نوشته اصلی توسط
king of konkur
سلام خدمت همه. شاید دلیل نوشتن این متن بیشتر ب خاطر آروم شدن خودم باشه. نمیدونم. همه چی داشت خوب پیش میرفت تا اینکه تصمیم گرفتم پزشک شم. نه بخاطر درامد بود نه چیز دیگه ای...علاقه داشتم و فکر کردم مسیرمو بد انتخاب کردم. تو یکی از سه تا دانشگاه تاپ ایران درس میخوندم. انصراف دادم. نشستم ی سال مردونه خوندم. دور همه چیو خط کشیدم. درصدام تو آزمونای آزمایشیم فوق العاده بود( حتی تا ماه اخر سوالای کنکورو تو هیچ درسی نگاهم نکرده بودم که سوالاش جدید باشه واسم)
جدی جدی باور کرده بودم هفته آخر که بعد کنکور میشم اقای دکتر. خب زحمت کشیدم واسش. ولی الان بعد تصحیح سوالا میبینم که نه. ناامیدم. شدید دلم مرگ میخواد. این ب قول دوستان ** ناله و اینا نیست. واقعا زحمت کشیدم. شما نمیدونین واسه کسی که حتی نمیدونسته rna چی هست تو کمتر از یه سال هر سه تا زیستو خوندن ینی چی. فک کنم خراب کردم همه چیو. هم پلای پشت سرم و هم جلو راهم. نمیدونم چیکار کنم دیگه. بدجور بریدم. من همیشه ادمی بودم که بخاطر درس از خیلی از خوشی هام زدم. از ابتدایی تا الان. ولی الان 21 سالمه و هیچی به هیچی. فکر نکنم ب هیچکدوم از آرزوهام برسم. از طرفی تو عمرم فقط درس خوندم و هیچ کار مفیدی نکردم. عوف. ببخشید اگه تاپیکم چیز جالبی نیست. فقط ازتون خواهش میکنم نمک روی زخمم نپاشید. ممنون