به نظر شما کدام فاکتور در انتخاب رشته موثرتر است ؟
(می توانید چند گزینه را انتخاب کنید)
به نظر شما کدام فاکتور در انتخاب رشته موثرتر است ؟
(می توانید چند گزینه را انتخاب کنید)
ویرایش توسط mahdiekrani : 29 تیر 1396 در ساعت 21:32
علاقه
استعداد و شناختی که از خودت و توانایی هات داری ....
دانشگاه و شهر هم مهمه ! :::
..............
دیگه خودت باید بسنجی چی بیشتر واست مهمه ! ::::
مثلن اگه عشق برق داری ..... به زابل قبول شی میری !؟!
یا نه میگی تهران باشه یه رشته ساده تر بیشتر تمایل دارم !
یا نه میگی اساسن من احساس میکنم یه تبحر خاص تو استخراج نفت از قعر دریاها دارم .... میخام مهندسی نفت آبادان بخونم !
علاقه علاقه علاقه و بازم علاقه
البته فاکتور پول که همیشه هست .. البته در حدی که بشه یه زندگی رو چرخوند نه لاکچری
علاقه شخصی در نهایت ۳۵٪ در انتخاب رشته من موثر خواهد بود . برای من فاکتور های دیگری چون امکان اپلای آسان تر هم وجود دارد. به علاوه علاقه ی ما بر اساس اطلاعات ناقصی است که یک رشته داریم پس خیلی قابل اطمینان نیست. می توانید پرس و جو کنید و تصور افراد را قبل و بعد از ورود به دانشگاه را در مورد رشته ای خاص متوجه شوید
من فکر میکنم کلا این نظر سنجی به درد کسی نمیخوره، چون هر کسی شرایط خودش رو داره و با توجه به اون باید تصمیم بگیره. به جز دو مورد اول که به نظرم خیلی مسائل مهمی نیستن، هر کدوم از موارد دیگه میتونن برای یه نفر اولویت اول باشن.
به نظر من به جای زوم روی یه رشته بهتره روی یه حوزه بچه ها توجه نشون بدن ، چون در ابتدا شناخت کافی هم وجود نداره. مثلا برق و کامپیوتر یه آدم علاقمند به مسائل فنی و با ریاضیات قوی میطلبه و عموما کسی که به یکی علاقه داره میتونه به عنوان گزینه دوم اون یکی هم فکر کنه ، درحالی که خیلی ها پافشاری میکنند که مثلا کامپیوتر خوبه ولی برق رو نمیزنم! و در کمال ناباوری میبینی اولویت دوم یه رشته خیلی متفاوت زده!!
به نظرم برای انتخاب رشته اول چارت های درسی هر رشته رو بررسی کنید و ببنید با دروس کدوم رشته ها راحت ترید ، بعد در مورد زمینه های کاری و پژوهشی و موارد دیگه تحقیق کنید.
واقعیت و میخوام بگم نه شعار !
اینا واسه من تو انتخاب رشتم مهمه بقیشون ارزش چندانی نداره
1 آینده شغلی
2 علاقه
3 استعداد
خوشا دیدار ما در خواب ...
درود
به نظر بنده در کل باید این فاکتور ها رو مد نظر داشته باشیم :
1. علاقه و استعداد
2. آینده تحصیلی ( شامل بورسیه و آپلای کردن و ...)
3. آینده شغلی
4. و سایر فاکتور ها مثل دانشگاه و شهر مورد علاقه و ...
منتهی در کشور عزیزمون ایران این مسائل به هیچ وجه من الوجوه موضوعیت نداره! دانش آموز از همون دوم متوسطه که باید انتخاب رشته کند باید فقط و فقط این موارد رو مد نظر داشته باشد :
1. آینده شغلی
2. آینده شغلی
3. آینده شغلی
4. آینده شغلی
و دیگه علاقه و استعداد و سایر فاکتور ها اصلا موضوعیت پیدا نمیکنند! هر چند که در صورت نقض هر کدوم از این فاکتورها فرد با مشکلات زیادی رو به رو میشه ، تصور کنید شخصی که به رشته های تجربی (مثلا رشته پزشکی) اصلا علاقه ای نداره و یا مثلا استعدادی نداره ولی بر خلاف میلش صرفا بخاطر آینده شغلی به سمت این رشته ها رو میاره بعدا چه نتایجی رو به دنبال داره ، هم خودش در آینده رضایت شغلی نداره و هم ممکن است پیامدهای منفی و جبران ناپذیری رو به مردم و اجتماع تحمیل کنه و ...
موفق باشید
بدرود
ویرایش توسط saj8jad : 30 تیر 1396 در ساعت 05:12 دلیل: جزئی
به نظر من شناخت هر کس نسبت به خودش میتونه معیار های انتخاب رشته ی خودش رو نسبت به افراد دیگه متمایز کنه .
اگر فرد میبینه که توانایی زندگی دور از خانواده رو نداره و یا اونقدر لطیف (!) تربیتش کردند که بدنش کشش زندگی در شرایط آب و هوایی متفاوت رو نداره، شاید باید واقعا دانشگاه رو نسبت به رشته در اولویت قرار بده .
داشتیم کسی رو که از زنجان ، عمران دانشگاه صنعتی اصفهان قبول شد، دو ترم موند و بعد از حذف ترم کلا مسیر متفاوتی رو در پیش گرفت و به رشته ی روانشناسی رجوع کرد .
خب این یعنی تلف کردن 1 سال از عمر خودش (ضمن اینکه اون 2-3 سال آخر دبیرستان رو حساب نکردم)
هر فرد نسبت به اخلاقیات خودش باید تصمیم مهمی برای خودش بگیره .
قاعدتا اگر کسی توانایی تحمل دوری از خانواده رو تا حد خوبی داره، باید فقط و فقط به رشته فکر کنه بنا به دلایلی که بچه های دیگه هم بار ها گفتند .
اما اگر میبینید زجر میکشید چند هفته از پدر و مادرتون دور باشید، باز هم سبک سنگین کنید چون ممکنه خیلی اذیت بشید، چه تو دانشگاه و چه بعد از دانشگاه
مورد بعدی اینه که باور کنید یک انسان توانایی قبول شدن در رشته ی برق دانشگاه شریف رو داره، با این حال همین فرد میتونه علاقه ی قلبیش چیزی باشه که در علوم انسانی باید دنبالش بگرده .
در زمینه ی انتخاب رشته دهن بین و مستمع حرف مردم نباشید. خوبه که حرفای بزرگتراتون رو گوش کنید ولی چون مثلا مادرتون میگه من میخوام یکی از بچه هام مهندس باشه و اون یکی دکتر لازم نیست شما دکتر بشید. بعد میفهمید که حتی خانواده خودتون هم شناختی که باید از شما داشته باشند رو ندارند .
ویرایش توسط BlackHero : 30 تیر 1396 در ساعت 09:58
چیزی که مسلمه اینه که رشته انتخابی آینده شغلی داشته باشه ینی حداقل این روزا تنها دلیل دانشگاه رفتن و مدرک گرفتن همینه و تعداد محدودی وجود داره که انتخاب رشته بر اساس کنجکاوی و کاوش در رشته ها باشه ینی به عبارتی علاقه شخصی .....
ولی در کل دو فاکتور شغل و علاقه به ترتیب مهم ترینا هستن چون اگه از ی طرف فردی که تو ی رشته تحصیل میکنه که آینده داره اما علاقه ای به اون رشته نداره مسلما کاری از پیش نمیبره و نمیتونه موفق بشه...
فقط پول ....فاکتور علاقه رو خیلی وقته انداختمش کنار ...چون پول نیس توش...چ فایده ای داره رشته ای بخونی که تهش بیکاریهبیکاریه... اونوقت فقط از اون رشته بیزار میشی !
پس بهتره علاقه به اون رشته توی دلم بمونه نه بیزاری از اون !
حقیقتش انتخاب رشته چیز مهمیه خیلی بیشتر از اون چیزی که اکثر بچه ها فکرشو میکنن، تو این دوره زمونه اکثر بچه ها بعد از ورود به دانشگاه و روبه رو شدن با شرایط حاکم بر رشته شون پوچی کل وجودشون رو میگیره حتی بچه های رشته های به قول بعضی از این مشاورای پول دوست جهان سومی تاپ مثل پزشکی دندون و دارو... یعنی واقعا نمیدونم چی بگم به بعضی ها که میگن یه سری رشته ها تاپن یه سری ها نه، آیا شیمی و فیزیک وریاضی وزیست شناسی و بالطبع رشته های مهندسیشون که نیازهای بنیادی بشر رو حل میکنن و خیلی از رموز عالم رو کشف میکنن و دنیا رو جای بهتری برای زندگی میکنن تاپ نیستن ؟
برای چی باید هرساله در دانشگاه های برتر جهان بیشترین میزان پذیرش دانشجوهای غیر بومی برای علوم پایه و کمترین برای علوم پزشکی باشه برعکس اینجا و اینقدر کشور های پیشرفته به علوم پایه اهمیت بدن؟
حقیقتش به نظرم برای بچه هایی که تو سن وسال کنکور و انتخاب رشته هستن واقعا کار سختیه بخوان همه جوانب رو در نظر بگیرن و قدم تو یه راهی بزارن که بعدا پشیمون نشن ، باید مشورت کنن، خیلی خیلی خیلی خیلی فکر کنن و تحقیق. یه موقع هایی آدم نیاز کشورشو میبینه برای اون انتخاب رشته میکنه و یه موقع برای پدر و مادرش یه موقع برای پز دادن که این مورد با گذشت زمان و سن و سال به شدت در آدمی فروکش میکنه و...
نمیتونم دقیق بگم ولی به نظرم باید ؛ 1- به اجماعی برسید برای صلاح خودتون و خانوادتون و کشورتون. 2-با مشاورا و روانشناسای خوب مشورت کنید. 3- خوب فکر کنید و زیاد تحقیق که اینترنت اینجا خیلی به درد میخوره.4- بر حسب تجربه احساس میکنم تو این دوره زمونه دانشگاه مهمتر از رشته است مگر این که تو انتخاب رشته ای بصیرت کامل بوده باشه.
نمیدونم ، کارسختیه و برای همه از ته قلب آرزوی انتخاب و حال خوب دارم.
خود عمل انتخاب رشته براي سنجش كه زياد سخت نيست. خود اينم كه ايندتونو تو كدوم رشته بگذرونيد بازم مشكلو دشواري نداره .
اولين فاكتور بايد بهش توجه كنيد رتبتون هست
دومين فاكتور بايد علاقه باشه .بايد ببيني علاقتون تو رنج رتبتون هست .مثلا رتبه ٥٠٠٠. پزشكي علاقشه خوب اين نميشه
سومين فاكتور سبك سنگين كردن علاقتونو.ببينيد تو ايران اين علاقه ي شما جواب ميده.اينده شغلي داره يا نه .وضع مالي خانواده شما چطوره؟
چهارمين فاكتور اينه انتخاب دانشگاس .دانشگاه امكاناتش خيلي مهمه .استاد ها و امكانات رفاهي و پژوهشي
وقتي همه رو بررسي كرده يه رشته اي در مياد كه هم دوسش داري هم اينده داره هم دانشگاه خوبي داري
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)