سلام
ب جهت انگیزه دادن و ایجاد حس خوب
اگه شما هم خودتون کسی رو دیدین که دیر شروع کرد برای کنکور ولی موفق شد تعریف کنید لطفا
من خودم خیلیا رو شنیدم مثل آقای مصطفی چرخاب که تو نت فیلم صحبتاشون هم هست و یا آقای محمد فاضلی و سامان تارم و ...
اما کسی که ب شخصه خودم دیدم ایشون کنکوری سال ۹۵ بودن و من بعد اعلام نتایج همون سال دیدمشون و الان حرفاشون دقیق یادم نیست اما خب یادمه رتبه دو رقمی (۴۶ یا ۴۸ رشته تجربی)شده بودن طبق گفته خودشون از آبان با روزی ۳ ساعت شروع کردن و تو کوچه شون همیشه سر و صدای بازی کردن بچه ها بوده
میگفت دو هفته هم کلا نخوندم از آبان تا کنکور رو ۹ ماه هم که در نظر بگیری روزی سه ساعت یعنی کلا ۸۱۰ ساعت درس خوندن
یعنی یکی ۱۵۰ روز ۶ ساعت بخونه میشه ۹۰۰ ساعت و صد ساعت بیشتر از ایشون
البته که میدونم موفقیت ب ساعات درس خوندن نیست ب کیفیتشه ولی
میخوام بگم موفقیت محدود ب زمان نیست خود ایشون هم تعریف میکرد که دوستایی داشته که خیلی زودتر از اون شروع کردن و روزی ۱۴ ساعت مطالعه داشتن اما رتبه هاشون ب خوبی ایشون نشد و قبول نشدن (البته ایشون پایه قوی داشتن چون دبیرای خیلی خوبی داشتن ولی خب دوستان شون هم تو همون شرایط(از نظر مدرسه و دبیر ها منظورمه) درس خوندن )
ب نظرم اشتباهه بیان اینکه هرکی مثلا ۱ سال بخونه حتما قبوله اونی که ۶ ماه بخونه نه اون قبول نمیشه کی تعیین کرده که زمان لازم موفقیت کنکور ۱ سال و یا دوسال و ... است ؟!
اصلا این قانون ها رو کی تعیین میکنه؟خودانسان و در واقع آدم ها باور میکنن که نه چیزی غیر اون چیز گفته شده ممکن نیست! ب نظرم بعضی از افراد ب باورشون میبازن!
بذارین ی داستانی رو که حقیقته براتون تعریف کنم ممکنه شنیده باشید البته ...
داستان آقای راجر بانیستر
سال ها قبل اعتقاد بر این بود که یک انسان یک مایل را که 1609 متر است نمیتواند کمتر از چهار دقیقه بدود. بهترین رکورد ثبت شده چهار دقیقه و یک ثانیه و سه دهم ثانیه یود به نظر میرسید تلاش کردن بی فایده است است زیرا دانش مندان می گفتند این کار به لحاظ جسمانی غیر ممکن است و حقیقت علمی را زیر سوال می برد دوندگان حرفه ایی این موضوع را باور کرده بودند و هیچ کس به شکستن رکورد فکر نمی کرد زیرا این کار از لحاظ علمی غیر ممکن می دانستند تا اینک یک دانشجوی پزشکی 25 ساله نه یک دونده ی حرفه ایی به نام راجر بانیستر تصمیم گرفت اعتبار این حقیقت علمی را زیر سوال ببرد دکتر اپرانتواسیر روان پزشک مطرح جهان درباره ی راجر بانیستر چه زیبا می گوید راجر با استفاده از تمرین های متفاوت و تکنیک های خاص که بیشتر انها ذهنی بود توانست بدنش را برای مسابقه اماده سازد او صدها بار قبل از ورود به مسابقه در ذهنش مسابقه داده بود و برنده شده بود اری در ششم مهر 1954 در مسابقه ای میان دو دانشگاه انگلیسی اعلام شد فردی به نام راجر بانیستر یک دانشجوی پزشکی قصد دارد رکورد را بزند در ابتدا برای همگان باعث تعجب شد اما راجر در هنگام شروع مسابقه هم گام با بقیه دوید حتی تا 275 متری خط پایان عقب تر از بقیه بود دران لحظه راجر با گام های بلند از رقیب ها پیشی گرفت اتفاقا در 200 متری بادی مخالف شروع به وزیدن کرد و احتما کسب رکورد را محال میکرد اما راجر به عنوان نفر اول از خط پایان رد شد تا وقتی گوینده زمان را اعلام نکرده بود همه ی نفس ها در سینه حبس شده بود در ششم مای 1954 خبر گذاری اسوشیت پرس اعلام کرد جوانی به نام راجر بانیستر رکورد دویدن یک مایل زیر چهار دقیقه را شکست با ثبت رکورد 3 دقیقه و 59 ثانیه و 54 صدم ثانیه اعتبار حقیقت علمی ان را زیر سوال برد این عمل غیر ممکن فراتر از توانایی انسان به نظر میرسید از ان روز تا به اکنون به این زمان دویدن بنیستر لقب یک مایل معجزه اسا داده بودند شگفت در این که چهل و پنج روز بعد کندی استرالیایی رکورد بنیستر را شکست با 3 دقیقه و 57 ثانیه و 9 دهم ثانیه و در پایان سال 1957 شانزده دونده دیگر موفق شدند در کمتر از چهار دقیقه یک مایل را بدوند تا سال 1999 هشتصد نفر و تا سال 2001 هشتصد و پنجاه و پنج نفر به این موفقیت دست یافتند امروزه دویدن زیر چهار دقیقه دیگر کار عجیبی نیست کار راجر شکستن صد و مانع ذهنی بود که همه ی دنیا درگیرش بودند
پس غیرممکنی وجود نداره...برای کسی که باور های ناامیدکننده نداشته باشه برای کسی که ب خدا ایمان داشته باشه کسی که شایسته آرزوش تلاش بکنه
ان شاءالله که همه کنکوریا موفق باشن