سلام روی ماهت
اینجا جامعه اسلامی هست (ارواح عمشون) ، پس ینی باید عدالتش هم عدالت باشه (که از عدالت بلدکفر ینی همونایی ک هرروز مرگ بهشون میگیم کمتره)
حالا درمورد همون عدالت خدا هم توی این دنیا رعایت نشده ، یکی سر تا پاش گناه هست ، از شراب و زنا و غیره تا دزدی و حق خوری ، از حق الله تا حق الناس ، هیچیشم نمیشه ، نه جسمش آسیب میبینه نه روحش ولی یکی گناه نمیکینه مدام درگیر بدبختی هست
(الان دو جمله میگی)
1- خدا کسی رو ک دوست داره بیشتر اذیت میکنه
واقعا این جمله مسخره ای هست تو یکیو بیشتر دوس داشته باشیک اذیتش نمیکنی ، وقتی کارخوبی کنه بهش جایزه هم میدی ، اگر یه نفر یه دوس دختر یا دوس پسرداشته باشه و قصد ازدواج د اشته باشن ، هم رو اذیت کنن قطعا ازدواج ک نمیکنن هیچی ، جدا هم میشن ، انسان هم حدی صبرداره وقتی خیلی اذیت شد ، دیگه زندگی کردن واسش معنی نداره
2-خدا اون دنیا حساب و کتاب میکنه
خب اون دنیا چه بدرد من میخوره؟ اون دنیا من هدفم اینه برم بهشت ، حالا ارگر کسی ک اذیتم کرده نر بهشت ، چیزی به من میرسه؟یا چیزی از من کم میشه؟ اونم بیاد بهشت اصلا !!! پس ما توی همین دنیا هست ک بیشتر توقع داریم از عدالت خدا ، اگر کسی خطا کرد بهش نشون بده ، اگر هم کسی ثواب میکنه بهش پاداش بده هم این دنیا و هم آخرت ولیم تاسفانه این دنیا جهنم افرادی هست ک مثبت هستن ، ضمنا طبق گفته خدا در های توبه باز هست ، طرفیک عمر هم گناه بکنه ، پشیمون بشه و توبه کنه خدا میبخشه ، پس نمیشه اسمشو عدالت گذاشت توی این دنیا (اون دنیا رو من ندیدم ، عددیم نیستم درموردش چیزی بگم در مقابل خدا
)
هیتلر درست گفته ، ولی منظور اون مبارزه ، این مبارزه نیست ، عزیزم ، اینجا دارن مردم رو میندازن به جون هم ، مثلا اگر شما بخوای از یه کوه بری بالا ، باید زحمت بکشی و مبارزه کنی ، ولی نه اینکه وسط راه یکی ظاهر بشه جلوت ، هلت بده بیفتی پایین دوباره ، این ک مبارزه عادلانه نیست
همه مثل اقوام شما نیستن ، اون خودش نخواسته وقتی شرایطش رو میدونسته ، ضمنا همچین کار اشتباهیم نکرده ، یه اداره ازمون استخدامی میزنه ، ازمون میگیره و کلی پول جمع میشه برای ثبت نامش ، آخرشم یکی از اقوام خودشون یکی از آشناهایی ک خودشون قبلا انتخاب کردن رو قبول میکنن مخصوصا شخصی ک سهمیه داره رو ، ینی عملا شما شانست تیو قبولی آزمون استخدامی 35% هست ، اگر سهمیه داشته باشی +75% ، نمیدونم چن سالته و تجربت چقدره ولی وقتی وارد جامعه بشی و با مشکلاتش سر و کله بزنی میفهمی امید مفهومی نداره ، پ هست ک حرف اول رو میزنه ، پول و پارتی ، نه تلاش نه استعداد و نه هیچی ، حقوق بالای 3میلیون تومان برای 50% جمعیت ایران ، خیلی زیاده ،درآمدخانواده ها زیر 3 میلیون تومانه ، باورش سخته ولی خب واقعا همینطوره ، همه هجوم اوردن سمت تجربی ، بدون اینکه فکرکنن یه روز پرستاری هم پر میشه ، پزشکی هم پر میشه ، اخه مگه یه بیمارستان چقدر پرسنل میخواد ، خیلی از شهرای کوچیک پزشک ندارن ، درسته ، ولی کدوم پزشکی که 14 سال دانشگاه پوستش کنده شده میاد میره توی یه شهر کوچیک کار کنه ، انگشت شمارن کسانی ک اینو قبول میکنن ، همه ی درس خوندن ک عشق و علاقه نیست بالاخره پول و درامد هم محرک هست...
خلاصه شما از دست ما ناراحت نشو ، غر زدن نیست ، حقیقت هایی هست ک امیدوارم باهاش روبرو نشی.