من امیدم را در یاس یافتم
مهتابم را در شب
عشقم را در سال بد یافتم
و هنگامی كه داشتم خاكستر می شدم
گر گرفتم
من امیدم را در یاس یافتم
مهتابم را در شب
عشقم را در سال بد یافتم
و هنگامی كه داشتم خاكستر می شدم
گر گرفتم
آموخته ام که وقتی ناامید میشوم
خداوند با تمام عظمتش ناراحت میشود
و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمتش امیدوار شوم . . .
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
زندگی به من یاد داده
برای داشتن آرامش و آسایش
امروز را با خدا قدم بر دارم
و فردا را به او بسپارم
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
همه بلدن تسلیم شن
همه بلدن جا بزنن
همه بلدن قانع باشن
همه بلدن بگن قسمتمون همینه
همه بلدن بگن نمیشه
همه بلدن بهونه بیارن
همه بلدن انجام ندن
[ پس تو یاد بگیر و مثل بقیه نباش…! ]
آرامش را از كودكان بیاموزید !
ببینید كه چگونه …
در همان لحظه ای كه هستند ،
زندگی می كنند و لذت می برند … !
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
همه آدم ها
ظرفیت بزرگ شدن رو ندارند
اگر بزرگشان کنیم
گم میشوند
و دیگر نه شما می بینند
و نه خود را...
بهترین ورژن خود باشید.
بین "خود واقعی" و خودی که
در آرزوی رسیدن به آن هستید
پلی بزنید.
بهانه ها را کنار بگذارید
و گامهایی برای رسیدن به
بهترین حالت خود را بردارید
هر چقدر کمتر جواب انسانهای منفی را بدهید،
از زندگی با آرامش بیشتری برخوردار خواهید بود.
این مردم اگر پیامبر هم بودند،
هزار ایراد به کار خدا میگرفتند
شما که جای خود دارید.
پس به خاطر انسانهای منفی
زندگیات را تباه نکن.
زمان نه میگذرد
و نه صدایی دارد.
آنکه می گذرد ما هستیم
و آنچه صدا میدهد ساعتمان است.
زمان راه خود را در تاریخ با همان سکوت و خستگی ناپذیری فرو میبلعد
که خورشید از مشرق طلوع و در مغرب غروب میکند
تمدنهای بزرگ را واژگون میکند،
یادمانهای باستانی را میفرساید،
و نسلها را یکی پس از دیگری حریصانه میبلعد.
برای همین از (تاراج زمان) حرف میزنیم.
زمان میجود و خرد میکند
و ما همان کسانی هستیم
که میان آروارههایش
قرار داریم.
گمان می کنم هر آدمی
باید پشت پنجره ی اتاقش،
یک گلدان گل شمعدانی
داشته باشد،
که هر بار گلهایش خشک می شود و دوباره گل می دهد،
یادش بیفتد که روزهای غم هم
به پایان می رسند!
تغییری باش که آرزو داری در جهان به وجود آوری...
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)