نه النا جان
دوست عزیز.منم با النا خانم موافقم هستم.بهتره تمرکزت رو بزاری واسه رشته هایی مثل پرستاری و علوم و ... .نمیخام نا امیدت کنم ولی قبول شدن پزشکی دیگه خییییییلی خیییییییلی خییییییبلی سخت شده.
هوا که سرد میشه
یاد تو می افتم
ژان پل سارتر فیلسوف فرانسوی یک جملهای داره میگه "اگر یک فلج مادرزاد در مسابقه دو صد متر نفر اول نشود مقصر خود اوست"
یعنی این توانایی رو حتی اون فرد هم داره.
منم شرایطم مثل شماست و اتفاقا متولد 65 هستم مهندسی عمران میخوندم انصراف دادم و الان بعد از 3 سال بازم دو دلم کنکور بدم یا نه دارم سبک سنگین میکنم. بیشتر هم از کار پزشکی و دارو خوشم میاد خیلی بحث درآمد و ... نیست.
احتمال زیاد هم بشینم بخونم. همین دیروز دانشکده داروسازی بودم یکی از دانشجوهاش دیدم تازه در سن 32 سالگی وارد شده بود خیلی هم زود الان باید دفاع میکرد از بقیه زودتر. حالا من و شما و امثال ما که تازه 7-8 سال از اونها کوچکتر هستیم.
منم درسم بد نبود المپیاد هم میرفتم و مسابقات علمی همیشه نفرات برت بودم اما از دوم دبیرستان به بعد خود خود خودم گند زدم به همه چیز. الان یه ترسی توی وجودمه از ریسکش نمیدونم چرا؟
سلام.
خداییش از سربازی رفتنت فهمیدم پسری! مرد آخه انقده ناامید؟
لوس!
پاشو دس پا تو جم کن بینَم! شیطونه میگه همچین بزنم ...
حالا که تصمیم گرفتی واسه خودت کاری کنی، نذار این جور حسها بیان.
به سالای گذشته و آدما و حرفاشونم فک نکن.
غلط کردن!! هرکی مسخره کرده، خودشو مسخره کرده. آدم ِ درست و بزرگ که کسی یو مسخره نمیکنه. تحقیر کار ِ آدم ِ حقیره.
توکلت به خدا
دستاتم رو زانوی خودت
مام دربست در خدمتیم جَوون!
پاشو بیا بینم چی میگی.
خیلی خوب باش.
خیلی یم امیدوار.
فقط حواست جم باشه که من اصلن با ناامیدی و این داستانا میونه ندارما! گفته باشم!!
فردا پیام خصوصی نذاری که «استاد، استاد جونی! دارم میمیرم، هیچ انگیزه ای نداره، جیگرم تیککه پاره شده اصلن! ناامیدم چیکار کنم؟!»
آره، اگه مردش هستی، بسم ا... !
«الافی» یم با عینه ضمنا! واللا!!
این قلبم واسه شکل ماه خودت (توضیحش این که: من قلب ملب! واس کسی نمیفرستما، اینم چون شمایی)
همه لطف خداست.
دوستان بزارید نظرمو با مثال بیان کنم:
ما000 500 شرکت کننده کنکور رشته تجربی داریم .رشته تجربی هم فقط چندتا رشته اصلیش رو بورسه.
خب قبولی توی این رشته ها تقربیا میشه گفت که تا 2000 منطقه 2 قبول میشن.
برای دانشگاه های خوب هم باید زیر 1000 کشوری داشته باشیم. خب با یه حساب وکتاب میفهمیم که تعداد خیلی کمی از بچه ها قبول میشن و همین بچه ها هستن که میگن میشه وشما میتونید.
تعداد کثیری از بچه ها(شاید بیش از 90% بچه ها) به کسایی باشرایط شما میان بهتون میگن "قبولی پزشکی ویا رشته های خوب سخته و شما از پسش بر نمیاید."
من قبول دارم که سخته(هیچ موفقیتی بدون سختی بدست نمیاد) ولی اینکه شما نمیتونید کاملا حرف نادرستی هست.
این تصمیم شماست که بخواید جزو اون 90% باشید که میگن نمیشه ویا جزو اون 10% باشید که میگن میشه وبا اعتماد به نفس وتوکل به خدا میرن جلو ودر نهایت به اونچه استحقاقشو دارن میرسن
خودتون دو دوتا چارتا کنید ببینید کدوم دسته ارزش کارشون بیشتره وشما میخواید جزو کدوم باشید
بازم میگم من برای رشته تجربی مثال بقیه رشته ها همین شرایط برقرار هست.
ویرایش توسط amirsalarsh : 27 مرداد 1392 در ساعت 20:11
Long Live the walls we crashed through
اگه منظورتون من یا آقای sssajadهستش باید بگم که شما نه میتونید و نه حق اینو دارید که در مورد بقیه قضاوت کنید ... من رشتم تجربی نیست و نه جزو ده درصدم نه جزو نود درصد شما - دیدم که دارم میگم ، من بر اساس چیزایی که از تجربی ها شنیدم میگم ، بر اساس تجربیات بقیه دوستان ، من خودم قضاوت نمیکنم و نمیخوام ادا مشاورا رو دربیارم بزنم تو کار نصیحت - من دختر دوست مامانم تجربی بود من وقتی 11 سالم بود هر وقت میدیدمش دفتر جلو پاش باز بود همیشه عادت داشت همیشه خدا عادت داشت دفتر یا جزوه بزرگ جلوش باشه چهار سال دبیرستانی که دبیرستان نمونه دولتی درس میخوند من هر وقت میدیدمش دفتر کتاب جلوش باز بود و اصلا ازش جدا نمیشد و در نهایت هم با کلی تلاش تونست پزشکی دانشگاه خرم آباد قبول بشه و الانم داره ادامه میده و حقوقش زیاده
و بعد از این ماجرا دختر عمع ام کل سال رو بکوب خوند و خوند و خوند تا بتونه تو یک سال نتیجشو بگیره و در آخر رتبش شد 7000 ، خیلی ناراحت بود و با تعصب تصمیم گرفت یک سال دیگه بخونه اما همین یک سال عقب افتادن خلا ایجاد کرد و رتبش خیلی بدتر شد طوری که گریه میکرد و رتبش رو به هیچ کس نگفت و در نهایت به علوم آزمایشگاه دانشگاه ازاد تهران شمال قانع شد و درسشم تموم کرد...
... من نمیگم شدنی نیست اما واقیعت رو گفتم خیلی اینطوری دیدم ، اما این مورد مثل شما ها ندیدم ، اما خب اگه شما میگید میشه حتما میشه دیگه خب من ندیده بودم این مورد رو حتما حرف شما درسته من سال بعد از رو کنجکاوی هم شده باشه میام اینجا از ایشون سوال میپرسم ببینم موفق شده اند یا نه ... ایشالله که بشن ...
Long Live the walls we crashed through
ویرایش توسط Elena 1994 : 27 مرداد 1392 در ساعت 22:38
دوست عزیز من اصلا قصد توهین نداشتم اگه کسی از حرف من ناراحت شده من همینجا عذرخواهی میکنم.
حرف شما کاملا صحیح هست.
خیلیا هستن که حتی به قول شما هر4سال رو واقعا تلاش میکنن اما نتیجه نمیگیرن ولی دلیل نمیشه چون نتیجه نگرفتن ماهم بگیم نه دیگه نمیشه واز این حرفا.
مثال دیگرش نتایج پارسال خود بنده هست که نسبت به تلاشم نتیجه کمی گرفتم.ولی با اینحال ساعت مطالعه وعلاقه به درس خوندن کسی رو جزو اون 10% که گقتم نمیکنه.
این بحث من وشما اصلا ربطی به این موضوع وشرایط کسایی که اینجا مطرح شده نداره.(خواهشاا ادامه ندید)
من نخاستم ناامیدت کنم ولی واقعیت اینه که وقتی500000نفر داوطلب تجربی هست،اگه بخای پزشکی یه جای دور و پرت هم قبول شی باید رتبت حدود5یا6هزار کشوری باشه،یعنی از هر هزار نفر یک نفر پزشکی قبول میشن.بازم میگم که هیچی غیرممکن نیست ولی خیییییییییلی سخته.شما چند سالی هس از کنکور دور بودید و حالا فک میکنید که اگه بخونید حتما قبولید،شاید هم بشید ولی خییییییییلی خییییییییلی کارتون سخته.شما میتونستید امسال برید یکی از رشته های علوم پزشکی مثل پرستاری و علوم آزمایشگاه بخونید و ادامه بدید در حد ارشد و دکترا.بازم میگم هیچی غیر ممکن نیست ولی خیییلی سخته.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)