اگر خواستین یه سری از مقدمههای کتاباشون رو میتونید تو این وبلاگ یا صفحه فیسبوکشون بخونید.
اندیشه سازان
البته احتمالا بیشتر به دل کسایی میشینه که باهاش خاطره دارن...
یادشون به خیر...
اگر خواستین یه سری از مقدمههای کتاباشون رو میتونید تو این وبلاگ یا صفحه فیسبوکشون بخونید.
اندیشه سازان
البته احتمالا بیشتر به دل کسایی میشینه که باهاش خاطره دارن...
یادشون به خیر...
به بیانی دیگر : شما عددی نیستی توهینه بیشتر
.
ر.ا : خیلی خوبه این متنها آرامش خاصی میدن
ابتدای کتاب دبیر خودمون هم مقدمه خوبی داشت بیشتر از خود کتاب خوندمش
خوشا دیدار ما در خواب ...
up
گیرم که باخته ام
اماکسی جرات ندارد به من دست بزند
یا از صفحه بازی بیرونم بیاندازد
شوخی که نیست من شاه شطرنجم
تخریب میکنم انچه را که نمیتوانم باب میلم بسازم
اره
ما یه عدد نیستیم
ولی مارو یه عدد میبینن ((:
بهتر است برای چیزی که هستی مورد
نفرت باشی
تا اینکه برای چیزی که نیستی
محبوب باشی
من عدد نبودماااا عدد شدممممم سمیههههههههههه .....
عادت ما ایرانیا اینه که از ادمایی که رک و راست حقیقت رو به زبون میارن بدمون میاد چون از واقعیت های تلخ گریزانیم ولی بر عکس ادمایی که با حفظ ظواهر سعی در خوب جلوه دادن خودشون و اوضاع هستن رو ارج می نهیم ... کاش ایران به شکل گربه نبود بوقلمون بیشتر مناسب احوال ایرانی هاست . . .
جمله اخرش خیلی خیلی خیلی قشنگ بود
چون واقعا این موضوع به توانایی ذهن آدم ربطی نداره
ممکنه خیلی توانا باشی
اما کنکور برای نشون دادن توانایی هات تو اون زمان محدود کافی نباشه........
تو به هیچکس غیر از خودت نیاز نداری
پس از این به بعد هر کی بهتون گفت شما عددی نیستی ناراحت نشین ولی اگه بهتون گفتن شما کدوم عددی ......این بهتون توهین کرده 😝😝
پس از این به بعد هر کی بهتون گفت شما عددی نیستی ناراحت نشین ولی اگه بهتون گفتن شما کدوم عددی ......این بهتون توهین کرده 😝😝
منم یه چی بگم
تو دوران کنکور دقیقا همه چی همه فلسفه وجودیم عدد شده بود چون به چیزی جز هدفم فکر نمیکردم .
تو حوزه ای که امتحان میدادم قلمچی فقط دو یه نفر ازم ترازشون بالا تر بود و وقتی اون همه آدمو میدیدم که "زیرم" هستن کلی مغرور میشدم .
با یکی از اونا که ترازش از من بهتر بود دوست شده بودم و هیچ وقت هم بهش نرسیدم و فقط همون کافی بود تا ر یده بشه به حالم .
یعنی من نا خود آگاه آدما رو اینطور میدیدم . دوستای قبلیم که اصلا به فکر کنکورم نبودن موجودات حقیر و یکی مثل این بابا که گفتم رو غول فرض میکردم . و این جای بسی تاسف داره .
حالا اینا گذشت و رفتم دانشگاه
روزای اول دانشگاه برای بچه ها رتبه کنکور و اینا مهم بود و اونا هم هنوز همچین دیدی داشتند ولی چند هفته که گذشت تااازه همه کم کم متوجه شدند که چقد خر بودن با اون طرز فکر . خیلی از اون آدمایی که خیلی رتبشون خوب بود اصلا آدم بودن بلد نبودند ! یه سریشون حرف زدن هم بلد نبودن . زیر یه کار ساده روزمره وا میدادند و خلاصه بگم بجز خرخونی توی زندگی مطلقا هیچ مهارتی نداشتند . و اینا تو دانشگاهم به کلی مشکل میخوردند چون خیلی موجودات ضعیف و فاقد سواد اجتمایی بودند .
همونایی که حتی خیلیا تو ذهنشون ازشون بت میسازن.
و جالبه بدونید خیلی از اینا درس میخونند و هیچ وقت ولش نمیکنند چون تنها چیزیه که تو زندگی دارند تنها چیزی که توش خوبن منطقه امنشونه درس و اگر ولش کنند هیچی ازشون نمیمونه .
یه سریاشونم انقدر آدما **** بودند که ...
خلاصه اینکه رتبه کنکور و اینا همش بخاطر یه مهارت خرخونی و تلاشه و واقعا قابل تحسینه ولی میزان آدم بودن رو به هیچ وجح مشخص نمیکنه .
و اینکه این طرز نگرش که الان خیلیاتون دارید بخاطر شرایط سختیه که پشت سر گذاشتید ولی بهش اعتنا نکنید زیاد بقول عنوان تاپیک شما عدد نیستید .
run forrest runnn
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)