ینوسن که
لطفا در زندگی خود حداقل یک درخت بکارید. همین
آره
نه
ینوسن که
لطفا در زندگی خود حداقل یک درخت بکارید. همین
ویرایش توسط Poorya.Mo : 29 تیر 1395 در ساعت 22:09
من اصلا دوست ندارم بعد از مرگم سنگ قبر داشته باشم ! واقعا اینو می گما . روحه که می مونه , هرچه زودتر به عناصر طبیعی تبدیل بشه بهتره . اصلا بسوزونند یا منفجر بشم! فرقش چیه . فعلا به نظرم سوزوندن از همه بهتره .
اصلا دوست ندارم مردم با ناراحتی بیان سر قبرم . مثلا حضرت حافظ رو ببینید ! سر قبرش می ری شادی از اعماق وجودت فوران می کنه ! یه همچین قبری خوبه !
یا کسی که بعد از سال ها خدمت در سنی بالادبه دنیا می ره ,همه ازش به نیکی یاد می کنند . اصلا اصلا ! دوست ندارم بگن حیف شد مرد . بگن تو ایام فرصت خدمت کرد و به دیگران شادی داد , آخررش هم شیشه عمرش پر شد و سمت خداش پرکشید ! نه اینکه چرا مرد ...
این شعرم خیلی دوست دارم . از روشنفکر شهید دکتر علی شریعتی :
نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم
چه خواهد ساخت
ولی بسیار مشتاقم
که ازخاک گلویم سوتکی سازد
گلویم سوتکی باشد
به دست کودکی گستاخ و بازیگوش
و او یکریز پی در پی
دم گرم خودش را بر گلویم سخت بفشارد
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد
بدین سان بشکند در من
سکوت مرگبارم را ...
ویرایش توسط P A R S A : 13 مرداد 1395 در ساعت 18:32
بنویسید بعد مرگم روی سنگ * با خطوطی نرم و زیبا و قشنگ
اینکه اینجا خفته در این گور سرد * بودنش را هیچ کس باور نکرد
اینقد کنکور داد که جان داد
این شکلکم هک بشه لدفن
پای دوست داشتنت ایستادهام...
مثلِ درختِ کاج
روبروی پاییز...
به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند
لنتی گریم گرف)))) خخخخخ
زندگی ی مجموعه ی منظم از بی نظمی هاست
ی مجموعه ی معقول از بی عقلی ها
له شده ، زیرِ پایِ عرفِ اجتماع
خوب ولی اشتباه
سینگل به گور مرد ))))
و خدایی که در این نزدیکی
میزند لبخندی
به تمام گره هایی که تصور دارم
همگی کور شدند...!
چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست
چون هست به هر چه هست نقصان و شکست
انگار که هر چه هست در عالم نیست
پندار که هر چه نیست در عالم هست
(خیام)
ای آنکه نتیجه چهار و هفتی.......وز هفت و چهار دائم اندر تفتی
می خور که هزار بار بیشت گفتم.....باز آمدنت نیست،چو رفتی رفتی
ابی تر از انم که بی رنگ بمیرم
از شیشه نبودم که با سنگ بمیرم
من امده بودم که تا مرز رسیدن
همراه تو فرسنگ به فرسنگ بمیرم
تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبم
شاید که خدا خواست دلتنگ بمیرم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربر و 1 مهمان)