ما انسانیم و هیچ وقت کامل نمیشیم
تو مسیر زندگیمون همیشه اشتباه هست...
اگه به این فکر کنی که میخوای اشتباهتو جبران کنی شانس دوباره خراب کردن به اندازه قابل توجهی افزایش پیدا میکنه چون وقتی به خودت میگی جبران میکنم
یه چیزی تو عمق وجودت میگه "چیو جبران میکنی؟آها اشتباهو؟؟همون روز که..."
و به ذهن خودت این شانس رو میدی که دلایل سرکوب کردنت رو لیست وار تحویلت بده
خلاصه=فقط الان و از الان به بعد وجود داره و قرار نیست چیزی رو جبران کنی
متاسفانه هنوزم با بیان این مطلب معلومه درک درستی از برون گرایی و درون گرایی دارین اولش خوشحال شدم این بحثو تو انجمن دیدم و آخرش جالبه نوشته راهکار برای درون گرایی و برون گرایی ؟؟؟ مگه بیماریه یا مشکلیه مثلا خود من درون گرام نوشتین راهکار شرکت در فعالیت های اجتماعی؟؟ این بدترین چیزه برا یه فرد درون گرا و صددرصد باعث سرخوردگی اون فرد میشه حالا برون گرایی هیچی اما مشکل اینه چرا الگو هامون رو تغییر نمی دیم هنوز هم درون گرایی رو به چشم بیماری می بینیم این که یه نفر تو فعالیت های جمعی نباشه چه مشکلی داره مگه همه کارا نیاز به فعالیت جمعی دارن
من خودم درون گرام سال ها این رو به چشم مشکل میدیدم اما واقعا فهمیدم بیشتر می تونه یه محبت باشه برخلاف دوستای برون گرام برام راحته 10 ساعت تو اتاق بشینم برا کنکور بخونم هرکسی درون گراس بنظرم کتاب سکوت سوزان کین رو بخونه عالیه
ما انسانیم و هیچ وقت کامل نمیشیم
تو مسیر زندگیمون همیشه اشتباه هست...
اگه به این فکر کنی که میخوای اشتباهتو جبران کنی شانس دوباره خراب کردن به اندازه قابل توجهی افزایش پیدا میکنه چون وقتی به خودت میگی جبران میکنم
یه چیزی تو عمق وجودت میگه "چیو جبران میکنی؟آها اشتباهو؟؟همون روز که..."
و به ذهن خودت این شانس رو میدی که دلایل سرکوب کردنت رو لیست وار تحویلت بده
خلاصه=فقط الان و از الان به بعد وجود داره و قرار نیست چیزی رو جبران کنی
خیلی ممنون دوست عزیز بابت نظرت و حسن توجهت...
پستهای قبلی منو ببینید زیاد راجب این حوزه مطلب گذاشتم در طول 2سال اخیر..اما بهتر بود که قبل نظری که سو برداشت شده میپرسیدید....برونگرایی یا درونگرایی یه جنبه و سمت سوی شخصیتیه نه بیماری اصلا ربطی نداره به بیماری..علت بیان راهکار برای هردوشون نه فقط درونگرایی...برای اینبوده که شخصی راضی نباشه یا میخواد حالت سوی دیگر پیدا کنه راهکاری گذاشته شده که البته کلی و عمومین
ممنون منم دقیقا همین برداشت رو داشتم و بعد اینکه دوست مون این برداشت رو داشتن میخواستم بگم که به نظرم شاید نویسنده صرفا راهکار رو به این دلیل بیان کرده باشن که مخاطب خودش تصمیم با توجه به نیازش از حالت درون گرایی ب حالت دیگه ای یا بلعکس تغعیر شخصیت بده...
ر.ا : ی سوالی هم داشتم خدمت شما دوست عزیز...ی مدتی هستش که درگیر ی مسعله ای شدم و اون هم این هستش که همش حس میکنم از لحاظ ضریب هوشی در وضعیت بهرانیی قرار دارم و هرچقدر هم که در مورد این مسعله توی اینترنت تحقیق کردم به نتیجه دلخواهم نرسیدم...بعضی از سایت ها به این موضع اشاره دارن که این قضیه صرفا به وسیله روان شناس بالاینی قابل حل هستش بعضی های دیگه هم آزمون هوش رو پیشنهاد میدن...ممنون میشم در این مورد راهنمایی کنید و اگر آزمون هوش معتبر و به درد بخوری موجود هستش معرفی کنید(آزمون هوش ریون شرکت کردم ولی سوالاش ی خورد آسون بود فک کنم برای سنین پایین طراحی شده بود)
ما انسانیم و هیچ وقت کامل نمیشیم
تو مسیر زندگیمون همیشه اشتباه هست...
اگه به این فکر کنی که میخوای اشتباهتو جبران کنی شانس دوباره خراب کردن به اندازه قابل توجهی افزایش پیدا میکنه چون وقتی به خودت میگی جبران میکنم
یه چیزی تو عمق وجودت میگه "چیو جبران میکنی؟آها اشتباهو؟؟همون روز که..."
و به ذهن خودت این شانس رو میدی که دلایل سرکوب کردنت رو لیست وار تحویلت بده
خلاصه=فقط الان و از الان به بعد وجود داره و قرار نیست چیزی رو جبران کنی
منفی منظور خیر ..مثبت منظور بله بود که دوستان تغییر دادن...طبق این توضیح عمل کن
برای به دست آوردن نمره نهایی به هر گونه بلی یک امتیاز و هر گزینه خیر، امتیاز بدهید. البته در سوالات 6، 8 و 12 نمره گذاری به صورت معکوس انجام می شود، یعنی به گزینه بلی، امتیاز و به گزینه خیر یک امتیاز تعلق می گیرد. در پایان، امتیاز همه 21 عبارت را با هم جمع کنید
چند تا تجربه ی شخصی :
۱> یک فرد رو بیش از حد مورد قضاوت و نقد قرار ندید .وقتی که فردی بیش از حد و مداوم مورد انتقاد قرار می گیره نسبت به خودش احساس نارضایتی کسب می کنه و همش دنبال اینه بفهمه از نظر دیگران چجوری به نظر می رسه؟(قصه ی اون پدر و پسر که یه خر داشتن یادتوت هست ؟)
۲> هیچ وقت به یک فرد درون گرا اصرار نکنید که بیا توی جمع و بیشتر حرف بزن و ... هم اولا مورد یک پیش میاد .ثانیا فرد درون گرا بخواد برون گرا شه خیلی افسردگی و اینا می گیره .
آقا ما مدرسمونو عوض کردیم بعد مدام توی جمع ها وراجی می کردم و هی چرت و پرت می گفتم .با کسی تنها میشدم هم انقدر چرندیات می گفتم که مایه تمسخر قرار می گرفتم (هنوز دوست صمیمی نداشتم الآنم فقط یه دونه دارم)
به شدت ناراحت و افسرده بودم ... فکر می کردم مشکل از مدرسه است ...
اما چطور منی که انقد میتونم خوب و قشنگ و منطقی حرف بزنم و هیچ وقت کسی از حرفام بدش نمیوند اینجوری شدم؟
خب یکم فکر کردم دیدم چرا یک فرد ساکت میاد انقد وراج میشه ؟!
بله .اصرار خانواده برای حضور فعال و فراوان درجمع ها (که بیشترین و بدترینشونم جمع های غیر صمیمیه )
کل تابستون خونواده و دوستان بهم میگفتن تو چرا حرف نمی زنی -چرا مث فلانی باحال نیستی و - انگار بلد نستی حرف بزنی و کلی از این چیزا که کم کم منو سوق داده بود به سمت وراجی !
منم اون موقع (تابستان ۹۶) رفتم ۴ تا سایت خوندم که چگونه در جمع جذاب باشیم و فلان و ...
وراجی های کاملا مصنوعی ... شوخی های مصنوعی برای اینکه نشون بدم منم آدم فعالیم و بگو بخندای بیخودی و چرت ! واقعا اسکل به نظر می رسیدم !
خب حالا نه خود واقعیمم و تو چیزی هم که قرار بود باشم خیلی ناتوانم ! واقعا دوران سختی از لحاظ روحی بود ...
بگذریم
۳>اگه درونگرا هستید سعی کنید همیشه ۲-۳تا دوست خیلی صمیمی داشته باشید ...خیلی به درد میخوره ... درواقع کنار دوستای صمیمی آدم فعال و پر انرژی میشه
۴> اگه با یه فرد برونگرا که خیلی هم دوست پیدا میکنه دوست صمیمی هستید از اینکه خیلی زیاد دوست نداره کنار شما نباشه ناراحت نباشید .ولی وجودش لازمه تا بتونید با دنیای بیرون ارتباط به شدت بیشتری برقرار کنید ...
اینارو وراجی به حساب نیارید ... حرف دلن
ویرایش توسط Mamad_6xlarge : 01 فروردین 1397 در ساعت 03:57
واییی آره من اصلا نمیتونم زیاد صحبت کنم یا طنز حرف بزنم البته ب صورت بداهه
توی جمع همیشه دهن بسته ترینم
ی دوست برونگراهم دارم ک گاهی انقد برونگرا بازی درمیاره ک اعصابم و خراب میکنه
مثلا وقتی میریم پیش فامیل برا سلام و احوال پرسی ، اون هی زودتر از میپره و سلام میکنه ، بعد من محو میشم اصلا در نظر داشتم ایندفه ک دیدمش حتما بهش بگم اینارو
میدونم چی میگی صد درصد هیچکدوم نشانه برتری یا ضعف نیست یه ویژگی شخصیتیه که بیشترش ارثیه یادمه تو کتاب فک کنم سکوت بود می گفت حتی وقتی ادم نوزاده میشه فهمید درون گراس یا برون گرا بچه های درون گرا نسبت به اشخاص غریبه و محرک های نااشنا بیشتر گریه می کنن و دست وپا می زنن خب اگه ارثی باشه حتی یک فرد با این راه کار ها نمی تونه شخصیتش رو تغییر بده شاید ظاهرا بتونه اما درون خودش یه احساس عذاب داره
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)