اگه هدفی برای خودتون دارید واسه به دست آوردنش باید بجنگید... جنگ ، تلفات داره خستگی داره...نا امید شدن های مقطعی داره هزینه میخواد زمان می بره و...
من خودم یه "مجسمه ی شکست" هستم ولی هنوز نا امید نشدم
یه بار سالها پیش با عشق عجیب به پزشکی کنکور تجربی شرکت کردم یه سال حسابی خوندم و آخرش اینکه با بیماری و تب در روز آزمون!! حسابی خراب کردم... (نتیجه ش شد قبولی کاردانی یکی از رشته های تربیت معلم )
کاردانی رو گرفتم مشغول به کار شدم اما اونی نبود که میخواستم... پس دوباره این بار کنکور زبان شرکت کردم چون فکر می کردم واسه پزشکی دیگه دیر شده... نتیجه شد قبولی کارشناسی مترجمی...خب دوباره رفتم خوندم! کارشناسی رو گرفتم....
بازم دیدم نه! این اونی که میخواستم و همیشه می خوام نیست... عشق من پزشکی بوده و هست و خواهد بود... حتی اگه 97 هم خراب کنم میرم 98 میام .... کلا نا امید نمیشم ...
ببخشید طولانی شد...
خلاصه اینکه وضعیت شما دوستان خوبم از نظر زمانی که دارید خیلی بهتر از منه ... نا امید نشید... کلی وقت دارید... موفق باشید