اولا اینجور نیست ک ریاضی و انسانی علوم پایه محسوب بشن رشته تجربی علوم کاربردی محسوب بشه
مثلا رشته ای مثله ژنتیک در دانشگاه ک زیرمجموعه ی تجربیه،علوم پایه محسوب میشه چون شما که درس رو تموم میکنی تو این رشته،تقریبا اگه بخوای کار کنی باید تو آزمایشگاه و مراکز تحقیقاتی کار کنی.
بعد اینکه شاید الان هدفت خدمت به خلق باشه ولی وقتی ببینی دوستت که رفته بود پزشکی بخونه،پونزده سال دیگه سوار یه ماشین توپ میشه و تو هنوز تو داری با یه حقوق متوسط زندگیتو سر میکنی،پول برات از خدمت به خلق مهمتر میشه.یعنی حتما پارامتر پول رو در نظر بگیر.
ببین تو انتخاب رشته و زمینه ی مورد علاقه سه تا پارامتر مهم هستن:علاقه،استعداد،پول
باید هدف داشته باشی و بری ریاضی.یعنی مثلن با خودت گفته باشی میخوای بری کامپیوتر بخونی.گرایش نرم افزار!وگرنه همینجوری الکی بری ریاضی،آخرش که دانشگاهتو تموم کردی میگی ای کاش اصلا نرفته بودم دانشگاه.رتبه 13 کنکور 93 یکی از مشاورهای مدرسه ی ما بود.برق شریف میخوند.ولی کاملا از زندگی نامید بود.این اواخر داشت جور میکرد که بره خارج.میگم باید هدف داشته باشی.اون هدف نداشت ولی صرفا درس خونده بود ک رتبه ی خوبی بیاره.باید بدونی چی میخوای چه رشته ای میخوای،میخوای درآینده چه شغلی داشته باشی.از طرف دیگه یکی رو میشناسم کامپیوتر شریف میخوند،چون به چیزی که میخوند علاقه هم داشت،رفت مایکروسافت و الان آمریکا زندگی میکنه و کارمنده مایکروسافته.
راجع به این حرفت که "آخه مگه چقدر پزشک میخوایم" هم توجه کن کلا در هر سال حدود 4000 پزشک تو کنکور انتخاب میشن.و این ظرفیت هر سال خیلییییی کم افزایش پیدا میکنه.توجه کن که کشور ما با وجود تعداد شرکت کننده ی بالای تجربی،به علت کم بودنه ظرفیت،با کمبود پزشک مواجه هست.
درکل اینکه تمام این چرت و پرت هارو بذار کنار،ببین به چی واقعا علاقه داری.و در عین حال توش استعداد هم داری و پول هم توش هست.(البته من اعتقاد دارم تو هرکاری شما اگه بهترین باشید،پول خوبی گیرتون میاد،حتی رفتگری!)
همین