متاسفانه واقعیت ها در حال حاضر ناامید کننده هستن...حرفهایی که دانشجو ها بهتون زدن بیراه نیست...بین چندین مهندسی که در اطرافم میشناسم(حتی با ارشد از دانشگاه هایی مثل امیرکبیر,تهران,شیراز و...)تعداد شاغلین کمتر از انگشتای یک دسته...این روزا بند پ قوی تر از هر روزمه ایه...
اما ایا باید به خاطر شرایط حال حاضر دست روی دست گذاشت و ناامید بود؟
شرایط عموم فارغ التحصیلان اکثر رشته ها الان همینه...حتی تحصیل در دانشگاه تاپ هم تضمینی برای اشتغال نیست...
اگه به دنبال شرایط متفاوتی هستی یا باید سراغ یه سری رشته های خاص که غالبا توی تجربی هست بری و یا باید تفاوت ایجاد کنی...
باید اون یه نفر بین هر هزار نفر بشی!و این در صورتیه که به مسیری پا بذاری که بهش علاقه داری و براش ساخته شدی...
بله واقعیت اینه که شرایط اصلا خوب نیست. اما حرف های این دانشجویان هیچ کمکی نمیکنه و صرفا فرد رو ناامید میکنه.
اوایل سعی میکردم اهمیتی به این حرفا ندم اما الان واقعا ناامید شدم!!من که هنوز 18 سالگیم رو رد نکردم و الان باید آرزو های زیادی داشته باشم آینده ی خوبی رو برای خودم تصور نمی کنم.
«امام جعفر صادق(عليهالسلام)»:
به ياد آن ساعتي باش که بندبند تو در قبر از هم جدا ميشوند و دوستانت بعد از به خاک سپردن از سر خاکت برميگردند. اين تذکر، تو را از هم و غم روزگارت تسلّي ميدهد. (المحجّةالبيضاء، ج ٨، ص ٢٤١)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)