ایول دارینسلام.من ۳۰ سالمه.برق دانشگاه شیراز خوندم.مامان ۳ تا بچه هستم و معلم.از برق خوندن اصلا پشیمون نیستم معلمی رو هم خیلی دوست دارم.پارسال مرخصی زایمان آخرین بچم بودم ک ب سرم زد بیکار نشینم و کنکور تجربی بدم.ریاضی و فیزیک و تا حدودی شیمی رو اوکی بودم.زیست خیلی برام سخت بود ولی دوستش داشتم.همت کردم و با کلی از همه چیز خودم زدن دندون آزاد تبریز قبول شدم تبریز ک نمیتونستم برم.خونه زندگیم شیرازه.حالا تکمیل ظرفیت بهمن زدم پزشکی کازرون.نتیجه ها ک نیومده ولی بعیده قبول نشم ولی بازم نمیدونم بشه برم یا نه(بخاطر بچه هام).من اگه مثل شما مجرد بودم و مثل خودم واقعا دکتر شدن رو دوست داشتم(حالا ب هر دلیل:کلاس و پرستیژ و عاشق یادگرفتن بودن و رو کم کنی و هر چیز دیگه ای) حتما دنبالش رو میگرفتم.ولی اگه بخاطر پول دراوردن باشه کارهای اقتصادی و وارد بازار شدن شاید بهتر جواب بده.ما مهندس برقها مخصوصا اگه دانشگاه خوب درس خونده باشیم همه زندگیمون رو از گذرگاه علمی میبینیم ولی واقعا راه پول دراوردن از طریق درس خوندن ب نظر میاد دیگه جواب نمیده اینجا.اگه بتونید پذیرش بگیرید برا انگلیس یا کانادا احتمالا میتونید فاند هم از استاد بگیرید.البته اگه بخاید برق بخونید.اونجا از نظر پرستیژ و شان اجتماعی و اقتصادی وضعیت خوبی خواهید داشت اگه اینا براتون اولویت داره.
آفرین به پشتکار