واقعا سخته! تجربه داشتم ...
متاسفانه من اونقدر قوی و منطقی نبودم که درست ترین تصمیم رو بگیرم، بخاطر همین ترجیح دادم کاری انجام ندم بجز خود خوری کردن! چون ممکن بود هر تصمیمی که بگیرم بعدا برام پشیمونی بیاره! تصمیماتی که از سر احساس گرفته میشن اغلب آخرشون اینجوری میشه ... هنوز هم که هنوزه یادش میفتم حس خیلی بدی بهم دست میده!
راستشو بخوای اگه من بودم احتمالا همین کار رو میکردم
بنظرم برو تو روی خودشو بگو! باهاشون حرف بزن و بهشون بفهمون که چی به چیه. این که چیزی نگی و همش بریزی تو خودت خیلی بده!
من بجات نیستم که بدونم چی به چیه، نمیتونم نظر قطعی بدم! ولی اگه اونقدر دلت بزرگه که میتونی برای همیشه ببخشی و اون آدم ها هم ذره ای شایستگی بخشش رو دارن، اگه میدونی با بخشیدنشون بعدا خودخوری نمیکنی که چرا بخشیدم و فلان و بهمان ... پس همین کار رو بکن! Otherwise یجوری و از یه راهی تلافی کن که هم دل خودت آروم بشه و هم خودت بعدا عذاب وجدان نگیری!!
پیامبر (ص): ان الله تعالی عفو یحب العفو. ( یعنی خداوند بخشنده است و بخشش را دوست دارد )
بعد از نماز به خدای خودت بگو:
فقط بخاطر تو بخشیدم! دلت آروم میشه ...