ویرایش توسط mstt : 10 اردیبهشت 1398 در ساعت 18:04 دلیل: ناقص بود
برنامه ی طولانی مدت نریز
برای هر روز، روز قبلش انتخاب کن که چیارو قراره بخونی
حالتتو درک میکنم
ی زمانی خودم هم بد مبتلا شده بودم
جوری که بیست دقیقه مداوم نمیتونستم پای کتاب بشینم
اما اینو بدون همین که بیست دقیقه بخونی، ربع ساعت استراحت کنی و دوباره بخونی باز هممم از نخوندن و کنار گذاشتنش بهتره
بنظر من تو درس میخونی اما چون ایده آل گرایی و با گذشته خودت رو مقایسه میکنی اصلا از خودت راضی نیستی
تو به هیچکس غیر از خودت نیاز نداری
سلام
به نظر من کل خوندن فقط رو شروعش میچرخه
منم یه زمان هایی صب پا میشم حوصله ندارم از دور کتاب رو ببینم
اما همین که نیم ساعت یا یک ساعت خودمو مجبور کنم بشینم پشت کتاب و به هدف بزرگی که پیشرومه فکر کنم باعت میشه بعد همون یک ساعت
فقط یک ساعت تشنه درس بشم و تا شب برم
یه جوریایی بعد یه ساعت موتور روشن میشه
فقط اون یک ساعت رو تحمل کن هر جوری شده
- قواعد بازی اینه ، میتونی تغییرشون بدی ؟
- نه
- پس خفه شو و بازی کن
یه سوال ؟تمام لحظه های بعدی زندگیت چقدر حسرت این روزات رو میخوری؟ چند بار دیگه تو این سن و سال هستی؟ چند بار دیگه توانایی های الانت رو داری؟ و اخرین و اساسی ترین سوال اینکه چه شغلی بهتر از رشته های تاپ تجربی میتونه ایندت رو تضمین کنه؟ فقط کاری کن حسرت نخوری که هیچی جبرانش نمیکنه. یه تصمیم واقعی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)