نوشته اصلی توسط
saeed211
شعر اول:
میگه مسیح اون روز از دیدن تو ب خودش و پیروانش میباله( باید حالا قبلشو ببینی ک منظورش از اون روز کدومه)
بیت دومش هم مصداق بارز ایه ان مع العسر یسرا یا پس از هر سختی اسانی هست
شعر دوم:طالع فرخنده میتونه استعاره از یار -خدا یا هرچیزی باشه ک مد نظر شاعره.میگه تو ظلوع کن و پدیدار شو ک از محل طلوع تو (اشاره ب مکان خاصی داره حتما )(مثا حضرت علی ک در کعبه متولد شد نظر خودمه البته)زیبایی و بزرگی تو پیداست
میگه هر کسی در اون روز تورو ببینه بدون هیچ حجابی شروع میکنه ب رقص و پایکوبی(واضحه ب نظرم)
انسان فقط ب فکر شهوت و تن پرستیه ک این سند بدبختیه خودشه
تقریبا ب نثر بود بیت دو و سه
شعر سوم:میگه خدایا دست بجنبون ک خیلی گرفتاریم(ارایه کناییه تو این بیت هست)
من نظرات خودمو گفتم دوستان اگه میتونن تکمیل تر بگن