خانه شیمی

X
  • آخرین ارسالات انجمن

  •  

    صفحه 2 از 2 نخستنخست 12
    نمایش نتایج: از 16 به 23 از 23
    1. Top | #16
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      یخ*زدگی بدن در سرمای شدید

      یخ*زدگی در اغلب موارد به دنبال کاهش درجه حرارت محیط به کمتر از صفر درجه سانتی گراد (مثلاً در برف و بوران) اتفاق می افتد و معمولاً احتمال آسیب در نقاطی که دورتر از قلب هستند یا سطح بیشتری در معرض سرما دارند بیشتر است. انگشت*های پا و دست، گوش*ها و بینی از این گونه اندام*ها هستند.

      هنگام سرمای زیاد، رگ*ها در اندام*ها و پوست بدن انسان آغاز به تنگ شدن می*کنند. این سازوکاری است تا بدن گرمای کم*تری از دست بدهد.
      سرماهای شدید و طولانی باعث می*شود تا این تنگی رگ*ها باعث رسیدن کم خون به آن اندام یا پوست شود. سرمای زیاد و گردش خون پایین می*تواند باعث نابودی بافت شود.


      علائم یخ*زدگی

      * احساس سرما در ناحیه مربوطه که سپس به احساس درد تبدیل می شود.

      * کرخت شدن یا بی حس شدن ناحیه ی مربوطه

      * احساس مورمور یا سوزن سوزن شدن عضو درگیر

      * موضع درگیر در افراد دارای پوست روشن، به رنگ قرمز روشن یا صورتی و در افراد دارای پوست تیره، رنگ خاکستری به خود می گیرد و در نهایت قسمت سرمازده رنگ خود را از دست داده و به رنگ سفید تغییر رنگ می دهد.

      * بروز تاول و ورم

      * از دست دادن کامل حس، حتی در نواحی که قبلا دردناک بوده اند.

      * تبدیل پوست و اندام صدمه دیده به حالت چرمی شکل یا شبیه موم (زرد یا سفید رنگ )

      * در نهایت عضو صدمه دیده سفت و سخت می شود و در لمس شبیه چوب یا گوشت یخ زده خواهد شد.


      یخ*زدگی خطرناک است؟

      بله و باید فورا به صورت اورژانسی درمان شود، ولی روش ها و کمک های اولیه را باید خودتان هر چه سریع تر آغاز کنید.

      اگر درمان سریعا انجام شود، یخ*زدگی دوام چندانی نخواهد داشت، اما در موارد شدید امکان دارد به قانقاریا (سیاه شدن و مرگ بافت گرفتار) و قطع عضو منتهی شود.

      برای مشاهده تصاویر ابتدا باید عضو شوید
      عضويت / ورود


      چه کار باید کرد؟

      - فورا فرد یخ زده را از محیط سرد دور کنید.

      - در صورت امکان از شخص دیگری بخواهید پزشک را خبر کند.


      اگر تنها هستید انجام اقدامات و کمک های اولیه زیر نسبت به هر کار دیگری اولویت دارد:

      - فرد یخ زده را در پتو پیچانده و مایعات داغ به او بدهید تا بنوشد. اگر دست هایش آسیب دیده*اند، خودتان به او مایعات بنوشانید.

      - به مصدوم اجازه ندهید با پاهای یخ زده راه برود (بخصوص بعد از گرم شدن عضو).

      - زمانی که منطقه یخ زده صورتی رنگ شد، گرما دادن را متوقف کنید و دور آن گاز استریل، یا پنبه یا پارچه نرم پیچانده و فورا به اورژانس بروید.

      - اگر به مرکز درمانی نزدیک هستید یا احتمال یخ زدن دوباره وجود دارد ، سعی در گرم کردن عضو نکنید .

      - هر گونه لباس یا وسیله فشارنده (مثل انگشتر) که می تواند سبب اختلال در گردش خون شود را از بدن مصدوم خارج نمایید.

      - گرم کردن اغلب بین 20 تا 40 دقیقه طول می کشد و باید تا زمانی ادامه یابد که بافت نرم و انعطاف پذیر شود .

      - برای آسیب های گوش و صورت از پارچه های گرم و نمناک استفاده کنید و متناوبا آن را تعویض نمایید.

      - گرم کردن عضو یخ زده همراه با تحریک اعصاب و درد شدید می باشد. لذا بدین منظور می توانید از استامینوفن جهت کنترل درد استفاده کنید.


      چه کار نباید کرد؟

      از انجام کارهای زیر به شدت پرهیز کنید:

      - مالیدن یا ماساژ دادن عضو صدمه دیده

      - مالیدن برف بر روی عضو صدمه دیده

      - پاره کردن تاول های پوستی

      - از این وسایل برای گرم کردن عضو استفاده نکنید، مثل بطری آب داغ، اشعه ماورای بنفش، بخاری، رادیاتور، لوله بخاری یا شعله آتش، زیرا این روش ها دمای بیش از حد ایجاد کرده که قابل کنترل نبوده و موجب سوختگی پوست می شوند.

      - از آب گرم تر از 42 درجه سانتیگراد برای گرم کردن مصدوم استفاده نکنید، زیرا ممکن است موجب سوختگی شود.

      - اجازه کشیدن سیگار را به مصدوم ندهید، زیرا سیگار باعث تنگی عروق و اختلال در خونرسانی می گرد.

      - هر چه سریع تر شرایط ارجاع مصدوم به بیمارستان را فراهم آورید.


      ا اندکی تلخیص و تغییر از تبیان



    2. Top | #17
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      رفتن جسمي به داخل گوش، بيني و ....


      کودکان، اغلب اشيايي را داخل دهان، چشم، بيني يا گوش خود مي*کنند. اين اشيا شامل حبوبات، ذرات پلاستيک يا اسباب بازي*هاي ريز و کوچک است. گاهي اوقات هم به طور اتفاقي حشره يا جسمي منتشره در هوا؛ وارد اين منافذ مي*شود.
      در چنين مواردي توصيه مي*شود با دقت و خونسردي وارد عمل شويد و با استفاده از راهنمايي هاي زير به آن ها کمک کنيد.
      جسم خارجي در گوش

      يکي از شايع*ترين مناطق بدن که مي*تواند محل ورود اجسام خارجي باشد، گوش است. کودکان علاقه فراواني دارند که با اجسام ريز و کوچک بازي کنند و آن ها را به داخل گوش خود فرو کنند. دانستن برخي نکات مي*تواند به ما در مواجهه با چنين مواردي کمک کند:
      * سعي نکنيد با فرو کردن گوش پاک*کن، چوب کبريت يا هر چيز ديگري در گوش، جسم خارجي را بيرون آوريد. اين کار خطر هل دادن شي ء به عمق گوش و صدمه زدن به ساختارهاي آسيب*پذير گوش مياني را افزايش مي*دهد.
      * اگر جسم مورد نظر به خوبي ديده مي*شود و* قابل انعطاف است، مي*توانيد به راحتي آن را با موچين بگيريد و خيلي آرام بيرون آوريد.
      * اگر آن چه در گوش فرو رفته، حشره نيست، سعي کنيد از نيروي جاذبه براي خارج کردن آن استفاده کنيد. براي اين کار سر را به سمت گوشي که جسم در آن فرو رفته، خم کنيد.
      * اگر حشره*اي داخل گوش رفته،* سر فرد را به گونه*اي بچرخانيد که گوش آسيب ديده به سمت بالا قرار گيرد، سپس مقدار کمي روغن معدني يا روغن زيتون داخل گوش بريزيد.
      هنگام ريختن روغن، مي*توان مسير حرکت روغن را با مستقيم کردن مجراي گوش هموارتر ساخت. براي اين کار لاله گوش را به سمت بالا و عقب بکشيد. حشره خفه مي شود و در روغن شناور مي*ماند.
      * از روغن به جز براي خارج کردن حشرات، استفاده نکنيد. در صورتي که هر گونه نشانه*اي دال بر پارگي گوش مانند درد يا خون*ريزي يا خروج ترشحاتي از گوش وجود داشت، از اين روش استفاده نکنيد.
      * اگر با استفاده از اين روش ها نتوانستيد جسم خارجي را خارج کنيد و کودک همچنان از درد گوش و کاهش شنوايي يا احساس گير کردن چيزي در گوش شکايت داشت، او را به سرعت به پزشک برسانيد.
      جسم خارجي در بيني

      بيني يکي از موارد شايعي است که احتمال گير افتادن اجسام خارجي در آن وجود دارد. همچنين کودکان علاقه دارند که اجسام و اسباب*بازي*هاي کوچک خود،* تيله، حبه قند و... را در بيني خود فرو کنند. اما اگر با چنين مواردي روبرو شديد، چه اقداماتي بايد انجام دهيد:
      * به فردي که جسم خارجي داخل بيني*اش رفته، بگوييد تا بيرون آمدن جسم از بيني*اش، از طريق دهان نفس بکشد.* اين کار از ورود جسم خارجي به ريه*ها جلوگيري مي*کند.
      * سعي نکنيد جسم خارجي را با گوش پاک کن، چوب کبريت يا هر ابزار ديگري خارج کنيد، زيرا اين کارها موجب مي*شود جسم خارجي بيشتر به عمق بيني فرو رود.
      * اگر جسم خارجي به طور کامل قابل رويت و انعطاف*پذير است، مي*توانيد آن را به راحتي با موچين بگيريد و خيلي آرام اقدام به درآوردن آن کنيد.
      * براي بيرون راندن جسم خارجي از بيني، به کودک بگوييد آرام فين کند. به او تاکيد کنيد که خيلي محکم يا پي در پي، فين نکند. در بچه*هاي کوچک که قادر به چنين کاري نيستند، شما مي*توانيد اين کار را خودتان انجام دهيدو به اين صورت که با يک دست سوراخ باز بيني او را فشار داده و هم*زمان به آرامي در دهان او يک بار فوت کنيد.
      * اگر با اين روش ها جسم از بيني فرد خارج نشد، توصيه مي*شود به نخستين مرکز درماني مراجعه کنيد.
      جسم خارجي در چشم

      چشم اغلب خودش آلودگي*هاي ريزي مانند ذرات غبار را با ترشح اشک و پلک زدن پاک مي*کند، اما اگر ذره*اي داخل چشم کودکتان رفته که با اشک ريزش و پلک زدن بيرون نمي*آيد، بايد به سرعت به چشم پزشک مراجعه کنيد تا خطر آسيب رسيدن به چشم در اثر خاراندن، عفونت يا احيانا مواجهه با مواد شيميايي تا حدود زيادي از بين برود.
      اگر آشغالي وارد چشم شما يا کودکتان شده و کسي هم دم دست نيست که کمک*تان کند، با کمک روش زير سعي کنيد آشغال را با آب تميز از چشم خارج کنيد. فنجان يا ليوان را با آب تميز پر کنيد. لبه اين فنجان يا ليوان را روي استخوان زير حدقه چشم قرار دهيد و بدون اين که چشم را ببنديد، آب را داخل چشم بريزيد(مي توانيد داخل آب پلک بزنيد).
      اگر هنوز چشم*تان درد مي*کند و قرمز است، با اينکه فکر مي*کنيد آلودگي از آن خارج شده، چند بار ديگر چشم را بشوييد. اگر جسم خارجي با وجود شستشوي چشم خارج نشد، به پزشک مراجعه کنيد.
      تميز کردن چشم ديگران

      * براي تميز کردن چشم ديگران و پيش از معاينه چشم،* دستان خود را بشوييد و شخص را زير يک چراغ پر نور بنشانيد.
      * محل آشغال را در چشم فرد مشخص کنيد. براي معاينه چشم، خيلي آرام پلک تحتاني را پايين بکشيد و به فرد بگوييد تا بالا را نگاه کند. سپس همين کار را با پلک بالا انجام دهيد و اين بار به او بگوييد پايين را نگاه کند.
      * اگر به نظر مي*رسد جسم خارجي در کره چشم فرو رفته، چشم را با يک نرم*پوش استريل(در صورت امکان با پارچه*اي تميز) بپوشانيد و سعي نکنيد جسم خارجي را درآوريد، بلکه به نزديک*ترين مرکز درماني برويد.
      * چنانچه جسم خارجي بزرگ است و بستن چشم را با مشکل روبرو مي*سازد، چشم را با يک فنجان کاغذي پوشانده و با چسب به صورت و پيشاني بچسبانيد و به چشم*پزشک مراجعه کنيد.
      * اگر جسم خارجي روي لايه اشک يا سطح چشم شناور است، سعي کنيد با شستشو يا با دست آن را برداريد. براي اين کار پلک بالا يا پايين را باز نگه داريد و* با کمک يک گوش پاک کن تميز و مرطوب يا گوشه يک دستمال تميز، جسم خارجي را درآوريد.
      اما اگر قادر نيستيد به راحتي آن را درآوريد، هر دو چشم را با يک پارچه نرم بپوشانيد و به نزديک *ترين مرکز درماني مراجعه کنيد.
      * اگر موفق شديد جسم خارجي را درآوريد، چشم را با محلول شستشوي چشم و با آب تميز شستشو دهيد.
      * در صورت تداوم درد، قرمزي يا مشکل بينايي از اورژانس تقاضاي کمک کنيد.
      جسم خارجي در راه هوايي

      گاهي جسمي که به طور تصادفي استنشاق مي*شود، در ناي يا ريه*ها گير مي*افتد. اگر اين جسم موجب قطع تنفس شد، براي بيرون راندن آن از روشي به نام "مانور هايمليش"(Heimlich Maneuver) استفاده کنيد و اگر اين روش موثر نبود، از اورژانس تقاضاي کمک کنيد.



      مانور هايمليش براي درآوردن جسم از گلوي فردِ در حال خفه شدن است، به اين ترتيب که فرد را از پشت بغل مي کنيم و با مشت کردن دست ها، سريعا به قسمت بالايي شکم او فشار مي آوريم(مانند تصوير بالا).
      در برخي از موارد، جسمي که در ناي يا ريه گير افتاده، مانع از تنفس نمي*شود، اما سلامت فرد را در معرض خطر قرار مي*دهد، بنابراين اين موضوع را به پزشک اطلاع دهيد.
      جسم خارجي در لوله گوارش

      گاهي بچه*ها اشيايي مانند سکه، گيره،* دکمه، هسته ميوه و اسباب بازي*هاي کوچک را مي*بلعند. اين اشيا بدون هيچ مشکلي از لوله گوارش عبور مي*کنند، اما گاهي ممکن است گير بيفتند. در صورت بروز علايم و نشانه*هاي زير از اورژانس تقاضاي کمک کنيد:
      • اشکال در بلع
      • بيرون دادن و جاري شدن بزاق
      • شکم درد يا استفراغ
      دکتر سيد حميد حسيني

    3. Top | #18
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      اقدامات لازم هنگام تماس چشم با موادشیمیایی

      لوله بازکن، گاز پاک کن، جوهرنمک و سفید کننده ها ،و موادشیمیایی کارخانه ای خطرناکی که کارگر ها مدام درمعرض آنان قرار دارند در صورت تماس با چشم سوختگی شیمیایی چشم را در کمترین زمان ایجادمیکنند ؛درد زیادی دارد و آسیب شدیدی ایجاد می کند.
      یک فوق تخصص جراحی ترمیمی چشم شست‌و‌شوی ممتد و فوری چشم با آب پس از تماس با مواد شیمیایی را بهترین راه برای پیشگیری از آسیب‌های دائمی بافت چشم معرفی کرد.
      به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، محسن بهمنی کشکولی، فوق تخصص جراحی ترمیمی چشم درباره تأثیر مواد شیمیایی در چشم گفت: اولین اقدام پس از تماس مستقیم چشم با مواد شیمیایی، شست‌و‌شوی چشم با اولین مایع در دسترس حتی مایع دستشویی است بدین شکل که چشم را در مدت زمان طولانی یعنی نیم ساعت تا یک ساعت به طور مرتب با آب یا هر مایع در دسترس بشویند تا مواد شیمیایی رقیق شده و از چشم خارج شود و سپس به چشم پزشک مراجعه کرد.
      وی درباره نقش بازها و اسیدها بر وارد کردن آسیب به چشم گفت: آسیب‌های واردشده به چشم توسط بازها بسیار از اسیدها و شدیدتر است زیرا خاصیت نفوذی بیشتری دارد و با نفوذ به لایه‌های عمقی چشم، چشم را از عمق دچار آسیب می‌کند ولی در مقابل اسید تمایل به تخریب سطح چشم دارد و سطح چشم را متأثر می‌کند.
      فوق تخصص جراحی ترمیمی چشم درباره تأثیر بخارهای متصاعد از مواد شوینده و شیمیایی بر چشم گفت: مواد شیمیایی و شوینده‌ها بخارهایی از خود متصاعد می‌کنند که تماس با این بخارهای متصاعد شده بیشتر چشم را تحریک می‌کند که به ریزش اشک از چشم، سرخی چشم و سوزش چشم منجر می‌شود و بیشتر اشکالات تنفسی ایجاد می‌کند.
      بهمنی کشکولی افزود: بخارهای متصاعد از مواد شوینده و شیمیایی زمانی می‌تواند به چشم صدمه بزند که مدت زمان حضور در محل تصاعد این بخارها طولانی باشد ضمن اینکه عوارض ناشی از این بخارها در چشم مانند ریزش اشک چشم، سرخی چشم و سوزش چشم باعث می‌شود فرد از محیط مورد نظر خارج شود پس صدمه جدی نمی‌بیند.
      وی درباره آسیب ناشی از نور خورشید بر چشم نیز گفت: نقش مستقیم نور خورشید در ایجاد سرطان‌هایی در سطح چشم، بیماری‌های استحاله شبکیه و ایجاد ناخنک و سرطان های پوست به خصوص پوست صورت و بالاخص پوست نازک اطراف چشمان نقش مهمی را بازی می‌کند؛ بنابراین به همه افراد توصیه می‌شود حتماً از عینک آفتابی استفاده کنند زیرا چین و چروک و سرطان چشمی و پوستی را کاهش می‌دهد.
      فوق تخصص جراحی ترمیمی چشم خاطرنشان کرد: نور باعث می‌شود که سلول های طبیعی چشم از رشد طبیعی خارج شوند و وارد پروسه غیر طبیعی شوند که همان سلول های نابجا یا سرطانی شوند.
      بهمنی کشکولی افزود: بنابراین ۲ عامل پیشگیری کننده به خصوص در فصل تابستان برای افراد جامعه به خصوص کسانی که در محیط خارج هستند استفاده از کرم‌های ضد آفتاب و عینک آفتابی است.

    4. Top | #19
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      چگونه زخم را پانسمان کنیم؟


      آیا تا به حال یک زخم باز را دیده‌اید؟ زخم باز یک جراحت در سطح پوست است که باعث نمایان شدن قسمت‌های زیر پوست شده و معمولا موجب خونریزی خارجی می‌شود. این نوع زخم‌ها در هر وسعتی به سرعت عفونی شده و میکروب‌ها می‌توانند سریع به لایه‌های عمقی‌تر پوست گسترش یافته و وارد گره‌های لنفاوی شده و از این مسیر تا سراسر بدن گسترش یابند. بنابراین روی تمام زخم‌ها باید به درستی تمیز و پوشیده شود و پوشش آن نیز ثابت گردد.



      پوشاندن صحیح زخم به کنترل خونریزی، جلوگیری از آلودگی و جذب خون و ترشحات زخم کمک می‌کند و موجب التیام سریع زخم می‌شود.
      آیا می‌دانید زخم‌های باز انواع مختلفی دارند و تشخیص نوع آن‌ها در ارائه کمک‌های اولیه مناسب بسیار موثر است؟

      انواع زخم باز
      خراشیدگی یا ساییدگی: این زخم در اثر ساییده شدن لایه فوقانی پوست ایجاد می‌شود. به دلیل آن‌که بیشتر اعصاب این لایه آسیب می‌بینند، زخم دردناک، ولی خونریزی قابل توجه نیست. خراشیدگی اگر وسیع باشد یا ذرات خاک یا اجسام خارجی در آن فرورفته باشد، می‌تواند جدی و خطرناک باشد.
      اقدامات: چنانچه جسم خارجی به طور سطحی در پوست فرورفته است، آن را به آرامی با آب و صابون بشویید و زخم را با بتادین، ضدعفونی و پانسمان کنید.

      بریدگی: زخمی است که لبه‌های صاف داشته و شبیه بریدگی جراحی یا بریدگی با لبه کاغذ است. این زخم، سوزش زیادی داشته و شدت خونریزی در این نوع زخم، بسته به عمق بریدگی، محل و اندازه زخم متفاوت است.

      پاره‌شدگی: زخمی است عمیق که دارای لبه‌های ناصاف بوده و در اثر اجسام تیزی مانند شیشه ایجاد می‌شود. در این جراحت، بافت‌های زیرین پوست آسیب دیده و احتمال خونریزی شدید زیاد است.
      اقدامات: در بریدگی و پاره‌شدگی اولویت با کنترل خونریزی به وسیله فشار مستقیم است. لبه‌های زخم را به هم نزدیک کنید. عضو را بی‌حرکت و کمی بالاتر از سطح قلب قرار داده تا از درد و خونریزی آن کاسته شود. چنانچه جسم خارجی در زخم باقی مانده آن را خارج نکنید. زخم را ضدعفونی و پانسمان کنید و مصدوم را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برسانید.
      برای آن‌که خود را از بیماری‌های احتمالی دور کنید، در هنگام تماس با خون، از دستکش معاینه یا یک کیسه پلاستیک استفاده کنید


      کنده‌شدگی: زخمی است که قسمتی از پوست یا عضله از بدن جدا یا آویخته شود. اقدامات: سطح زخم را تمیز و جلوی خونریزی را بگیرید. اگر قسمتی از پوست یا عضله آویزان شده آن را در محل اولیه خود قرار دهید و روی آن را ببندید و بلافاصله مصدوم را به مرکز درمانی برسانید.

      سوراخ‌شدگی: زخمی عمیق که در اثر وارد شدن یک جسم نوک تیز ایجاد می‌شود. این جراحت همیشه باعث خونریزی شدید نمی‌شود، ولی در سوراخ‌شدگی‌های شکم و قفسه سینه ،احتمال خونریزی‌های شدید و مرگ زیاد است.
      اقدامات: ابتدا اجازه دهید چند لحظه‌ای خونریزی جریان یابد تا میکروب‌های داخل زخم به همراه خون خارج شوند. محل زخم را ضدعفونی کنید و در صورتی که جسم خارجی در آن فرورفته است، آن را خارج نکنید، چرا که با خروج جسم بر شدت خونریزی افزوده می‌شود. بنابراین جسم را با پانسمان ثابت کنید و مصدوم را به بیمارستان منتقل کنید.

      قطع عضو: این جراحت شدیدترین نوع زخم‌های خونریزی دهنده است و اغلب به دلیل یک جسم برنده صنعتی آلوده اتفاق می‌افتد.
      اقدامات: خونریزی را با وارد کردن فشار مستقیم و بالا نگه داشتن عضو متوقف کنید. برای مراقبت از عضو قطع شده، آن را در یک گاز استریل یا دستمال تمیز بپیچانید و بعد درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و سر آن را محکم گره بزنید. سپس کیسه حاوی عضو قطع شده را داخل یک کیسه یخ قرار دهید. کیسه حامل عضو و مصدوم را به بیمارستان انتقال دهید.


      روش صحیح پانسمان زخم باز
      1 ـ برای مهار بهتر خونریزی، لبه‌های زخم را به هم نزدیک کرده و با یک گاز استریل یا دستمال تمیز، خونریزی را به وسیله فشار دادن کنترل کنید.

      2 ـ وقتی خونریزی کنترل شد، اطراف زخم را با پنبه آغشته به محلول ضدعفونی‌کننده از داخل به خارج تمیز کنید. عکس این کار و حرکت رفت و برگشت پنبه روی زخم موجب می‌شود که آلودگی اطراف زخم به داخل آن نفوذ و زخم را عفونی کند.

      3 ـ پس از استریل کامل زخم، یک قطعه گاز استریل روی زخم بگذارید، به طوری که روی زخم و اطراف آن را کاملا بپوشاند. پانسمان را دقیقا روی زخم قرار دهید و هرگز آن را جابه‌جا نکنید. در صورت جابه‌جا شدن پانسمان آن را عوض کنید. حرکت پانسمان می‌تواند میکروب‌های سطح پوست را به سمت زخم هدایت کند.

      4 ـ در صورتی که خون به پانسمان نفوذ کرد، هرگز پوشش روی زخم را برندارید. برای بند آوردن خونریزی، گاز یا دستمال بیشتری روی پوشش قبلی زخم قرار دهید.

      5 ـ گاز استریل را در 4 طرف با چسب روی پوست ثابت و سپس بانداژ کنید.

      توصیه‌هایی درباره پانسمان زخم
      - بتادین با نام (پوویدون آیوداین)‌ یک محلول میکروب‌کش قوی بوده و می‌تواند تمام انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌ها را نابود سازد. نکته بسیار مهم آن که این محلول تا زمانی که روی پوست خشک نشود، هیچ اثری ندارد.

      - از نفوذ بتادین به داخل زخم باز خودداری کنید، چراکه به دلیل داشتن املاح ید ممکن است موجب حساسیت در افراد شود.

      - برای پوشاندن زخم از پنبه استفاده نکنید، چراکه اغلب پنبه‌ها غیراستریل هستند.

      - بدون نظر پزشک از پماد آنتی‌بیوتیک استفاده نکنید، چراکه پماد جلوی خون‌گیری بافت اطراف زخم را گرفته و ترمیم را به تعویق می‌اندازد.

      - در صوتی که زخم عمیق، خونریزی شدید و دو لبه زخم به‌هم نمی‌رسند، برای بخیه زدن به بیمارستان مراجعه کنید.

      - تعویض پانسمان را هر روز و اگر مرطوب یا کثیف شد، زودتر انجام دهید.

      - از کندن دلمه زخم اجتناب کنید، چراکه ترمیم را مختل می‌کند و خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

      - اگر محلول ضدعفونی‌کننده در دسترس نبود، برای تمیزکردن زخم از آب و صابون استفاده کنید.

      عسل، ماده مناسبی برای بهبود و پانسمان زخم‌ها است
      استفاده از عسل در پانسمان زخم‌ها باعث از بین بردن بوی بد زخم شده و در هنگام تعویض پانسمان نیز به زخم نچسبیده و درد کمتری را برای بیماران ایجاد می‌کند. همچنین ریختن عسل روی زخمی که خونریزی دارد، باعث بند آمدن سریع خون‌ریزی می‌شود.
      به این ترتیب، عسل ماده مناسبی جهت مراقبت و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید.

      بر اساس تحقیقاتی که در کشور نیوزلند انجام گرفت، عسل خاصیت ضدباکتری و ضد قارچ داشته و برای درمان زخم‌های پوستی، زخم‌های دیابتیک، سوختگی‌ها، جوش، آکنه، زخم‌های فشاری، ترک‌های پوستی، اگزما، زخم‌های گوارشی و زخم‌های ناشی از هلیکوباکترپیلوری مفید است.
      از عسل می‌توان برای درمان درد گلو، سرماخوردگی و شست و شوی دهان و گلو نیز استفاده کرد.

      برای التیام هر چه سریع‌تر زخم نیاز به یک محیط مرطوب است و از آنجا که در محیط مرطوب، باکتری‌ها فعالیت بیشتری دارند، عسل نیز می‌تواند یک محیط مرطوب عاری از میکروب را برای ترمیم بدون عارضه زخم فراهم کند.

      عسل به علت داشتن هیدروژن پراکسید، خاصیت آنتی باکتریال داشته و باعث تمیز کردن زخم از میکروب‌ها می‌شود. عسل به علت از بین بردن سریع باکتری‌ها، از تولید آمونیاک در زخم جلوگیری کرده و بوی بد از زخم متساعد نمی‌شود. همچنین هنگام تعویض پانسمان به علت این که عسل محیط مرطوب ایجاد کرده، پانسمان به زخم نمی‌چسبد و درد کمتری برای بیماران ایجاد می‌کند.

      عسل باعث ترمیم زخم‌ها می‌شود، بدون این که جای زخم و بافت اضافی ایجاد شود. همچنین کمتر نیاز به عمل جراحی گرفت (پیوند) دارد. در نتیجه عسل ماده مراقبتی مناسبی در ترمیم و پانسمان زخم‌ها به شمار می‌آید.

      بخش سلامت تبیان

    5. Top | #20
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      عقرب زدگی



      آیا تا به حال در سفر به برخی از شهرهای جنوبی یا کویری کشور عقرب را دیده‌اید؟ آیا می‌دانید که اغلب عقرب‌ها سمی مهلک دارند و می‌توانند بوسیله گزش، یک کودک یا فرد بالغ را به راحتی از پا ‌درآورند؟
      عقرب‌ها از جمله جانورانی هستند که اگر وارد حریم آنها شویم، برای دفاع از خود اقدام به گزش می‌کنند.
      این موجودات گزنده بیشتر در مناطق گرم ایران مانند خوزستان، ‌کاشان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان دیده می‌شوند.
      90 درصد مرگ و میر ناشی از گزش عقرب در کودکان گزارش شده است.
      عقرب‌ها دمی بلند دارند که به طرف بالا تاب خورده و در انتهای آن یک نیش زهرآلود وجود دارد.
      خطرناک ‌ترین عقرب نوع زرد آن موسوم به عقرب زرد است. بدنی باریک و ظریف، دمی بلند و رنگی زرد دارد.
      چون عقرب‌ها روز به استراحت و شب‌ها به شکار می‌پردازند، اغلب کسانی که در شب کار می‌کنند، بیشتر در معرض نیش عقرب هستند.

      علائم و نشانه‌های عقرب‌زدگی
      محل گزش عقرب بر خلاف مار، یک نقطه است. شایع‌ترین نشانه عقرب‌زدگی درد سوزاننده آنی، تورم در حال پیشرفت، تغییر رنگ در محل گزش و در مراحل بعدی تهوع و استفراغ، آبریزش از دهان، بی‌قراری و اضطراب، تشنج، بی‌حسی، گزگز انگشتان، بی‌اختیاری ادرار و مدفوع و اختلال هوشیاری است.

      معمولا سم عقرب زرد در محل گزش باعث زخم ، تاول و التهاب شدید می گردد که شبیه سوختگی درجه 3 است. این زخم به راحتی قابل ترمیم نیست و اگر فرد آسیب‌دیده تحت مداوا قرار نگیرد، این سم می‌تواند موجب تخریب خون، نارسایی کلیه ، مشکلات روانی و مرگ شود.

      فردی که دچار گزش با عقرب زرد می‌شود، لازم است ضمن تزریق پادزهر، خون وی نیز تعویض شود که در خیلی موارد مؤثر واقع نشده و منجر به مرگ می‌شود.
      امروزه پادزهر سم عقرب زرد کیفیت لازم را برای کاهش اثرات مهلک سم این عقرب ندارد و استفاده زیاد از حد آن نیز می‌تواند در مفاصل فرد آسیب دیده رسوب نماید و دردهای مفصلی را ایجاد کند.
      البته اخیرا محققان ایرانی توانسته‌اند از زهر عقرب زرد، پادزهری تولید نمایند تا با تزریق آن به فرد آسیب‌دیده، علاوه بر درمان وی، مانع گسترش عوارض مربوط به گزش شوند.

      توصیه‌ ها
      هنگامی که به شهرهای کویری و جنوبی به ویژه خوزستان سفر می‌کنید، از افراد بومی منطقه بخواهید تا برای دوری و پیشگیری از گزیدگی عقرب‌ها به شما کمک کنند.
      هرگز پابرهنه روی زمین راه نروید و لباس‌های پوشیده و آستین بلند بپوشید.
      کودکان به دلیل سیستم ایمنی ضعیف‌تر در مقایسه با بزرگسالان زودتر به سم عقرب واکنش نشان می‌دهند، بنابراین کودکان خود را هنگام بازی در سفر کنترل کنید.

      توجه:
      اگر عقرب شما را نیش زد، خونسردی خود را حفظ کنید.
      به آرامی محل گزش را با آب و صابون بشویید یا با الکل **** دهید.
      عضو آسیب‌دیده را به دلیل جلوگیری از گسترش سم به سمت قلب، در سطحی پایین‌تر از سطح قلب قرار دهید و فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
      فاخره بهبهانی – جام ‌جم آنلاین

    6. Top | #21
      کاربر نیمه فعال

      Maghror
      نمایش مشخصات
      كمكهاي اوليه عبارتند از اقدامات با درمانهاي ساده و فوري كه بلافاصله پس از بروز يك سانحه براي افراد آسيب ديده انجام مي شوند و يا آنكه براي بيماراني كه به سرعت بدحال شده اند ، قبل از رسيدن آمبو لانس ،پزشك و يا افرادي كه در زمينه امداد گري صلاحيت لازم را دارا مي‏باشند ارائه مي گردند...

      مواد و اقلام مورد نياز براي كمك هاي اوليه

      اين گونه وسايل معمولا" در جعبه هاي مخصوص كمك هاي اوليه و يا انواع مناسب ديگري از بسته بندي ها ، در كنار يكديگر نگهداري مي شوند.كيف كمك‏هاي اوليه بايد در اماكن ورزشي ،كارگاهها، ادارات،اماكن تفريحي و در خانه و اتومبيل شخصي نيز وجود داشته باشد. محتويات بسته هاي كمكهاي اوليه بايد بر طبق ضوابط ايمني اماكن شغلي و يا تفريحي تهيه و تنظيم شده باشند. همچنين اين جعبه ها بايد به وضوح علامت گذاري شده و به سهولت در دسترس باشد. بهتر است شما نيز اينگونه استانداردها را در تهيه و تنظيم جعبه هاي شخصي خود ، مثلا در منزل ، در نظر داشته باشيد، البته در صورت تمايل مي توانيد برخي اقلام اضافي احتمالي نيز به آن بيافزاييد . الف : اقلام پايه اي ( ضروري)
      - جعبه اي كه بايد ضد آب بوده و به سهولت و به وضوح قابل شناسايي و در دسترس باشد . - بيست عدد پوشش چسب دار به اندازه هاي معين شده ( اين پوشش ها براي جراحات كوچك و يا سطحي به كار مي روند و انواع ضد آب آنها ، در مورد زخمهاي دستها بهترين انتخاب مي باشند) - پوششهاي استريل در اندازه هاي متوسط ( شش عدد) ، بزرگ ( دو عدد) و بسيار بزرگ ( دو عدد) - دو عدد پد استريل چشمي - شش عدد بانداژ سه گوش - شش عدد سنجاق ايمني ( سنجاق قفلي). گيره ها و سنجاقها براي تثبيت بانداژ به كار مي روند. - دستكشهاي استريل و يك بار مصرف
      ب : اقلام مفيد اضافي ( اضافه بر استاندارد ضروري) - بانداژ لوله اي : اين بانداژها در اشكال ويژه اي براي انگشتان و در مفاصل مورد استفاده قرار مي‏گيرد. - بانداژ نواري : براي تثبيت موقعيت و حمايت از مفاصل ، ثابت يا محكم كردن پوششها ، محدود ساختن حركات ، حفظ و اعمال فشار روي پوششها و نيز كاهش تورم مي توان از بانداژ نواري استفاده نمود. - پوششها يا پدهاي كتاني ( هرگز اين پدها را مستقيما روي زخم بكار نبريد ، آنها به عنوان پوشش جذب كننده بيروني و يا بالشتك محافظ مثلا بين زانوها بكار برده شوند. - تب سنج - محلولهاي پاك كننده زخم از نوع غير الكلي ( مي توانيد پوست اطراف زخمهاي كوچك و يا دستهاي خودتان را اگر آب و صابون در دسترس نداريد، به كمك آنها تميز كنيد ). - نوار چسب ( چسبهاي نواري شكل) - مداد ، دفترچه يادداشت ، انواع اتيكت يا برچسب .(از مداد و دفترچه يادداشت براي ثبت جزئيات واقعه و مشاهدات خود در زمان اقدامات درماني مي‏توانيد استفاده نمائيد . برچسبها هم در علامت گذاري مصدومين در سوانح وسيع كاربرد دارند )
      - ماسكهاي محافظت كننده صورت از نوع پلاستيكي يا كاغذي .( اين ماسكها در موقع انجام تنفس مصنوعي مي تواند از انتقال عفونت به شما پيشگيري كند .) - قيچي ، انبرك موچين(داراي انتها ها يا نوكهاي كند) - در مورد فعاليتهاي برون شهري : پتو ، كيسه خواب ، چراغ قوه و سوت
      آن قدر براي ديگران خوب باش که بزرگترين تنبيهت براي ديگران گرفتن
      خودت
      از آن ها باشد .

    7. Top | #22
      کاربر باسابقه

      bache-mosbat
      نمایش مشخصات
      اوووووووووووووووووووووووو ووووه سال 91....
      عتیقه شده این تاپیک....
      ولی استفاده کردم سر اون عقربش...ن که اینجا عقرب زیاده
      ادمینستور کانال جهادی پیوند در پیام رسان سروش با لینک http://sapp.ir/ap_peyvand

      فعال عرصه ی رسانه

      مدرس سواد فضای مجازی

    8. Top | #23
      همکار سابق انجمن
      کاربر باسابقه

      نمایش مشخصات
      اشتباهات کمک های اولیه اورژانسی؛
      هرگز روی زخم ها بتادین نریزید

      متاسفانه بسیاری از افراد به هنگام بروز حوادث و بیماری‌ها دچار وحشت شده و از سر دلسوزی دست به اقدامات جبران ناپذیر می‌زنند.
      به گزارش خبرنگار کلینیکگروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران؛ متاسفانه بسیاری از افراد در ارتباط با کمک‌های اولیه اطلاعات چندانی نداشته و همواره به هنگام وقوع حوادث اقدامات اولیه را نادرست انجام داده و با مشکلات خطرناکی روبرو می‌شوند.

      حتی گاهی دیده شده است که افراد تحصیل کرده در شرایط اضطراری خطرناک عمل می‌کند.
      در اینجا به چند نمونه از بزرگترین اشتباهات روزمره اشاره می‌شود که نشان می‌دهد به وسیله‌ راهکارهایی چگونه می‌توان آنها را مدیریت کرد.


      اشتباه اول: ضد عفونی کردن خراشیدگی‌ها به وسیله هیدروژن پراکسید، الکل، ید و یا بتادین
      اینکه زخم‌های تازه را ضد عفونی کنید، یک راه بسیار هوشمندانه است اما انتخاب ماده ضد عفونین کننده بسیار اهمیت دارد، اگرچه هیدروژن پراکسید ساختار از بین برنده جرم‌ها را دارد، اما استفاده از این ماده باعث می‌شود تا سلولهای پوستی را که مسئول بهبودی زخم‌ها هستند را از بین ببرد ضد عفونی با الکل نیز باعث سوزش شده و قادر است بافت سالم را از بین ببرد.


      بهترین راه برای ضد عفونی کردن زخم‌ها این است که محل جراحت را زیر آب نگه داشته و شستشو داد پس از گرگرفتگی زخم می‌توانید از کمی آنتی بیوتیک مانند باسیترالین استفاده کنید.


      اشتباه دوم: برای توقف خون‌ریزی بینی سر را به عقب کج کردن
      این امری طبیعی است که افراد به هنگام خون‌ریزی بینی بسیار وحشت‌زده شده و سر خود را به عقب کج می‌کنند. اما بهتر است بدانید که با این کار نه تنها باعث توقف خون‌ریزی نشده بلکه حجم بالایی از خون را وارد گلوی خود می‌کنید.


      بهترین و سریع‌ترین راه بند آوردن خون‌ریزی این است که سر را به حالت عمود نگه دارید چرا که با این کار فشار رگ‌های خونی کاهش می‌یابد. همچنین می‌توانید هر دو سوراخ بینی را شسته و به مدت 15 دقیقه به وسیله دستتان بسته نگه دارید اگر شدت خون‌ریزی افزایش داشت می توانید زمان نگه داری بینی را طولانی کنید.


      اشتباه سوم: نجات مصدومین تصادف

      یکی از آسیب‌های خطر آفرین به هنگام تصادف نجات مصدومین توسط مردم عادی است که باعث آسیبهای جبران ناپذیری به ناحیه گردن و ستون فقرات می‌شود.به خصوص پس از تصادفات وسایل نقلیه که منجر به فلج شدن افراد می‌شود.

      بهتر است در این مواقع سریعا با امداد تماس گرفته و مطمئن شوید که راه تنفسی فرد مصدوم دچار مشکل نشده باشد.

      همچنین لازم است از تکان دادن فرد مصدوم خود داری کرده و تا رسیدن آمبولانس صبر کنید.

    صفحه 2 از 2 نخستنخست 12

    افراد آنلاین در تاپیک

    کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

    در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)

    کلمات کلیدی این موضوع




    آخرین مطالب سایت کنکور

  • تبلیغات متنی انجمن