نابود کرده باشی و اصلا سوزونده باشی این سالا رو،میخوای باقی عمرتو بگی وای اگه اون چند سال رو خوب کار کرده بودم الان فلان بودم و زندگیم بهمان بود ؟! میخوای باقی عمرت خودت و خانوادتو تو حسرت چیزی بذاری که تا یک قدمیت بوده؟ مثلا این دو ماهو نه به خاطر قبولیت ،فقط به خاطر پدرت و زحمتایی که کشیده،عرقایی که ریخته بخونی آسمون به زمین میاد؟ میخوای تابستون هی خودخوری کنی؟ نهایت اینه که قبول نمیشی دیگه!؟ چه اهمیتی داره مگه ثانیه ها رو خدا قراره ازت بگیره که انقدر می ترسی و جبهه گرفتی در مورد درس خوندن؟ سال دیگه هنوز نظام قدیمه مگه اگه سال دیگه قبول بشی پدرت ناراحت میشه؟ میگه وای کاش پارسال قبول شده بودی؟!! هر گز نمیگه اون فقط قبولی تو واسش مهمه چه امسال چه سال دیگه.امسال این دو ماهو مرام معرفتی واسه بابات فقط بخون.هر وقت خواستی نری سمت کتاب فقط یاد زحتمای خانواده بیفت.اصلا به جای اینکه بنوسی دانشگاه فلان و بچسبونی به اتاقت بنویس پدرم،خانوادم و امیدهاشون.رفت سه سال،بی خیالش شو.باقیشو بچسب.
من اینو الان و در این لحظه با تجربه زیاد و تجربه رتبه های کنکورم به همه دوستان قول میدم از الان خوندن واسه کنکور با روزی 20 تا 21 ساعت خوندن راحت میشه زیر 1000 منطقه شد .... 20 ساعتم چیزی نیست در مقابل هدفی که دارید .... اینم بگم باید در حد خودکشی بخونید اگه واقعا میخواید قبول شید...
اشکی که هنگام شکست میریزیم، همان عرقی است که هنگام تلاش نریختیم.
پای دوست داشتنت ایستادهام...
مثلِ درختِ کاج
روبروی پاییز...
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)