من خودم سال دیگه کنکور دارم
رشته خودم ریاضیه ولی خانوادم اصرار دارن کنکور تجربی بدم
حتی زیست دهم و یادهم هم خوندم
ولی علاقه خودم رشته ریاضیه...
به نظر شما برم سمت علاقم (کامپیوتر) یا به حرف خانوادم گوش کنم(داروسازی)؟؟
عرف جامعه
علاقه
من خودم سال دیگه کنکور دارم
رشته خودم ریاضیه ولی خانوادم اصرار دارن کنکور تجربی بدم
حتی زیست دهم و یادهم هم خوندم
ولی علاقه خودم رشته ریاضیه...
به نظر شما برم سمت علاقم (کامپیوتر) یا به حرف خانوادم گوش کنم(داروسازی)؟؟
اگر قرار باشه برم سمت علاقم برای شریف میخونم و تمام تلاشمو میکنم که حتی اگر شریف هم قبول نشم یکی از دانشگاه های تاپ ایران قبول بشم
ولی خب هدفم برنامه نویسی و رشد کردن توی اون زمینست
اما از اونجایی که تا حالا حتی یه نفرم ندیدم که از رشته کامپیوتر راضی باشه یا حداقل بهم امید بده شاید برم سمت همون تجربی
رشته کامپیوتر در کل رشته خوبیه
اگر هدف شما صرفا ایران هستش ، با توجه به وضعیت فعلی آینده خوبی در انتظار نیست حقیقا (آدم باید واقعیت ها رو بگه، همون طوری که خودتون هم اشاره کردید)
مگر اینکه ان شاء الله رحمان اتفاقاتی خوبی تو کشور بیافته!!
اما اگر واقعا این رشته رو با تمام وجود دوست دارید و بهش علاقه دارید و حداقل توانایی مالی این رو دارید که برای ادامه تحصیل در مقطع ارشد و دکتری به دانشگاه های خارج از کشور برید و بعد از اون هم کلا اونجا کار کنید گزینه مناسبیه و موقعیت شغلی خوبی هم بسته به توانایی و مهارت شما میتونید گیر بیارید
اما اگر این موضوع عملا منتفی هستش باز دو گزینه پیش روی شماست؛
1) از بابت مالی اوکی هستید و مشکلی ندارید میتونید واسه دل خوشی! حتی اگر کار هم گیر نیومد این رشته رو داخل ایران بخونید! یا هم که مورد بالا و بورسیه و ...
2) از بابت مالی اوکی نیستید ، بهتره همون سمت تجربی برید
اینا چیزایی هستش که در حال حاضر به ذهنم میرسه
این بحثی که شما به صورت دو قطبی میبینیش اصلا دو قطبی نیست! ادم لازم نیست بین علاقه خودش و عرف جامعه یکی رو انتخاب کنه.چون علاقه ای که منفعتی نداشته باشه برای شخص و جامعه اسمش شغل نیست اسمش تفریحه. اگر هم علاقه شما چیزیه که خیلیا دارن ازش پول در میارن پس عرف جامعه هم قبولش داره!
خلاصه اینکه برو دنبال شغلی که توش استعداد داری...
There is enough light for one who wants to see
___________________
...Chemistry : Chem is Try
بعضی نظراتو که خوندم تعجب کردم واقعا اکثرا پا رو علاقه ی اصلیتون گذاشتید واسه پزشکی میخونید؟
من خودم واقعا عاشق پزشکیم
نه بخاطر پول و پرستیژ که اکثرا دنبالش فقط چون به روحیم خیلی نزدیکه
درسته کم تلاش کردم چون اوایل فقط هدفم پول بود و حاشیه ی بزرگیم تو زندگیم داشتم که حذف شد
یه بار یه عکس دیدم که یه پیرمرد بخاطر فقر کنار خیابون مرد یا توی بیمارستان واقعا زجر آوره که پدر التماس کنه بچه شو بستری کنن ولی میگن اول پول بده
اینا یعنی چی؟
یعنی اونایی که عرف که الان پزشکیه رو در نظر گرفتن
خب دوست من وجدانت قبول میکنه این چیزا رو؟
بنظرم هیچوقت بدون علاقه نرید سمت پزشکی
یه بار رفتم دکتر بهم گفت خیلی اشتباه بزرگیه که بیای پزشکی گفتم چرا؟
گفت من از دانشگاه تهران مدرکمو گرفتم و الان اینجام(منظورش حقوق کمش بود) پزشکی واسه خانوما مناسب نیست و کلی حرفای ناامید کننده
ولی یه معلم زمین شناسیم داریم میگه رتبم ۲۸ کنکور بود ولی حالم از پزشکی بهم میخورد میگف کلی پدرم دعوام کرد که این چه رشته اییه تو پزشکی دانشگاه تهرانو ول کردی رفتی زمین شناسی؟
ولی الان هم تدریس میکنه هم ۳ تا معدن ثبت کرده و میلیارده واسه خودش اونم از رشته ایی که هیشکی بهش توجه نداره
اینه فرق عرف و علاقه
ببخشید طولانی شد
ببین آدم باید از همه چی خوشش بیاد مثلا خود من از بچگی پزشکیو دوس داشتم هنوزم دارم از هنرم خوشم میاد خطم خوبه عکاسیمم خوبه موسیقیم دوس دارم به مهندسیه کامپیوترم یه نیم نگاهی دارم از کارای فنیم بدم نمیاداولویت بندی میکنی به همشون میرسی
تو ایران همه چی کاملا برعکسه
علاقه چی عرف چی
تو این مملکت نه باید دنبال عرف باشی نه علاقه باید دنبال فرار کردن باشی
"A Smooth Sea Never Made a Skillful Sailor"
در کلیت موضوع موافقم باهاتون
منتهی بحثی که هستش اینه که منظور از عرف بد جاافتاده تا حدودی ، منظور استارتر محترم از عرف یعنی اینکه برو رشته ای که در حال حاضر بازار کاری و شغلی مناسبی داره در ایران
یعنی پس فردا فارغ التحصیل شدی بیکار نمونی و بخوای با مدرک لیسانس و دکتری بری ...
در هر صورت تا #ژن_خوب_ها و #ژن_برتر_ها هستن میدون به بقیه نمیرسه!
از اون تاپيك هاي جنجالي و حاشيه ايه كه تهش به اقتصاد و وضعيت كشور و ... ميكشه
ولي خب يه نگاهي كه شما شايد بكنيد اينكه عرف جامعه و يا همون جريان رود ، يه ويژگي ثابت و تغيير ناپذير باشه
يه مثال بخوام بزنم
پدر خودم سال ٦٧ كنكور رياضي داد و مكانيك دانشگاه تهران قبول شد ... اون سال ها اواخر جنگ بود و تقريبا اكثر كسايي كه وضع مالي خوبي داشتند ، از ايران رفته بودن
در ضمن خب دوراني بود كه ايران تقريبا از هر نظر با مشكلات اقتصادي و ... مواجه بود
طولش نميخوام بدم ... بابام وقتي فارغ التحصيل شده ، دوره ي دولت اقاي هاشمي بود كه اسم دولتش اصلا دولت سازندگي بود
اون دوره تقريبا مهندسي روي اوج بود و مهندس هايي كه زمينه كار هاي عمراني فارغ التحصيل شده بودن ، همشون بهترين درامد ها رو داشتند و اكثرا هم استخدام دولت ميشدن چون اصلا كشور روي مد ساخت و ساز اثار تخريبي جنگ و روبه توسعه بود
از سال ٨٥-٨٦ به بعد تقريبا تمامي كارهاي عمراني توي ايران به دليل تحريم و اختصاص پيدا نكردن بودجه و ... ( والبته هزينه هاي نظامي ايران و لبنان و ... و البته دزدي ها و ..) ، باعث شد كارهاي مهندسي توي ايران تقريبا راكد بشه
پس بازار كار براي مهندس ها محدود شد
خب چه اتفاقاتي افتاد ؟! بازار كار اومد روي رشته هاي پزشكي و ...
اوايل هم واقعا كشور ظرفيت زيادي داشت !
ولي بعد ٥-٦ سال شهر هاي بزرگ و پر درامد از پزشك و داروخونه و ... اشباع شد ! اون موقع بود كه اصلا اين شارش جمعيت به شهر هاي كوچيك و شهرستان ها، خودشو بيشتر نشون داد ...
تا چند سال اينده هم اين زمينه هاي پزشكي و .... هم بطور كل اشباع ميشه و داستان بازاركار وارد يه حوزه ديگه ميشه
ميخوام بگم عرف جامعه كاملا تحول پذيره
چه بهتره با علاقه يه رشته رو بخونيم كه اگر هم يه روزي عرف جامعه كه به رشته هاي ماها گرايش پيدا كرد ، اون زمان ماها توي رشتمون نامبر وان باشيم !
اين همه پزشك در شهر ها داريم
اما فقط براي هر رشته تخصصي ، يك يا دو اسم مطرح ميشن و درامد بالايي دارند !! اون ها دقيقا كسايي هستند كه به پزشكي علاقه داشتند و در كارشون يك شدن !
ویرایش توسط Behnam10 : 08 خرداد 1397 در ساعت 16:27
فقط پول مهمه.....پول داشته باشی زنده ای نداشته باشی میمیری.....عرف و علاقه هم زیاد فرق نداره....فقط جایی باش ک بتونی ازش اسکناس کسب کنی برای زندگی خودت و اینده بچت ولاغیر!!!!
خدایا کمکمون کن
به نظرم علاقه داشتن به یک رشته خیلی مهمه چون میخوایم تو همون زمینه کارکنیم و پول دربیاریم
پس باید با لذت و شوق انجامش بدیم
اگه رضایت فردی نداشته باشیم همیشه حسرت میخوریم که چرا نرفتم دنبال علاقم
شاید تو رشته ای که میخونی هم درامد داشته باشی ولی فکر و ذهنت پیش همون علاقه هست
مثلا خودم ازز تدریس خوشم نمیاد
دلم نمیخواد تمام عمرمو صرف معلمی کنم چون هیچ علاقه ای ندارم
یاددادن خوبه ولی اگه جز علاقه ی فردی باشه
خودم به تحقیقات علاقه دارم بنابراین نمیتونم به هیچ رشته ای جز رشته ی مورد علاقم فکرکنم
به امید اینکه همه به علاقه شون برسن و بتونن ازش درامد کسب کنن
موفق باشین#
ممنون استارتر بابت تگ
من خودم عاشق این بودم که معلم کلاس زبان بشم ولی دارم میبینم همه ی دانشجوهای زبان بیکارن مگر اینکه باپارتی یه جا شغل بتونن پیدا کنن
در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 2 مهمان)