پزشکی بخونین تخصصتون رو روانپزشکی انتخاب کنین,روانشناسها این روزا تعدادشون واقعا زیاده وبیشترم میشه.البته که همیشه برای بهترین ها تو هررشته ای جا هست،ولی بنظرم انتخاب روانشناسی ریسکه.
پزشکی بخونین تخصصتون رو روانپزشکی انتخاب کنین,روانشناسها این روزا تعدادشون واقعا زیاده وبیشترم میشه.البته که همیشه برای بهترین ها تو هررشته ای جا هست،ولی بنظرم انتخاب روانشناسی ریسکه.
بنظرم پی علاقت برو*_*
من خودم میخام ارشد روانشناسی کنکور بدم*_*
بنظرم خیلی علاقه مهم تره*.*بعد از چند سال به این نتیجه رسیدم×_×
حوصله ی توضیح زیاد ندارم اما ادم توی حرفه یی ک بیشتر بهش علاقه منده بیشتر موفق میشه و همین رضایت شغلی خودش انگیزه برا پیشرفت تو مقاطع بالاتره
I'll
love You
non-stop
سلام مهرداد جان,امبدوارم که حالت خوب باشه
در مورد سوالت باید عرض کنم که ....
منم مثل شما علاقه ی بسیار شدیدی به رشته ی روانشناسی دارم و واقعا از خوندن کتابهای روانشناسی به وجد میام
بیشتر کتابهایی که میخرم(غیردرسیا)در مورد موضوعات روانشناسی هستن و من حتی بعضیارو چندبارم خوندم!یعنی بدون اینکه اجباری در کار باشه و فشاری رو روی خودم احساس کنم این علاقه
منو دنبال خودش میکشه و باعث میشه کتابی که یکبار خوندم رو دومرتبه بخونم و همون حال خوبی رو که بار اول در خوندنش تجربه کردم رو بار دیگر با همون شدت(!),بلکه عمیق تر(!)احساس کنم!
اما قسمت غم انگیز ماجرا اینجاست که.....
متاسفانه از سه ملاکی که باید برای تعیین و انتخاب شغل آینده مون استفاده کنیم(ارضای شغلی و علاقه+موقعیت تو جامعه+توجیه مالی),درآمد بقیه رو به کناری انداخته و به تنهایی روی مرکب
موفقیت لم زده,تکون نمیخوره که نمیخوره....
و
متاسفانه به دلیل اینکه دانش آموخته های(اوه! چه واژه دهان پر کنی)این رشته دچار کمبود شغل(!)و درآمد خیلی کم
هستند نمیشه به روانشناسی به عنوان یه شغل نگاه کرد...
منظورم از دانش آموخته های رشته ی روانشناسی کسایی هستند که در سطح پایین تر از دکترا مدرک دارن.....
اما آیا دکترها شرایط بهتری دارند؟؟؟؟
بله,اما نسبت به روانشناسهایی که در سطح پایین تری هستند درآمد بهتری دارند.....ولی نسبت به پزشکان(که طبق آمار پزشکای ایران نسبت به پزشکای کشورای دیگه بیشترین درآمد رو توی جهان دارند)درآمد خیلی کمی دارند اما برای امرار معاش خوبه
به هر حال پزشکان از زحمت کشای جامعه هستن و قدرشونو باید بدونیم اما این قدردانی نباید باعث تبعیض بشه و روانشناس ها رو با بحران مالی()مواجه کنه
دوره درس خوندن هردو (روانشناسی تا دکتری و پزشکی عمومی)زیاد تفاوت نمیکنه اما حقوق هاشون(در محل کارهای مختلف) زیاد تفاوت میکنه(!)و این قضیه خیلی آدمو آزار میده....
دلیلشم که میشه گفت مشخصه!روانشناسی توی ایران هنوز به درستی جا نیفتاده و هنوز به جایگاه واقعی خودش نرسیده...
اما به دلایلی نامعلوم(!)هنوز که هنوزه قانع نمیشم و برای رسیدن به هدفم همه کار میکنم (هرچند که تا حالا لای کتاب هم باز نکردماما شروع خواهم کرد
)
در مورد کنکور هم باید عرض کنم که چون داوطلبای رشته تجربی(که خیلیم زیادن) دنبال رشته های تاپ هستند و اونها رو انتخاب میکنند,رشته ی روانشناسی در حاشیه قرار میگیره و رسیدن بهش
چندان بلندپروازی محسوب نمیشه اما تو رشته ی انسانی چون روانشناسی جزو رشته های تاپ هست (البته تعداد داوطلب های کنکور انسانی خیلی کمتره از تجربی)یه مقداری رسیدن بهش
مشکلتره...
یه راه دیگه هم میتونی وارد دنیای روانشناسی بشی.....میتونی بعنوان تخصص,بعد از گرفتن پزشکی عمومی(در صورت قبول شدن)روانشناسی بخونی و بشی روانپزشک که باز هم میتونی مطب
بزنی و صدالبته مراجعه کننده خواهی داشت و هزارالبته()درآمد روانپزشکا بیشتره
اما از آنجاییکه نابرده رنج گنج پنج شیش هفت,(چی گفتم؟!)پزشکی یه مقدار از روانشناسی قبول شدن سخت تره (فقط یزره....زیاد نیست:troll (18)
و همت بیشتری میخاد(یزره همت بیشتر:troll (9)
در هر صورت این پیشنهاد خیلی به صرف تر و آینده دار تر(!)هست فقط الان یکمی وقت تنگه و باید یه ذره همت کنی( :troll (5): )
بالاخره صلاح مملکت خویش خسروان دانند,من بعنوان برادر کوچیکترتون(اگه بپذیرین ما رو)هر چی دونستم خدمتت عرض کردم امیدوارم یه چیزی(!)ازش بدردت بخوره...
برات از صمیم قلب آرزوی موفقیت میکنم و سخنانم را(!)با شعری ناب به پایان میرسانم (!)
امید که همواره بدرخشید( :troll (6): )
همت()اگر سلسله جنبان شود
مور تواند که سلیمان شود
همت اگر پایه فزایی کند
پَشّه بی بال، همایی کند
همت اگر پای به میدان نهد
گوی فلک در خم چوگان نهد
در بیابـــــان گــر به شوق کــعبـه خـــواهی زد قـــدم
سرزنــش ها گر کنــد خــار مغیــلان،"غــــم مخـــور"
1
نمیدونم شما در چه مقطعی هستید یا چقد اطلاعات دارید..من5ساله تو رشته روانشناسی هستم و درگیرم و کلی دوست ارشد و دکتری دارم ولی این جمله شمارو بر چه استنادی میگید؟ول میکنن دکتری و...بهتره که درست راهنمایی بشن
نمیدونم شما در چه مقطعی هستید یا چقد اطلاعات دارید..من5ساله تو رشته روانشناسی هستم و درگیرم و کلی دوست ارشد و دکتری دارم ولی این جمله شمارو بر چه استنادی میگید؟ول میکنن دکتری و...بهتره که درست راهنمایی بشن
@mhdhr1374
دوست عزیز..شما بهتره تو گروهی سوالاتتونو مطرح کنید که واقعا چند سال برای این دو رشته زحمت کشیدن بپرسی نه اینجا....موفق باشید
ببین دوست عزیز واقعیت اینه که هر کی پزشکی بخونه یا بقیه رشته های پر طرفدار تجربی لزوما ختم به جای خیر نمیشه
اما ی قولی رو بهت میتونم بدم... علاقه و پشتکارت برای این رشته و فعال بودنت قطعا به جای خوبی مبرسونتت...
بعد به ایران فک نکن ... جهانی فکر کن....
رشته خیلی خوبه اما اگه به فکر استخدام و کارمند شدنی میتونم بگم همین الان دست بکش چونکه لازمه خودت اقای خودت باشی...
تو این دنیایی که روزبروز بیشتر به سمت متریالی پیش میره، ادما به فردی برای رفع مشکلات روانشون بیشتر فکر میکنن تا جسمشون...
امیدوارم موفق باشی و هر تصمیمی که میگیری برات موفقیت و خوشحالی بدنبال داشته باشه
خدای من..
هر اتفاقی هم بیفته...
حتی اگه امسال نتونم به اونی که ارزوشو دارم برسم تهش میدونم تا هستی نباید از ارزوم دست بکشم
حتما یه دلیلی داشته که این ارزو تو من هست...این هدف...
مطمعنم پشتمو خالی نمیکنی...
محکم محکم دستمو بگیر خدا...
دلم برات تنگه...
محکم بگیر دستمو خدا....
بنده نگفتم دکتری رو ول میکنن منظور این بود که قبل دکتری گرفتن ولش میکنن ! و بنده اینو بر استناد به دانشجو های دکتری در دانشگاه ها نگفتم چون قطعا آدمای زیادی هستن اینو بر استناد به دور و اطرافیان و حتی توی دانشگاه دیدن کسایی گفتم که فوق یا لیسانس گرفتن و دیگه تموم.
و اصلا منظورم این نیست که گرفتن این مدرک خوب نیست واسه همین ول میکنن منظور سختیه.
اگه آمار و دیده باشین کلا کمتر از 20% از جمعیت ایران این مدرک و دارن حالا هر رشته ای ! و بعدم اشاره کردم که گرفتن این مدرک تو هر رشته ای سخت خواهد بود فقط تو این رشته بازار کار تا قبل این واقعا خوب نیست تو خیلی از رشته ها نیست...و من راجب این گفتم.
چون خودم سال اولم و نمیتونم راجب خودم یا دوستانم قطعی بگم دارم بر اساس چیزایی که دیدم و یا پرسیدم میگم .
به هرحال منظورم اصلا خوب نبودن این رشته نبود خودم دوسش داشتم واقعا که رفتم و اینکه به چیزای خوبشم اشاره کردم فقط ایشون الآن دبیرستانن هنوز و دارم کمک میکنم جنبه های دیگه شم ببینن.
اگه بازم دارم اشتباه میکنم جایی رو بگین.شما تجربتون بیشتره .
نه لزومی نداره چرا؟چون اونی که تا دکتری نمیره دلایل مختلف داره یکیش:هدفی نداشته از اول کارشناسی با بازی کامپیتری و خیابون گردی فقط اومده پاس کرده یه ارشدیم از یه دانشگاهی گرفته و تمام تا سربازی دیر بره...دومی:اصلا هدفش دکتری نیست پژوهش و تدریس نیست....و دلیلی نمیبینه دکتری بخونه..سومی هم مثل اولی یه تفاوت کنه فقط کتب دانشگاه رو خونده نه کاری نه فعالیتی....من کسی رو میشناسم تو ترم6کارشناسی تو کارخانه شده مدد جو و یا چن تا مقاله داره تا ارشد و.....فرق داره..روانشناس زیاده داره بیشترم میشه اما چه نوع روانشناسی؟
خب بله درست میگین ... اصن کلا دکترا خوندن فقط تحقیق و پژوهشه واسه کسایی هست که واقعا علاقه دارن و میخوان وقت بذارن واسه رشتشون و هدفی دارن .
ولی من همچنان نمیفهمم دلیل اینکه نباید بگم که واقعا همه نمیرن دکترا بخونن چیه ؟
خب به همون دلایلی که شما گفتین و هر دلیل دیگه ای نمیرن واقعا...نه فقط تو این رشته تو همه رشته ها !
نه اینکه ایشونم نمیره دارم میگم لازمه تو این رشته واقعا !
منظور اینه که واقعا علاقه میخواد ! واقعا تا تهش باید رفت هم به خاطر علم خودت هم اگه میخوای واقعا روانشناس خوبی باشی . نه اینکه بعد 2 سال ولش کنی...
نمیدونم شاید من نمیتونم منظورمو درست برسونم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)