غیر مُشتی غنچۀ پرپر چه باقی مانده است
از بهار، ای باغبان! دیگر چه باقی مانده است
عشق را در من دمیدی کاش می‌دیدی ز من
بعد از آن طوفان ویرانگر چه باقی مانده است!
تا «چهل» پیمانه نوشیدم ولی معلوم نیست
از شراب عمر در ساغر چه باقی مانده است
زنده‌ایم اما از این رنجی که نامش زندگی‌ست
غیر تکراری ملال‌آور چه باقی مانده است
عشق بعد از مرگ هم بی‌اعتنا از من گذشت
رد پایش بر مزارم گرچه باقی مانده است
همراه بسيار است، اما همدمي نيست
مثل تمام غصه ها، اين هم غمي نيست
دلبسته اندوه دامنگير خود باش
از عالم غم دلرباتر عالمي نيست
كار بزرگ خويش را كوچك مپندار
از دوست دشمن ساختن كار كمي نيست
چشمي حقيقت بين كنار كعبه مي گفت
«انسان» فراوان است، اما «آدمي» نيست
در فكر فتح قله قافم كه آنجاست
جايي كه تا امروز برآن پرچمي نيست
دلم خون شد از این افسرده پاییز
از این افسرده پاییز غم انگیز
غروبی سخت محنت بار دارد
همه ی درد است و با دل کار دارد
به پایان فکر نکن
اندیشیدن به پایان هر چیز
شیرینی حضورش را تلخ می کند
بگذار پایان تو را غافلگیر کند
درست …
مثل آغاز
نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست
تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه ام فهمید مدت هاست،مدت هاست
به جای دیدن روی تو در خود خیره ایم ای عشق
اگر آه تو در آیینه پیدا نیست، عیب از ماست
جهان بی عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار
اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاست
من این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل
تحمل می کنم هر چند جانکاه است و جانفرساست
در این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی
اگر جایی برای مرگ باشد! زندگی زیباست
#فاضل_نظری
تق تق تَ تَق تق هووو، هوا بوران و کولاکه
تو ظهر آفتابی هوا وقتی که اینجوره
میگن یه جایی گرگ مادر توله زاییده
دلشوره داره تو دلم رختاشو میشوره
سرما یه جوری کل شعرو زیر و رو کرده
حس میکنم خوابم هنوز و غرق کابوسم
هر شب شبیه موقع جون دادن ققنوس
تو زندگی معجونی از لبخند و افسوسم
پرسیده بودی معنی بدبخت چی میشه
اونی که تنها دلخوشیش واژه ست بدبخته
ذهن شلوغ و دست خلوت، روح جرواجر
اینجوریه که زندگی با شاعرا سخته
علیرضا آذر - ۵ ساله تنهایی هامو با این اقا شریکم ، شعراش عجیبه
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش بدست آورد دنیا را
نه جان و روح میبخشم نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم چه معنی دارد این کارا
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلا
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی نه صائب دست و پا ها را
فقط میخواستن این ها بگیرن وقت ما ها را
خیلی وقت پیش این شعرو تو نت خونده بودم
گفتم اینجا هم بنویسم بد نیس
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از از عمر چه ماند باقی
مهر است و محبت است و باقی همه هیچ
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من
خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من
به پایان فکر نکن
اندیشیدن به پایان هر چیز
شیرینی حضورش را تلخ می کند
بگذار پایان تو را غافلگیر کند
درست …
مثل آغاز
دلم گرفته ای دوست، هوای گریه با من
گر از قفس گریزم کجا روم، کجا من؟
کجا روم که راهی به گلشنی ندانم
که دیده برگشودم به کنج تنگنا من
نه بسته‌ام به کس دل، نه بسته کس به من دل
چو تخته‌پاره بر موج، رها، رها، رها من
ز من هر آنکه او دور ، چو دل به سینه نزدیک
به من هر آن که نزدیک، ازو جدا، جدا من!
نه چشم دل به سویی، نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا من
ز بودنم چه افزود؟ نبودنم چه کاهد؟
که گویدم به پاسخ که زنده‌ام چرا من؟
ستاره‌ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست ، هوای گریه با من
سیمین بهبهانی
بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ
وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ هیچشمعِ طَرَبم، ولی چو بنشستم، هیچ
من جامِ جَمَم، ولی چو بشکستم، هیچ
دارم من از فراغت در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لن العلامه
(منظورم دانشگاست)
زندگی دقیقاًاز همان جایی شروع می شودکه یک نفر می خنددو خنده او با دیگران فرق دارد
کنار تو تنهاتر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من تو گسترده ای
با تو برخوردم
به راز پرستش پیوستم
از تو به راه افتادم
به جلوه ی رنج رسیدم
و با این همه ای شفاف
و با این همه ای شگرف
مرا راهی از تو به در نیست
زمین باران را صدا می زند
من تو را
#سهراب_سپهری
دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست
کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست
گلگشت چمن با دل آسوده توان کرد
آزرده دلان را سر گلگشت چمن نیست
از آتش سودای تو و خار جفایت
آن کیست که با داغ نو و ، ریش کهن نیست
بسیار ستمکار و بسی عهد شکن هست
اما به ستمکاری آن عهد شکن نیست
در حشر چو بینند بدانند که وحشیست
آنرا که تنی غرقه به خون هست و کفن نیست
#وحشی_بافقی
ویرایش توسط _Shouko_ : 22 آبان 1398 در ساعت 20:51
شده ام اونی که باید با تو به غم و غصه بخندم … !
تو مال منی حاضرم این بار با کل جهان شرط ببندم … !
میرقصمو شادم به هوایت جانم به فدایت … !
»──|♫●|──«رحمی کن و بنگر که دل و دیده چگونه افتاده به پایت … !
از عالمو آدم سری طوری که تو دل میبری … !
عاشقترین عاشق منم … !──|♫●|──
زیبایی دنیا تویی وقتی خود دریا تویی … !
دل را به دریا زدم … !
از عالمو آدم سری طوری که تو دل میبری … !
عاشقترین عاشق منم … !»──|♫●|──«
زیبایی دنیا تویی وقتی که دریا تویی … !
دل را به دریا زدم … !»──|♫●|──«
با من تو بمان که هر دقیقه از ترس نبودنت نلرزم … !
تا مرز جنون فاصله ای نیست من بی تو همیشه لب مرزم … !
دیوانه شدم من به نگاهی از بس که تو ماهی … !
باید چه کنم تا تو که عاشقم بمانی وای از تو الهی … !──|♫●|──
از عالمو آدم سری طوری که تو دل میبری … !
عاشقترین عاشق منم … !
زیبایی دنیا تویی وقتی خود دریا تویی … !
دل را به دریا زدم … !»──|♫●|──«از عالمو آدم سری طوری که تو دل میبری … !
عاشقترین عاشق منم … !
زیبایی دنیا تویی وقتی که دریا تویی … !
دل را به دریا زدم … !»───♫♫●|●|●♫♫───«
زندگی دقیقاًاز همان جایی شروع می شودکه یک نفر می خنددو خنده او با دیگران فرق دارد
به تیره بختی خود کس نه دیدم و نه شنیدم
ز بخت تیره خدایا چه دیدم و چه کشیدم
برای گفتن با دوست شکوه ها به دلم بود
ولی دریغ که در روزگار دوست ندیدم
وگر نگاه امیدی بسوی هیچکسم نیست
چرا که تیر ندامت بدوخت چشم امیدم
رفیق اگر تو رسیدی سلام ما برسانی
که من به اهل وفا و مروتی نرسیدم
منی که شاخه و برگم نصیب برق بلا بود
به کشتزار طبیعت ندانم از چه دمیدم
یکی شکسته نوازی کن ای نسیم عنایت
که در هوای تو لرزنده تر ز شاخه بیدم
ز آب دیده چنان آتشم کشید زبانه
که خاک غم به سرافشان چو گرد باد دویدم
گناه اگر رخ مردم سیه کند من مسکین
به شهر روسیهان شهریار روی سپیدم
ویرایش توسط Nazii.j : 01 آذر 1398 در ساعت 18:05
در حال حاضر 6 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 6 مهمان)
LinkBack URL
About LinkBacks
پاسخ با نقل قول
.gif "Y (503)")
