💜بفـرمائيــد شِعـر💚

[Eve]

سیب در دست تو و لرزه بر اندام من است
به جهنم که بهشتم ندهند، سیب بده ...

[Adame khob]

اینها همه کم لطفی دنیاست عزیز
این شهر مرا با تو نمیخواست عزیز

[Eve]

گاه بر کوچه‌ی معشوقه‌ی خود سجده کنم
چه کنم کوچه‌ی معشوقه‌ی ما کعبه‌ی ماست ...

[LEA]

لحظه‌ی دیدنت انگار که یک حادثه بود
حیف، چشمان تو این حادثه را دوست نداشت

سیب را چیدم و در دلهره‌ی دستانم
سیب را دید ولی دلهره را دوست نداشت

تا سه بس بود که بشمارد و در دام افتد
گفت یک..گفت دو ..افسوس سه را دوست نداشت

من و تو خط موازی؟ نرسیدن؟ هرگز
دلم این قاعده‌ی هندسه را دوست نداشت

درس منطق نده دیگر تو به این عاشق که
از همان کودکی‌اش مدرسه را دوست نداشت ...

میدونم همه رو میدونم اذیت نکن خودتو


نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیایی


پ.ن: اینهمه با احساس و جدیت پست میزاری ابهت مطلبو خاکستر میکنم

[Eve]

با حال امروزم، میان خاطرات تو
باران نمی‌بارید، اگر یک ذره وجدان داشت ...

[Eve]

مثل صیادی که دریا نا امیدش کرده است
ناامیدی سهمم از دریای آغوشت شده
من کنار ساحلت جان داده‌ام از بی کسی
موج مغروری، غم ماهی فراموشت شده ...

[Eve]

مثل سرباز ضعیفی که حریفش قَدَر است
نا امیدانه به سمت هدفم حمله ورم ...

[Eve]

ما این بهشت مسخره را هم نخواستیم
حوّای من! به سبک خودت اشتباه کن ...

[Eve]

گاهی اگر كه عشق، تو را دستِ كم گرفت
تقصیر توست، دستِ مرا كم گرفته‌ای ...

[Eve]

حرفی ندارم، بی کسی کلاً همینجوریست
باید بسازی، زندگی خوب و بدش زوریست

شهری پر از پیراهنی اما نمی‌دانم
تقدیر یعقوب غزل‌هایم چرا کوریست؟

می‌چینی از چشمان من بغض و نمی‌فهمی
دلتنگ بودن میوه‌ی تنهایی و دوریست

لشکرکشی با یک نفر؟ من با تو؟ منصف باش
محدوده‌ی چشمان تو یک امپراتوریست!

یک عمر جان کندند نقاشان که فهمیدند
چشمان تو «تعریف» سبک مینیاتوریست

گفتی غزل‌های جدیدت را بخوان، گفتم:
حرفی ندارم! بی کسی کلاً همینجوریست ...

[joodii]

گیرم که عشق پیرهنی بود و کهنه شد
می‌پوشمش هنوز، تو بر تن چه می‌کنی ؟!

[Eve]

اینکه تنها می‌شوم هر بار، تقصیر تو نیست
وه چه دشوار است این اقرار، تقصیر تو نیست

می‌روی، شب‌گریه‌هایم می‌شود لالایی‌ام
چشم خیس و بالش نم‌دار، تقصیر تو نیست

پای غم روی گلویم، غصه دورم می‌زند
سرنوشت نقطه و پرگار، تقصیر تو نیست

خانه‌ی عشقم فرو می‌ریزد هی با رفتنت
سستی‌ این نابلد معمار، تقصیر تو نیست

کج نهادم خشت اول را، بنابراین اگر
تا ثریا کج رود دیوار، تقصیر تو نیست

رفتی و دل زیر آوار غمت جا مانده است
ماندن دل زیر این آوار، تقصیر تو نیست

من برای سجده بر تو با همه بی‌دینی‌ام
نیمه شب‌ها می‌شوم بیدار، تقصیر تو نیست


حال و روزم را اگر جویا شوی، دارم فقط
بیشتر یک نقطه از سربار‌، تقصیر تو نیست

می‌روی و روز بعدش می‌شوم با خودکشی
روی بُرجک سوژه‌ی اخبار، تقصیر تو نیست ...

[Eve]

برابر نیست این جنگی که برپا کرده‌ای ای عشق!
که تو با من گلاویزی و من با خویش درگیرم ...

[Eve]

آمدم بدرقه با کاسه‌ی آبی در چشم
چشمم افتاد به تو، سیل مرا با خود برد ...

[Eve]

بی‌جهت، بیهوده، بیخود، بی‌سبب، بی‌فایده
عشق وقتی نیست، معنایی ندارد زیستن‌ ...