سلام.تو این تاپیک میخوام یه صحبت دوستانه داشته باشم با کسایی که میخوان نرم افزار بخونن و ادامه تحصیلشون در گرایش نرم افزار این رشته باشه.
دوستانی که چنین قصدی دارن چندتا نکته رو در نظر بگیرن:
1- اول اینکه باید عرض کنم خدمتتون رشته مهندسی کامپیوتر رو فقط و فقط گرایش نرم افزار در نظر بگیرید؛ سایر گرایش ها مثل علوم کامپیوتر یا همون it ، یا گرایش های دیگه رو بیخیال شید که پشیمون میشید چه توی ایران چه خارج از ایران.
2- دوم اینکه توی رشته نرم افزار اگه بتونید وارد شریف بشید که دمتون گرم و برای اینده کاری یا اپلای زدن هیچ مشکلی نیست و خیلی سریع میتونید تو بهترین شرکت های دنیا مثل گوگل اپلای بزنید؛ مثلا گوگل برنامه نویسی C رو خیلی اهمیت میده و توی خیلی از شعبه های موجودش توی اروپا و امریکا میتونید مشغول بکار بشید. حالا فرض کنیم شما به هر دلیلی نتونستی وارد شریف بشی! توی دانشگاه های دیگه با یه اختلاف فاحشی رشته نرم افزار از شریف عقب هستش و اینجا دیگه میشه پشتکار دانشجو! توی رشته نرم افزار شما برنامه نویسی های خیلی گستره یاد نمیگیری و حتی اگه گرایشی مثل سخت افزار رو انتخاب کنی بنظر من بهتر هست؛ اینکه بهتر هست چون اختلاف واحد های نرم و سخت افزار حدود 20 واحد هستش و اونی که سخت افزار بخونه میتونه نرم افزار رو هم بیرون از دانشگاه یاد بگیره و عملا دو رشته رو خونده، ولی اونی که نرم افزار خونده کارش سخت میشه چون ازمایشگاه های سخت افزار رو هیچ جایی مثل ازمایشگاه دانشگاه دسترسی نداره. پس در نظر بگیرید رفتید کامپیوتر موظفید رشته های دیگه مثل زبان های تحت وب و ... رو بیرون از روند کاری تو دانشگاه و به صورت خصوصی فرا بگیرید تا در اینده کاری به مشکل نخورید.
3- میگن کامپیوتر اشباع شده! شاید خیلیامون اینو شنیدیم و حتی خونواده هامون بخاطر همین حرفا مخالف این رشته باشن! ولی اشتباه نکنید بچه ها کم هستن کسایی که رفتن دانشگاه و با جون و دل سختی رشته رو به جون خریدن و واقعا مهندس و برنامه نویس بیرون اومد؛ من از سال اول دبیرستان توی برنامه نویسی وب مشغول هستم، باور کنید شاید در ماه 5.6 نفر برای پروژه لیسانس به من مراجعه می کنن که هیچوقت رشته کامپیوتر نخوندم توی دانشگاه.
4- واحد هایی که قرار هست پاس کنید رو حتما ببینید! نرم افزار یکی از سخت ترین و پیچیده ترین رشته های موجود در سطح دانشگاه هستش که واقعا اگه علاقه نداشته باشید وسطای راه کم میارید و فکر انصراف میفتید! همین الان تکلیفتون رو مشخص کنید نه فقط اینکه بگید علاقه دارم! برید ببینید سرفصل های واحد هاتون رو، شاید واقعا یکی مثل من به برنامه نویسی وب یا اندروید خیلی علاقه داره و برنامه نویسی نرم افزار های تحت ویندوز رو نپسنده! این میشه تناقض که وسط راه خیلی اذیتتون میکنه.
* حالا اگه یکی اومد و به یه بخشی از برنامه نویسی مثل اندروید علاقه داشت چکار کنه؟
- نگرانم این داستان نباشید! الان توی هر شهری انواع اموزش های برنامه نویسی هستش و حتی سایت های انلاین زیادی هستن که بهترین کیفیت اموزشی رو به کمترین مبلغ ممکن دارن ارائه می کنن و میتونید یاد بگیرید؛ پس اگه به بخش خاصی علاقه دارید دنبال رشته مورد علاقتون برید و زبان های برنامه نویسی مورد علاقتون رو هم به دور از دانشگاه دنبال کنید؛ خیلیا رو مثل خودم میشناسم که از همین طریق درامد های نسبتا خوبی داشتن، خودم از اول دوم دبیرستان از لحاظ مالی مستقل شدم و هیچ مدرکی در این زمینه نداشتم.5- توی دانشگاه های ایران عملا چیز زیادی یاد نمیگیرید مگر اینکه خودتون باز به صورت خصوصی دنبال این باشید چیزای بیشتری یاد بگیرید؛ پس اگر دانشجوی این رشته شدید واقعا باید بیرون از دانشگاه دنبالش برید تا وقتی فارق التحصیل شدین فقط نگید مدرک نرم افزار دارم از فلان دانشگاه! باور کنید بهتون میگن:مهم نیست، بگو ببینم چقدر بلدی؟!
6- زمینه اپلای زدن توی رشته نرم افزار یا همون مهندسی کامپیوتر تقریبا میشه گفت خوبه و یکی از شغل های پر درآمد دنیا هست! پس تکلیف خودتون رو مشخص کنید اگه واقعا قصد اپلای زدن دارید، سفت و سخت بچسبید به این رشته و تا دکترا یا فوق لیسانس جلو ببرید و اپلای بزنید؛ من خیلیا رو دیدم که موفق به اپلای زدن شدن و میگم تو این رشته تقریبا راحت هست.
7- بازار کار مهندسی نرم افزار تو ایران میشه دو بخش خصوصی و سازمانی که رک بگم بخش سازمانی رو بیخیال شید که واقعا مزخرف هست و حقوق بسیار پایینی دارید؛ ولی بریم سراغ بخش خصوصی! استارت آپ هایی رو میشناسم که فقط راه اندازش داره ماهی 600 میلیون سود میذاره جیبش! مثال بزنم بازار، دیوار و اسنپ جزء استارت اپ های بسیار بسیار موفق و پرسود هستن. حتی اگه بخواید ایده جدید بکار نبرید توی بخش خصوصی شرکت های تازه کاری هستن که سال اول یه چیزی بالای 200 میلیون سودشون بوده ولی واقعا کارشون درست هست.
پ.ن: اطلاعاتی که با توجه به دو سه سال تجربه کارم با شرکت های نرم افزاری و طراحی سایت داشتم اینا بود و چیزایی که دیده بودم؛ یه چیزایی هم شنیده بودم که تحقیق کردم و اگه درست بوده اینجا نوشتم و خودم قصد دارم عمران بخونم ولی برنامه نویسی تحت وب رو طبق روال گذشته به صورت حرفه ای دنبال کنم؛ دلیل انتخابم هم تقریبا میشه گفت درآمد خیلی خوبی که توی عمران هست؛ البته بازم میگم نرم افزار درامد فوق العاده خوبی داره و واسه همین هم هست برنامه نویسی تحت وب رو بیخیال نمیشم و تا تهش هستم؛ فقط هم بحث درآمدی نیست، بیشتر از درآمد علاقه ی بسیار زیادم به دو رشته هست و اگر روزی بتونم دو رشته ای بخونم حتما نرم افزار و عمران رو در کنار هم میخونم.
پ.ن: مهم تر از انتخاب دانشگاه انتخاب رشته هست، باور کنید همه چیز بر میگرده به پشت کار خودتون و خودتون و خودتون! من دیدم از آزاد موفق اومده بیرون و دیدم از فردوسی با دکترای شیمی بیکاره! اسم دانشگاه 4 سال یا نهایت 8 سال روتون هست ولی اگه واقعا شرایط جوری نیست که توی دانشگاه سطح یک درس بخونید بخاطر دانشگاه رشته سطح پایین که علاقه ای ندارید انتخاب نکنید! در ضمن هر رشته ای سختی های خودش رو داره و شرایط جوری هست حجم کاری دانشگاه به نسبت بالاتر از دبیرستان و مدرسه هست! پس واقعا برید دنبال علاقه که حتی سختی کاری که علاقه دارید لذت بخش هست.
پ.ن: شرایط اپلای زدن رو توی انجمن ApplyAbroad میتونید دنبال کنید؛ افراد زیادی تو این انجمن هستن که اپلای زدن یا میخوان بزنن و اطلاعات بسیار جامع و خوبی در اختیارتون میزنن.
با آرزوی سلامتی و موفقیت توی انتخاب رشته و آیندتون